Η λέξη «διάλυση» είναι μάλλον λίγη για να περιγράψει την κατάσταση που κυριαρχεί σήμερα στη ναυπηγική βιομηχανία. Τεράστιες και σύγχρονες εγκαταστάσεις έχουν σχεδόν ερημωθεί, μηχανήματα σκουριάζουν, ειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό δουλεύει το πολύ μια μέρα τη βδομάδα (όπως γίνεται στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά) ή καθόλου (όπως γίνεται στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας). Ενας κλάδος που συνδέεται με την κάλυψη βασικών λαϊκών αναγκών (ναυτιλία, κατασκευή - επισκευή άλλων μέσων όπως βαγόνια τρένων κτλ.) βαδίζει στον γκρεμό επειδή οι καπιταλιστές - ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής ή δεν έχουν τα απαραίτητα κεφάλαια ή τα έχουν αλλά τα διαθέτουν αλλού (όπου κρίνουν ότι θα εξασφαλίσουν πιο γρήγορο και μεγάλο κέρδος) να τα ρίξουν στην παραγωγή.

Μέσα σ' αυτή την κατάσταση, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης που συναντήθηκαν, προχτές, με απεργούς του κλάδου, βρήκαν να πουν το εξής: Ε, βρε παιδιά, δεν κάθεστε κι εσείς λίγο φρόνιμα, δε βοηθάτε με τη στάση σας (εννοώντας τις κινητοποιήσεις που γίνονται αλλά και την προσπάθεια να σταθεροποιηθεί ο αγωνιστικός συντονισμός στον κλάδο). Δηλαδή, φταίνε οι εργάτες κι οι διεκδικήσεις τους για την κατάντια του κλάδου. Για την εγκληματική δράση του κεφαλαίου κουβέντα δεν ψελλίζουν οι κυβερνώντες. Τραγική ειρωνεία: Η προκλητική αυτή παραίνεση της κυβέρνησης έγινε λίγες ώρες μόνο μετά την ανακοίνωση από πλευράς εργοδοσίας στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά ότι παρατείνεται για ακόμα ένα τρίμηνο η λειτουργία τους μια φορά τη βδομάδα. Αυτά είναι τα «όνειρα» που έχει το κεφάλαιο για τον κλάδο για να αντιμετωπίσει την κρίση και τον ανταγωνισμό: Μία μέρα στις επτά, να ανοίγουν οι πύλες των ναυπηγείων για να μπαίνουν μέσα οι εργάτες για να... επιθεωρούν την υπονόμευση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και τη δική τους εξαθλίωση που θα βαθαίνει. Σ' αυτή την τραγωδία οι εργάτες, όχι μόνο δεν πρέπει να «κάτσουν φρόνιμα», αλλά έχουν ευθύνη να αντιδράσουν και να ξεσηκωθούν για να την ανατρέψουν.