Κανένας εφησυχασμός, όλοι «στο πόδι»! Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει στους εργαζόμενους του κλάδου ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ανδρέας Ζαζόπουλος, με τον οποίο συζητήσαμε, με αφορμή την απεργία της προηγούμενης βδομάδας και το σχεδιασμό της Ομοσπονδίας για το επόμενο διάστημα. Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συζήτησης που είχαμε:

- Στις 5 Απρίλη είχατε 24ωρη κινητοποίηση. Πώς ανταποκρίθηκαν οι οικοδόμοι;

- Βγήκαμε από μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση. Από έναν ολοήμερο αγώνα, που χαρακτηρίστηκε και από την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας. Το ταξικό κίνημα έδωσε δυναμική απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, από κεφάλαιο και κυβέρνηση και τους βαστάζους αυτής της πολιτικής. Εβαλε εμπόδια στις αντιλαϊκές πολιτικές. Γι' αυτό η κυβέρνηση αναγκάζεται να προσαρμόζει την τακτική της, να καταφεύγει σε ελιγμούς. Θα ακολουθήσουν αγώνες πιο μαζικοί, οργανωμένοι, δυναμικοί. Η αποφασιστικότητα και πειθαρχία που έδειξε ο κλάδος σ' αυτήν την απεργία σε όλη τη χώρα είναι η καλύτερη εγγύηση για τους αγώνες του αύριο.

Η απεργία είχε μεγάλη συμμετοχή σε όλη τη χώρα, ξεχωριστό τόνο έδωσαν οι νέοι οικοδόμοι. Το μήνυμα είναι ελπιδοφόρο. Ο κλάδος με την απεργία αμφισβήτησε το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, προσέδωσε στον αγώνα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αλλά, βέβαια, είναι βαθιά μας πεποίθηση ότι η ταξική πάλη δεν περιορίζεται σε μια κινητοποίηση, ακόμα και αν είναι πετυχημένη. Είναι μια διαρκής πρόκληση. Τα συνδικάτα για να επιβεβαιώνουν το ρόλο τους χρειάζεται να το αποδεικνύουν κάθε ημέρα στην πράξη. Θα συνέλθει η διοίκηση της Ομοσπονδίας για να πάρει αποφάσεις, που θα σηματοδοτούν τη συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων.

- Ορισμένοι σάς κατηγόρησαν για «χάπενινγκ», που σκοπό είχαν την τηλεοπτική κάλυψη...

- Αυτοί που μας κατηγόρησαν για «χάπενινγκ», δεν είναι άλλοι από τους θλιβερούς απολογητές της αντιλαϊκής πολιτικής, τα πιόνια του συστήματος. Δεν είναι άλλοι απ' αυτούς, που η λέξη αγώνας τούς ταράζει ακόμα και τον ύπνο τους. Είναι αυτοί που, γονατιστοί, δένουν τα κορδόνια των ισχυρών. Δε μας αφορούν οι εκτιμήσεις τους. Εμάς μας ενδιαφέρουν οι εκτιμήσεις των εργατών και όσων αντιστέκονται. Ολων όσοι αρχίζουν και κατανοούν ότι η οργή και η αγανάκτηση έχει δρόμο να σεργιανίσει..! Πως αυτός μπορεί να είναι μεν ένας δύσκολος δρόμος, αλλά είναι δρόμος όμορφος, που στόχο έχει το ξημέρωμα ενός καλύτερου αύριο, για μας και τα παιδιά μας.

- Απεργήσατε για το ασφαλιστικό και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ομως, η κυβέρνηση επιμένει στις επιδιώξεις της.

- Ναι, απεργήσαμε για το ασφαλιστικό, αλλά και για την υπεράσπιση των δημοκρατικών και λαϊκών ελευθεριών. Οι οικοδόμοι και χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι έδωσαν δυναμική απάντηση στους εμπνευστές του «τρομονόμου». Τα σχέδιά τους, να φιμώσουν κάθε φωνή που αντιστέκεται, να φυλακίσουν στο δίχτυ της δικής τους βρώμικης νομιμότητας την οργή και την αγανάκτηση του εργατικού λαϊκού κινήματος, δε θα περάσουν. Αν νομίζουν ότι οι συγκεντρώσεις μας και οι κινητοποιήσεις μας θα έχουν χαρακτήρα επιταφίου, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Στους δικούς τους νόμους, που εξυπηρετούν το σάπιο εκμεταλλευτικό κοινωνικό τους σύστημα, εμείς αντιπαραθέτουμε το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Η επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, σε όλα όσα η εργατική τάξη πλήρωσε και πληρώνει με ιδρώτα και με αίμα, αποτελεί για μας casus belli. Εμείς δεν πρόκειται να πάμε στον ολισθηρό δρόμο, που μας υποδεικνύει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που αποκοιμίζουν τους εργαζόμενους με επιχειρήματα «ας περιμένουμε πρώτα να δούμε τις ρυθμίσεις και μετά βλέπουμε τι κάνουμε». Γνωρίζουμε. Οπως το γνωρίζουν και όλοι οι εργαζόμενοι, που ανησυχούν, ότι δεν πρόκειται για επιμέρους ρυθμίσεις, αλλά για σκληρό θανατικό, που θα σημάνει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου για την Κοινωνική Ασφάλιση. Γι' αυτό καλούμε όλους τους εργαζόμενους στο πόδι. Πρέπει τώρα με νύχια και με δόντια να υπερασπίσουμε τα κοινωνικά ασφαλιστικά δικαιώματα, να διεκδικήσουμε δημόσια, καθολική, υποχρεωτική, Κοινωνική Ασφάλιση, συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, δωρεάν υγεία».

- Ολες οι πληροφορίες δείχνουν πως η κυβέρνηση θα χτυπήσει τα βαρέα και ανθυγιεινά, ζήτημα που απασχολεί και τον κλάδο των οικοδόμων. Πώς το σχολιάζετε;

- Θα έλεγα ότι δεν πρόκειται μόνο για πληροφορίες. Είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση θα χτυπήσει το σύστημα των βαρέων και ανθυγιεινών. Το μαρτυρούν οι δηλώσεις πολλών κυβερνητικών παραγόντων, οι οποίοι καθημερινά και επιμελώς χαράζουν την πολιτική τους σύμφωνα με τις αποφάσεις του Μάαστριχτ και της «Λευκής Βίβλου». Γι' αυτό καλούμε τον κλάδο σε συνεχή επαγρύπνηση. Ομως, πρέπει να πούμε ότι δεν πρόκειται μόνο για τα όρια συνταξιοδότησης που σηματοδοτεί η κατάργηση των βαρέων. Η επίθεση έχει πολλαπλούς στόχους και όχι μόνο την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Εμπορευματοποιούν την Υγεία, υποβαθμίζουν την Κοινωνική Πρόνοια. Στοχεύουν στη διάλυση της κατάκτησης του αιώνα και το ρίξιμο της Κοινωνικής Ασφάλισης στα σαγόνια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.

Η αντιλαϊκή πολιτική, οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση δεν αφήνουν κανέναν στο απυρόβλητο και αυτή είναι η αλήθεια. Ομως, ακόμη και αν ο κλάδος δε θιγόταν ή δε θιγόταν όπως άλλοι κλάδοι, εμείς θα καθόμαστε στην άκρη μας; Κάθε άλλο. Τα όργανα του κλάδου, ο κλάδος έχει σαφή ταξικό προσανατολισμό, η εργατική τάξη είναι μία και αδιαίρετη. Αλχημείες και κόλπα που στοχεύουν στη διάσπαση της εργατικής τάξης δε μας αγγίζουν. Εμείς, εξάλλου, την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης δεν την επιδιώκουμε μόνο, για να αντισταθούμε, να διατηρήσουμε και να διευρύνουμε κατακτήσεις και δικαιώματα, την επιδιώκουμε γιατί είναι ο κινητήρας, για βαθιές κοινωνικές, πολιτικές αλλαγές, για να εκπληρώσει η εργατική τάξη την ιστορική της αποστολή.

- Κατά τα φαινόμενα, αμέσως μετά το Πάσχα, η κυβέρνηση θα εξαγγείλει τα μέτρα. Πώς θα αντιδράσει το συνδικαλιστικό κίνημα;

- Πράγματι, η κυβέρνηση υφαίνει τις ανατροπές. Από τις μέχρι τώρα δηλώσεις στελεχών της, προκύπτει ότι δεν κάνει πίσω από τη βασική της γραμμή. Ομως, η εργατική τάξη, συντονισμένα οι εργαζόμενοι και τ' άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τη δύναμη να δράσουν μαχητικά και ν' ανατρέψουν τα σχέδια της κυβέρνησης. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στη μακρόχρονη αγωνιστική του πορεία, έχει αποδείξει ότι μπορεί, όχι μόνο να διεκδικεί και να αντιστέκεται, αλλά και να ματαιώνει επιλογές και μέτρα σε βάρος του. Το ΠΑΜΕ, που συνεχώς ανδρώνεται, ισχυροποιεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, γίνεται δυνατός μοχλός πίεσης, γεννά νέες εστίες αντίστασης, δυναμώνει τις γραμμές της πάλης. Αυτό μας κάνει αισιόδοξους για την έκβαση του αγώνα μας. Αμέσως μετά το Πάσχα, όλοι θα είμαστε στα πόστα μας, στους χώρους δουλιάς, σε αγωνιστική ετοιμότητα, ώστε να δοθεί άμεση απάντηση, να ριχτούν και νέες δυνάμεις στη μάχη. Να χτιστούν και άλλες επιτροπές αγώνα. Η αντίδραση θα είναι πολύμορφη. Δε χωράει κανένας εφησυχασμός.

- Οδεύουμε για την Πρωτομαγιά. Ποιος πρέπει να είναι ο χαρακτήρας, αλλά και η δουλιά των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του φετινού εορτασμού;

- Η εργατική τάξη δεν πρέπει να ξεστρατίσει στιγμή, από το ταξικό μήνυμα της 1ης του Μάη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς σπρώχνουμε τη ρόδα της ιστορίας προς την πρόοδο. Ομως, ο αγώνας μας για το τελειωτικό χτύπημα στο κεφάλαιο και την εδραίωση της λαϊκής εξουσίας θα πρέπει να είναι δυνατός, διαρκής, ασυμβίβαστος, ανυποχώρητος.

Σήμερα, που βρίσκεται σε εξέλιξη η πιο βίαιη και πολύμορφη επίθεση των αφεντάδων της οικονομίας, του χρήματος και των πολιτικών τους εκφραστών. Σήμερα, που μας σπρώχνουν βίαια στον Καιάδα του κοινωνικού περιθωρίου. Σήμερα, που η δημοκρατία χτυπιέται στους χώρους δουλιάς, στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Η 1η Μάη, μας καλεί στο ταξικό προσκλητήριο. Για να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε την Κοινωνική Ασφάλιση.

Για να μην περάσουν τα σχέδια του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκφραστών, που θέλουν να μας γυρίσουν στον μεσαίωνα, βάζοντας στην αγχόνη το σύνολο των εργασιακών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων, που κατακτήσαμε σπιθαμή με σπιθαμή μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Την Πρωτομαγιά, πάμε με το ΠΑΜΕ, σε απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, κόντρα στις παραδομένες ηγεσίες των κεντρικών συνδικαλιστικών οργάνων, απομονώνοντας αυτές τις ηγεσίες, που με τη στάση τους βοηθούν την κυβέρνηση να περάσει τα πιο βίαια αντεργατικά μέτρα και την εργοδοσία να πολλαπλασιάζει τα κέρδη της. Αυτή πρέπει να είναι η απόφαση των συνδικάτων όλων των εργαζομένων, που είναι βαθιά πεισμένοι ότι το δίκιο δε χαρίζεται, κατακτιέται.