Η αντιμνημονιακή ρητορεία και το γνωστό σλόγκαν της προβολής του εθνικού νομίσματος, μέσο με το οποίο στην ουσία καλεί το λαό να θυσιαστεί για την καπιταλιστική ανάπτυξη με άλλο μείγμα διαχείρισης, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των όσων ανέφερε ο πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας, Π. Λαφαζάνης, κατά τη διάρκεια της χτεσινοβραδινής τηλεμαχίας των πολιτικών αρχηγών, κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις το «αντιμνημόνιο», όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 ακόμη, εγκλωβίζοντας το λαό στην αστική πολιτική.

«Το εθνικό νόμισμα, σημείωσε, θα ενισχύσει την παραγωγή, τις εξαγωγές, θα αποδυναμώσει τις εισαγωγές, θα ενισχύσει την απασχόληση» - χωρίς βέβαια να πει με τι είδους εργασιακές σχέσεις - και πρόσθεσε πως το εθνικό νόμισμα «θα δώσει ρευστότητα στην ανάπτυξη», δηλαδή στους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους που εξυπηρετούνται από μία τέτοια εξέλιξη. Μόνο που για το λαό θα είναι καταστροφή όπως και τα μνημόνια με ευρώ.

Ο ίδιος, για να θολώσει ακόμα περισσότερο τα νερά και να εγκλωβίσει αγωνιστικές λαϊκές ψήφους, απαντώντας σε ερώτηση για τη Δημόσια Διοίκηση, ανέφερε ότι «θέλουμε ένα κράτος που θα υπηρετεί τον πολίτη, το λαό, την ανάπτυξη», όταν το κράτος υπηρετεί την καπιταλιστική, προσθέτοντας ότι αυτό που περιέγραψε είναι ...«σοσιαλιστικό κράτος»! Αλλη μια προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού στην αστική πολιτική.

Οσον αφορά το μεταναστευτικό, είπε ότι το ...«δημιούργησε το βρώμικο ευρωπαϊκό κατεστημένο με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους», το οποίο βεβαίως στήριζε και υπεράσπιζε και συνεχίζει να το κάνει, άρα εξαπατά το λαό, βγάζοντας λάδι τους μονοπωλιακούς ομίλους και τους ανταγωνισμούς τους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των λαών. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι όσον αφορά την εξωτερική πολιτική υπεραμύνθηκε και πάλι της συμφωνίας που υπέγραψε - όπως είπε - με τον Ρώσο ομόλογό του για την κατασκευή του αγωγού («Τούρκις Στριμ»), ικανοποιώντας έτσι αξιώσεις της εγχώριας αστικής τάξης.

Στις δηλώσεις του μετά το «ντιμπέιτ» και κατά την έξοδό του από το ραδιομέγαρο, ο Π. Λαφαζάνης επιδόθηκε ξανά στη διαστρέβλωση ότι τάχα το ΚΚΕ έχει αναγάγει σε κύριο αντίπαλό του το κόμμα του, λέγοντας ότι «δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον κύριο Κουτσούμπα, που αναδεικνύει κύριο εχθρό του τη ΛΑΕ». Επαναλαμβάνοντας την πάγια τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις τελευταίες εκλογές επιδόθηκε επίσης σε κάλεσματα για «αντιμνημονιακή ενότητα» ενω θετει και αυτός ως στόχο την στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης όπως φάνηκε και απ' το ντιμπέϊτ.