Οι εξελίξεις στον κλάδο των κατασκευών και η πείρα από τη δράση μας στους εργαζόμενους μηχανικούς και τεχνικούς επιβεβαιώνουν την ορθότητα της γενικής πολιτικής γραμμής του Κόμματος και των Θέσεων του 19ου Συνεδρίου.

Η βαθιά και παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση και η φιλομονοπωλιακή κυβερνητική πολιτική επιταχύνουν τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Ο τομέας των ιδιωτικών έργων βρίσκεται στη βαθύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών, χωρίς δυνατότητα επιστροφής στο επίπεδο της εποχής που ήταν η «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.

Η συγκεκριμένη περίοδος συνοδεύεται από ραγδαία επιδείνωση της θέσης των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων τεχνικών με εκτόξευση της ανεργίας και μείωση των μισθών όλων των κατηγοριών που συγκλίνουν πλέον στον αντίστοιχο του ανειδίκευτου εργάτη.

Αυτή η κατάσταση φωτίζει τη δυνατότητα και την αντικειμενική βάση για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας στον Κλάδο. Αφορά:

Τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες του κλάδου που οδηγούνται στην καταστροφή και στην προλεταριοποίηση.

Τους μισθωτούς συναδέλφους, που εργάζονται με υπέρμετρη εντατικοποίηση, με μισθούς πείνας ή με απλήρωτη εργασία κάτω από την εργοδοτική τρομοκρατία.

Τους συναδέλφους που απολύονται μαζικά από τις εταιρείες και εκείνους που χάνουν τη δουλειά τους γιατί δεν αποδέχονται τη μείωση μισθών, την εκ περιτροπής εργασία και την ημιαπασχόληση που επιβάλλει η εργοδοσία.

Τους άνεργους μηχανικούς που στην πλειοψηφία τους (επειδή αμείβονται με ΔΠΥ) δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματα των ανέργων (επίδομα ανεργίας, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης κ.λπ.).

Από την άλλη, ακόμα και αυτή η διάκριση που γίνεται στις διάφορες κατηγορίες (μισθωτός, άνεργος, αυτοαπασχολούμενος) δεν είναι σταθερή, εξαιτίας της έντονης κινητικότητας που παρατηρείται μεταξύ των κατηγοριών αυτών. Ετσι, κάποιος που δούλευε σαν μισθωτός και απολύθηκε, γίνεται αυτοαπασχολούμενος και καταλήγει να είναι είτε υποαπασχολούμενος (στην καλύτερη περίπτωση) είτε εξολοκλήρου άνεργος δηλ. να θεωρείται από τη μια αυτοαπασχολούμενος αλλά από την άλλη να μην έχει κανένα αντικείμενο εργασίας, κανένα εισόδημα.

Ολα αυτά τα τμήματα εργαζομένων που ανήκουν ή προσεγγίζουν την εργατική τάξη δεν έχουν εμπειρία από ταξικούς αγώνες, όπως έχουν για παράδειγμα οι οικοδόμοι, και κουβαλούν ποικίλες αντιλήψεις εξαιτίας της πολύπλευρης επίδρασης, που έχει ασκηθεί διαχρονικά πάνω τους, από την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό.

Τα προβλήματα που προσπάθησαν να ξεπεράσουν το προηγούμενο διάστημα οι κομματικές δυνάμεις για τη συγκέντρωση και οργάνωση δυνάμεων στον κλάδο, σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, δεν ήταν λίγα. Κυριαρχούσε και εξακολουθεί να κυριαρχεί η ανάθεση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης σε «ενιαίες επιστημονικές οργανώσεις» όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, οι επιστημονικοί Σύλλογοι. Επρεπε να σπάσουμε την αντίληψη ότι οι επιστήμονες δεν αποτελούν ενιαία τάξη, με ενιαία συμφέροντα. Να φωτίσουμε τα αντίθετα συμφέροντα του μισθωτού και αυτοαπασχολούμενου μηχανικού με τον μεγάλο εργοδότη και διευθυντικό στέλεχος μηχανικό, τα κοινά του συμφέροντα με τους οικοδόμους και τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου.

Επρεπε να ανμετρηθούμε με τον αρνητικό συσχετισμό στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και την απουσία οργανωμένης συνδικαλιστικής έκφρασης των αυτοαπασχολούμενων μηχανικών.

Στην προσπάθεια να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια:

Αξιοποιήσαμε την παρουσία μας στους διαταξικούς φορείς, με συγκεκριμένη αντιπαράθεση γύρω από ζητήματα κρίκους, εξειδικεύοντας στο χώρο και αναδεικνύοντας το ρόλο της ηγεσίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) στην προώθηση και αθώωση των πολιτικών της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων διαχρονικά. Αλλωστε, για χρόνια την προεδρία στο ΤΕΕ είχε ο ΣΥΡΙΖΑ προωθώντας σειρά αντιλαϊκών μέτρων και αποφάσεων σχετικά με το ασφαλιστικό, την απελευθέρωση του επαγγέλματος, την προώθηση των κατευθύνσεων της Μπολόνια ενάντια στα επαγγελματικά δικαιώματα κ.λπ. Η συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα Αυτοαπασχολουμένων ήταν ένα πρώτο θετικό αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας. Αρκετές αυτοαπασχολούμενες γυναίκες μηχανικοί που δεν είχαν έρθει σε επαφή με την επιτροπή εντάχθηκαν στη δράση μέσα από τη συγκρότηση ομάδας της ΟΓΕ, αποδεικνύοντας ότι η προσπάθεια της κοινωνικής συμμαχίας μπορεί να προωθηθεί από πολλούς διαφορετικούς δρόμους.

Οξύναμε το μέτωπο στις οπορτουνιστικές δυνάμεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) στους χώρους και στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, ενάντια στη λογική του «μεταβατικού προγράμματος πάλης» που προβάλλουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι όποτε οξυνόταν η διαπάλη και έμπαινε το κρίσιμο ερώτημα «με ποιους να πάμε και ποιους να αφήσουμε» όλοι μαζί ΣΥΝ (Αυτόνομη Παρέμβαση), ΚΟΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ γίνονταν ένα μπλοκ στο Σωματείο ενάντια στο ΠΑΜΕ..

Προβάλαμε ριζοσπαστικό πλαίσιο πάλης, μέσα από μια σειρά αγωνιστικών πρωτοβουλιών (π.χ. για το ασφαλιστικό) που είχαν συνέχεια και συνέβαλαν στην ισχυροποίηση και τη συσπείρωση μαχητικής πρωτοπορίας συναδέλφων.

Συγκροτήσαμε την Επιτροπή Ανέργων Μηχανικών και Τεχνικών, ως πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της στήριξης των ανέργων του κλάδου για την κατάκτηση του δικαιώματος σε επίδομα ανεργίας και την εξασφάλιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τους ανασφάλιστους λόγω αδυναμίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.

Στην προσπάθεια αυτή, έπαιξε καθοριστικό ρόλο η στήριξη απ' τις ταξικές δυνάμεις στον Κλάδο των κατασκευών και όχι μόνο. Αποτελεί σημαντικό σταθμό η Ημερίδα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων για την κρίση και την ανεργία στις Κατασκευές, που σηματοδοτεί το πρώτο ουσιαστικό βήμα για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας στον κλάδο.

Αντίστοιχα, στις κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό και την κάλυψη των ανέργων είχε ουσιαστική συμβολή στον προσανατολισμό και τη μαζικότητα η συμμετοχή των ταξικών σωματείων ΣΕΤΗΠ (Τηλεπικοινωνίες) / ΣΕΕΝ (Ενέργεια) που έχουν στη δύναμή τους Μηχανικούς ασφαλισμένους στο ΤΣΜΕΔΕ, με κοινά προβλήματα.

Φυσικά, πρέπει πολλά να γίνουν το επόμενο διάστημα. Ωστόσο, τα θετικά βήματα του προηγούμενου διαστήματος δείχνουν ότι είμαστε στο σωστό δρόμο, με σημαντικό όπλο τις θέσεις μας και τη στρατηγική μας, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Δεν πρόκειται για «μοναχικό δρόμο», όπως μας κατηγορούν οι αντίπαλοί μας, αλλά ουσιαστικό - πλατύ άνοιγμα στα λαϊκά στρώματα για να αποκτήσουν αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή συνείδηση και να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης.

Με παρακαταθήκη τα θετικά βήματα που σημειώσαμε, προχωράμε μπροστά, σταθερά και αποφασιστικά, με στόχο την ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος και το δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας.