ΖΥΡΙΧΗ - ΛΟΝΔΙΝΟ.-

Πάντα καθυστερημένα και κυρίως από ανεξάρτητες πηγές, αποκαλύπτονται περιστατικά ωμής βίας και σαφέστατων παραβιάσεων ακόμη και του ποινικού κώδικα, στα οποίες καταφεύγουν οι «υπερπολιτισμένες» και κυρίως, για να μην ξεχνούμε, «ουδέτερες» ελβετικές αρχές.

Πριν λίγο καιρό είχε αποκαλυφθεί ο τραγικός θάνατος ενός βρέφους, από πείνα και δίψα εξαιτίας της κράτησης επί δεκαημέρου, της άγαμης μητέρας του που είχε συλληφθεί από τις αστυνομικές αρχές, για μικροκλοπή. Χτες, ήταν η ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας, η οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας τη δίκη που έλαβε χώρα στο περιφερειακό δικαστήριο του Μπούλαχ της Ελβετίας, το οποίο πρόκειται να εκδώσει την ετυμηγορία του στη δίκη τριών αστυνομικών και ενός γιατρού, υπαλλήλου του καντονιού της Βέρνης, που κατηγορούνται για την ανθρωποκτονία από αμέλεια του Χαλέντ Αμπουζαρίφα, ενός Παλαιστίνιου που πέθανε το Μάρτη του 1999, κατά τη διάρκεια επιχείρησης απέλασής του από το αεροδρόμιο της Ζυρίχης.

Οι τρεις κατηγορούμενοι έδωσαν στον Χαλέντ Αμπουζαρίφα ένα ηρεμιστικό χάπι, του έφραξαν το στόμα με αυτοκόλλητη ταινία, του έδεσαν χέρια και πόδια και τον ακινητοποίησαν με ταινίες σε μια αναπηρική πολυθρόνα, για να τον ετοιμάσουν για την απέλαση. Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι το θύμα πέθανε από ασφυξία εξαιτίας αυτών των μέτρων ακινητοποίησης. Πάντως, ο τραγικός θάνατος του Αμπουζαρίφα δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος αυτού του είδους. Πέντε ακόμη θάνατοι κατά τη διάρκεια διαδικασιών απέλασης από τη Δ. Ευρώπη, από το 1993 έως το 2000, χαρακτηρίστηκαν από τη χρήση, επικίνδυνων μεθόδων ακινητοποίησης που εμπόδιζαν τα θύματα να αναπνεύσουν και τελικά τα οδήγησαν στο θάνατο. Πρόκειται για τον Μάρκους Οφούμα που έχασε τη ζωή του στην Αυστρία το 1999, τη Σεμίρα Αντάμου, στη Γερμανία, ο Κόλα Μπανκόλε το 1994 και ο Ααμίρ Αγκίμπ, 1999, στη Μεγάλη Βρετανία ο Τζόι Γκάρντερ, το 1993, ενώ το Μάη του 2001, ο Νιγηριανός Σαμσόν Τσούκβου, πέθανε επίσης κατά τη διάρκεια επιχείρησης απέλασης από το καντόνι του Βαλέ, στην Ελβετία.