Οι Θέσεις της ΚΕ, με τόλμη εμπλουτίζουν την πείρα του κάθε κομματικού μέλους, καθώς και του κάθε εργάτη, εργάτριας, άνεργου αγωνιστή που εκτιμά τη δράση του ΚΚΕ στο κίνημα. Είναι πυξίδα για να διαβείς την κόλαση, λαμβάνοντας υπόψη τον αρνητικό διεθνή συσχετισμό όπου έχει περιέλθει το κομμουνιστικό κίνημα καθώς και την καπιταλιστική κρίση που κλονίζει συθέμελα τον Παγκόσμιο Χάρτη και φέρνει στην επιφάνεια τις εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ τμημάτων της εγχώριας αστικής τάξης.

Το Κόμμα μετά τις ανατροπές στάθηκε όρθιο και διατήρησε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του. Στο Πρόγραμμα του 15ου διατύπωσε πως η επαναστατική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική. Κατάφερε ν' αναπτύξει μια μεθοδολογία στην ανάλυση της πείρας του κομμουνιστικού κινήματος μέσω συλλογικών ντοκουμέντων και επεξεργασιών. Κορυφαία ντοκουμέντα είναι τα Συμπεράσματα από την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού και το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Β΄ τόμος(1949 - 1968).

Βάσει των παραπάνω, στις Θέσεις διατυπώνεται με πιο σαφή τρόπο ο χαρακτήρας της Λαϊκής Συμμαχίας. Στη θέση 63 περιγράφεται το πλαίσιο πάλης της Λαϊκής Συμμαχίας και μάλιστα αναφέρεται: «Εξελίσσεται ανοδικά ως διαδικασία ωρίμανσης της πολιτικής συνείδησης, της οργάνωσης». Δεδομένου της άνωθεν θέσης καθώς και της προσωπικής μου εμπειρίας συμπεραίνω πως δε φράζουμε σε κανέναν εργάτη, άνεργο, επαγγελματία, το δρόμο να συμμετάσχει στη Λαϊκή Συμμαχία, θέτοντας ως συμφωνία τη δικτατορία του Προλεταριάτου.

Η Λαϊκή Συμμαχία είναι συμμαχία από τα κάτω. Συμμαχία με πλαίσιο πάλης που ανοίγει δρόμους να παίρνουν κουράγιο οι λαϊκοί άνθρωποι και όχι να τους θολώνει το μυαλό με «ελπίδες» πως τα πράγματα θα φτιάξουν από τα πάνω. Είναι συμμαχία που φωτίζει τα αίτια της αντίθεσης εργασίας - κεφαλαίου. Γιατί, δηλαδή, η μεγάλη πλειοψηφία του παραγωγού - λαού δεν έχει πρόσβαση στον κοινωνικό και πνευματικό πλούτο και ματώνει για να τα φέρει πέρα. Για αυτό: «Οι έννοιες δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, ιμπεριαλισμός, ιμπεριαλιστικός πόλεμος για τη Λαϊκή Συμμαχία έχουν βαθύτερο, ταξικό περιεχόμενο, εδράζονται στην κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής σε συνδυασμό με τη συνεταιριστικοποίηση των μικροπαραγωγών αγροτών. Εδράζονται στη συμμετοχή στην Εργατική Συνέλευση, στη Λαϊκή Επιτροπή κ.λπ.»

Η πείρα μου στην περιοχή δείχνει πως οι υπόλοιπες δυνάμεις του οπορτουνισμού, ενώ μας ψέγουν ως μαξιμαλιστές δεν πρωτοστατούν σε καμιά οργάνωση εργατών, επαγγελματιών, γυναικών, ανέργων. Τα σχήματα που δραστηριοποιούνται δε προωθούν ούτε καν πλαίσιο πάλης ανακούφισης. Δεν έχουν πρόθεση να οργανώσουν την εργατική τάξη για ν' αποσπάσει μέρος της υπεραξίας από το κράτος των καπιταλιστών και ν' ανακουφιστεί έστω και προσωρινά. Τα σχήματά τους είναι μορφές που θολώνουν την ουσία, τον πυρήνα της ταξικής πάλης. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσω της Λαϊκής Συνέλευσης και σε συνεργασία με το Δήμο και ΜΚΟ προωθεί την εφησυχαστική λογική της φιλανθρωπίας. Ακόμη και εργατικά σωματεία σέρνουν προς τη φιλανθρωπία. Η «πάλη» τους για το χαράτσι ήταν σε συνεργασία με το Δήμο. Ολοι μαζί σε «διαπαραταξιακή επιτροπή», αθωώνοντας στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το αποτέλεσμα ήταν να μην ενεργοποιηθεί ποτέ και ν' αναδειχτεί η δική μας συνεπής στάση. Ταυτόχρονα, σηκώνουν επαναστατικές κορόνες όταν υπάρχει αυθόρμητη κίνηση λαϊκών στρωμάτων. Τότε εμφανίζονται αξιοποιώντας δικές μας αδυναμίες όπως περιγράφεται στη θέση 49. Αδυναμίες που για να ξεπεραστούν χρειάζεται καλύτερη γνώση του χώρου, ώστε να δρούμε με ικανότητα και μαχητικότητα συσπείρωσης σε λαϊκά στρώματα που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικό επίπεδο πείρας και θέλησης για δράση. Υπήρξαν, όμως, και απεργίες που εκφράστηκε απότομη άνοδος, όπου λαϊκά στρώματα διαφορετικών αντιλήψεων πύκνωσαν τα μπλοκ του ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ. Εδώ χρειάζεται να επιστρατεύσουμε όλες τις κομμουνιστικές μας αρετές (επιμονή, υπομονή, καρδιά, ψυχή, θυσία, πειθαρχία, πίστη, διπλωματία, πρωτοβουλία).

Η Λαϊκή Συμμαχία κύριο αιμοδότη εξ αντικειμένου θα 'χει το ΚΚΕ, τα μέλη και τα στελέχη του. Καθήκον των μελών και των στελεχών του είναι να στεριώσει η κομματική οικοδόμηση εκεί όπου πρωτίστως επιβάλλεται, στη βιομηχανία και στις επιχειρήσεις. Η Λαϊκή Συμμαχία θα διαστέλλεται και θα συστέλλεται ανάλογα με τις καμπές της ταξικής πάλης. Ας μην ξεχνάμε πως δυναμική ώθηση για να δημιουργούν Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων και να σταθούμε ταξικά αλληλέγγυοι σε οικογένειες, επέφερε η πολύμηνη, ηρωική απεργία των Χαλυβουργών.

Οι Θέσεις της ΚΕ είναι συνέχεια της ουσίας του Προγράμματος του 15ου.

Ακόμα και πριν τις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου οι οπορτουνιστές μας ψέγαν για σεχταρισμό. Τώρα που οι Θέσεις της ΚΕ προτείνουν να διατηρεί το ΚΚΕ την αυτοτέλειά του στις αστικές εκλογές διατηρούν όμοια τακτική, προσπερνώντας εξ ολοκλήρου τη συσσωρευμένη θετική και αρνητική πείρα του κομμουνιστικού κινήματος του 20ού αιώνα. Οπου Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετείχε ή προσπάθησε να συμμετάσχει σε μεταβατικό κυβερνητικό πρόγραμμα στο έδαφος του καπιταλισμού τα αποτελέσματα ήταν τραγικά.(Αλιέντε, ΕΑΜ). Καθήκον και δικαίωμα ενός επαναστατικού κόμματος είναι να διαφεντεύει τον αυτοτελή του ρόλο για να μπορεί η εργατική τάξη να χαράζει τη δικιά της ανεξάρτητη πολιτική, ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες δυνάμεις για την ώρα που θα δημιουργηθεί επαναστατική κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε πώς νικήσανε οι Μπολσεβίκοι και πώς ηττηθήκανε οι Γερμανοί Κομμουνιστές στην ίδια χρονική περίοδο.

Επιπλέον, για όσους επικαλούνται χώρες όπου νίκησε το Μέτωπο (π.χ. Ανατ. Ευρώπη - Λαϊκές Δημοκρατίες) θυμίζω πως η απόφαση του 18ου Συνεδρίου στη θέση 31 έθεσε το εξής ζήτημα μελλοντικής μελέτης: «Πώς εκφράστηκε στα άλλα σοσιαλιστικά κράτη η μορφή (Λαϊκή Δημοκρατία) της εργατικής εξουσίας, η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα και η διαπάλη. Τις αστικές εθνικιστικές επιρροές σε ορισμένες επιλογές κομμάτων εξουσίας, π.χ., του ΚΚ Κίνας, της Ενωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών. Πώς επέδρασε στο χαρακτήρα των ΚΚ εξουσίας η ενοποίηση, μετά το 1945, με τμήματα της Σοσιαλδημοκρατίας, π.χ., στο Πολωνικό Ενιαίο Εργατικό Κόμμα, στο Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας, στο ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, στο Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα».

Ζήτω το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ!