Σάββατο 30 Μάρτη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Οργάνωση του αγώνα - Ταξική αδιαλλαξία στις Σειρήνες

Αρχικά, θέλω να σημειώσω πως συμφωνώ με τις Θέσεις όπως αυτές εκφράζονται από την ΚΕ και θα εστιάσω σε κάποια επιμέρους ζητήματα που απασχολούν και για την ιδεολογική διαπάλη στους χώρους της νεολαίας.

Σχετικά με τις εξελίξεις πιστεύω πως πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος στην ανάλυση δύο ζητημάτων όπως εκφράζονται από τις Θέσεις του Συνεδρίου:

-- Για τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Οτι παραμένει σε ενδιάμεση θέση στη διεθνή ιμπεριαλιστική αλυσίδα με κύριες εξαρτήσεις από ΗΠΑ και ΕΕ. Οτι το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι 2ο παγκοσμίως και 1ο στην Ευρώπη, ενώ το ελληνικό κεφάλαιο έχει κυρίαρχη θέση στα Βαλκάνια. Αρα, δεν είμαστε υπό κατοχή, ούτε στην Ελλάδα «δεν υπάρχουν αφεντικά», όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

-- Για να εξηγήσουμε στον κόσμο την καπιταλιστική κρίση. Δηλαδή, ότι πρόκειται για κρίση του κεφαλαίου, κρίση νομοτελειακή για το καπιταλιστικό σύστημα, ανεξάρτητα από τη θέληση των αστών. Δεν οφείλεται στα γκόλντεν μπόις, δεν είναι κρίση χρέους και ούτε φταίνε οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όπως πολύ έντεχνα προσπαθούν να το παρουσιάσουν οι κάθε λογής αστοί και οπορτουνιστές για να αποπροσανατολίσουν το λαό από τη ρίζα του προβλήματος. Τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Αναδεικνύοντας, λοιπόν, το ποιος φταίει για την κρίση φαίνεται και η διέξοδος. Η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του Σοσιαλισμού και η ανατροπή του σάπιου και ιστορικά ξεπερασμένου καπιταλισμού που οδηγεί σήμερα να έχουμε 2 νεκρούς στο ΤΕΙ της Λάρισας από έλλειψη θέρμανσης, ενώ ταυτόχρονα το πετρέλαιο προσφέρεται δωρεάν στους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις (ορυκτός πλούτος, ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες κλπ) για την οικοδόμηση μια νέας κοινωνίας, απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από ανθρώπου είναι η λύση στον αντίποδα με το φτιασίδωμα του καπιταλισμού με την εναλλαγή κυβερνήσεων, δήθεν «αριστερών» και προοδευτικών που αφήνουν στο απυρόβλητο τα μονοπώλια και διαιωνίζουν τη σημερινή εκμετάλλευση.

Για να επιτευχθεί όμως ο στόχος αυτός είναι αναγκαία η οικοδόμηση της Λαϊκής Συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη και τις υπόλοιπες υποτελείς τάξεις. Και εδώ είναι αναγκαίος να προσδιοριστεί και ο ρόλος της νεολαίας στη Λαϊκή Συμμαχία. Δηλαδή, πώς οι επιτροπές αγώνα της σπουδάζουσας, τα συντονιστικά των μαθητών, οι επιτροπές στους χώρους κατάρτισης αντιλαμβάνονται τη θέση τους στη Συμμαχία ως κομμάτι που μπορεί να μη συμμετέχει σήμερα στην παραγωγή (με εξαίρεση τον ΟΑΕΔ), αλλά βιώνουμε τα προβλήματα από πρώτο χέρι στο σπίτι μας, και κυρίως αποτελούμε την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, που αν δεν είμαστε άνεργοι θα δουλεύουμε σε καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα με 300 και 400 ευρώ. Οπότε οι επιτροπές αγώνα του ΜΑΣ, τα συντονιστικά των μαθητών είναι σημαντικό «πόδι» της Λαϊκής Συμμαχίας που πρωτοστατούν στα ζητήματα της καθημερινότητας (θέρμανση, στέγαση κλπ) και τα συνδέουν με την οριστική τους λύση. Την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, που θα ανατρέψει τα μονοπώλια, την ΕΕ, το κράτος και τα κόμματά τους.

  • Για την ιδεολογική διαπάλη

Από τη μία μεριά έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αντικομουνισμό καθ' έδρας που συκοφαντούν τόσο το Κόμμα όσο και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, καθώς και παραδίδουν μαθήματα υποταγής στα αυριανά αφεντικά μας και πως ο καπιταλισμός είναι αιώνιος.

Από την άλλη μεριά, τις οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου μες στα πανεπιστήμια που μιλούν για ταύτιση των «δύο άκρων», ότι ίδια είναι η βία της Χρυσής Αυγής με τη βία της εργατικής τάξης, συμβάλλουν στην υποταγή και στην ενσωμάτωση των νεολαίων είτε μέσω ρουσφετιών κλπ, είτε μέσω της ανάθεσης της λύσης των προβλημάτων. Παλεύουν με νύχια και με δόντια να κυριαρχήσει πως μες στις σχολές όλοι έχουμε το ίδιο συμφέρον, πως είναι ίδιο το συμφέρον του φοιτητή που δουλεύει για να τα βγάλει πέρα, του παιδιού του εργάτη, με το παιδί του μεγαλοεργολάβου.

Δηλητήριο για την ανάπτυξη ταξικής συνείδησης αποτελούν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού. Θέλουν ένα κίνημα κάδρο στη μέλλουσα «αριστερή» διακυβέρνηση. Η «ενότητά» τους τελειώνει εκεί που αρχίσει το ψέμα και η συκοφαντία απέναντι στο Κόμμα. Πρωτοστατούν στον αντικομουνισμό («902», «Τυποεκδοτική», οικονομικά του Κόμματος).

Παράλληλα, λένε πως η πρόταση του Κόμματος μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στη δευτέρα Παρουσία, ενώ μιλάνε για «μεταβατικό πολιτικό πρόγραμμα πάλης». Αποσυνδέοντας αιτήματα (π.χ. έξοδος από την ΕΕ) από την πάλη για την εξουσία ενσωματώνονται σε κομμάτια της αστικής τάξης (π.χ. εφοπλιστικό κεφάλαιο) που έχουν τέτοιες επιδιώξεις. Παίρνοντας σκόρπια αιτήματα και με μπόλικη επαναστατική φρασεολογία οδηγούν το λαό αντί να παλεύει σήμερα που υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για την κατάκτηση της δικιάς του εξουσίας, να παλεύει για να έρθει στην αστική διακυβέρνηση η «αριστερά», να βρεθεί σε αδιέξοδο.

Είναι οι δυνάμεις που στα πλαίσια του «ανεξάρτητου και ακαθοδήγητου» των αγανακτισμένων έθρεψαν το αυγό του φιδιού της Χρυσής Αυγή δίνοντας σε αυτά τα αποβράσματα βήμα και κοινωνικό προφίλ αφού στεγάζονταν κάτω από τα ίδια γνωστά συνθήματα («να καεί η βουλή», «κρεμάλα στους 300» κλπ).

Τα τελευταία 4 χρόνια δώσαμε σημαντικές μάχες πλάι στο Κόμμα (δεκάδες απεργιακές μάχες, εκλογικές μάχες σε πρωτοφανής συνθήκες). Κυρίως μαθαίνουμε τη ζωή και αποκτούμε εμπειρία πλάι σε αυτούς που την παράγουν.

Παρ' ότι οι εκτιμήσεις μας επιβεβαιώνονται στη ζωή καθημερινά, πολύ συχνά επαναπαυόμασταν σε αυτό πως ο κόσμος «θα καταλάβει από μόνος του» χωρίς να μπαίνουμε στο τι ακριβώς σκέφτεται ο καθένας, πώς θα τον πείσουμε για την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του Σοσιαλισμού, πώς θα αγωνιστεί στο πλάι μας.

Ας μην ξεχνάμε, πως η γενιά μας είναι η γενιά των αντεπαναστατικών ανατροπών, και ο αντικομμουνισμός, από το Δημοτικό ακόμη, σπάει κοκάλα. Ο αντίπαλος έχει στημένο έναν ολόκληρο μηχανισμό, δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι απλό. Μέσα σε αυτούς τους αρνητικούς συσχετισμούς είμαστε υποχρεωμένοι να παλέψουμε με αυταπάρνηση μέχρι την τελική νίκη της εργατικής τάξης. Μέσα από το Συνέδριο του Κόμματός μας να βγούμε πιο δυνατοί, πιο ικανοί οργανωτές της ταξικής πάλης. Γιατί το μέλλον μας δε συμβιβάζεται στο σάπιο καπιταλισμό, αλλά στο νέο κόσμο το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Ζήτω το 19ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας!


Σίμος Ξυπόλυτος
Μέλος του ΣΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης της ΚΝΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ