«Αποδεχόμαστε όλοι τη δημοσιονομική πειθαρχία; Αποδεχόμαστε όλοι την ανάγκη να δίνουμε χρήματα στο μέτρο που υπάρχουν χρήματα και όχι παραπάνω; Αποδεχόμαστε όλοι την πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών και γενικότερα την ανοιχτή οικονομία, σαν μοχλό ανάπτυξης; Αποδεχόμαστε τις ιδιωτικοποιήσεις, τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις αλλαγές στη δημόσια εκπαίδευση, στην υγεία; Αποδεχόμαστε όλοι ότι η κοινωνική πολιτική δεν είναι απλώς να μοιράζουμε επιδόματα, τα οποία δεν έχουν κανένα αντίκρισμα στον πολίτη, στον άρρωστο γονιό, στο παιδί που πάει σχολείο ή Πανεπιστήμιο; Ολ' αυτά είναι κρίσιμα, στα οποία θα πρέπει να πάρουμε θέση;».

Το παραπάνω, αποκαλυπτικό λογύδριο ανήκει στον Γ. Παπαντωνίου, από την προχτεσινή - προσυνεδριακή... - συνέντευξή του στον ρ/σ «Φλας». Πρέπει να παραδεχτούμε, πάντως, ότι έχει δίκιο. Ολοι στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αποδέχονται τα παραπάνω. Αλλωστε, όλ' αυτά συνιστούν το λεγόμενο «ευρω-μονόδρομο» που κανένας τους δεν τον αμφισβητεί.

Το μόνο, που δεν καταλάβαμε είναι τα όσα λέει ο κ. Παπαντωνίου για την επιδοματική πολιτική ελεημοσύνης, που ακολουθεί η κυβέρνηση. Αφού το ενδεχόμενο να δώσουν κάτι παραπάνω συγκρούεται με τη δημοσιονομική πειθαρχία και αποτελεί λαϊκισμό - σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας - μάλλον, προτείνει να καταργηθούν και τα ψίχουλα, που μοιράζουν σήμερα...