Η προσφορά μου στον προσυνεδριακό διάλογο θέλω να είναι η μεταφορά της θετικής αλλά και αρνητικής πείρας από τη δράση της ΚΟΒ Σκοπέλου, τα τελευταία χρόνια και η πείρα που απέκτησα από αυτή. Τα συμπεράσματα από αυτή τη δράση εκφράζονται απόλυτα από τις Θέσεις του 19ο Συνέδριου.

Στα θετικά βήματα της οργάνωσης συνέβαλε το πολιτικό ξεκαθάρισμα του χαρακτήρα της Λαϊκής Συμμαχίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, το ξεπέρασμα της αντίληψης της βραχύβιας κυβέρνησης του μετώπου που άφηνε περιθώρια να δημιουργηθούν λογικές σταδίων, καθώς και το πώς παλεύουμε μέσα στο κίνημα για το στρατηγικό μας στόχο.

Τα τελευταία χρόνια εκτιμώ ότι το ξεκαθάρισμα του χαρακτήρα της Λαϊκής Συμμαχίας μας βοήθησε να ξεπεράσουμε αντιλήψεις για συνεργασίες στο μαζικό χώρο, με προσωπικότητες από άλλους πολιτικούς χώρους που αποσκοπούσαν στη διεύρυνση της δύναμής μας. Ετσι οδηγηθήκαμε σε ανούσιες συνεργασίες, μάλλον επιβλαβείς για το Κόμμα, που έφεραν τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Εδώ στη Σκόπελο αυτό το ζήσαμε κυρίως στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης. Προσωπικότητες, με τις οποίες συνεργαστήκαμε στο παρελθόν, κράτησαν αρνητική στάση και στην πορεία βρέθηκαν απέναντί μας. Εμείς, ωστόσο, χρεωθήκαμε τις λαθεμένες πολιτικές τους. Φαντάζομαι τέτοια παραδείγματα υπάρχουν και σε άλλους δήμους (Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη, στελέχη του ΔΗΚΚΙ σε μια σειρά από πόλεις). Κάτι ανάλογο συνέβη και στη στάση μας στο γυναικείο κίνημα. Για να διατηρήσουμε το διευρυμένο και μαζικό χαρακτήρα του Συλλόγου Γυναικών στη Σκόπελο διστάζαμε την ένταξή του στην ΟΓΕ, πράγμα που τελικά έγινε με μεγάλη ευκολία πριν δύο χρόνια.

Αντίθετα, σήμερα βγαίνοντας θαρρετά στον κόσμο σαν κομμουνιστές και αποκαλύπτοντας το χαρακτήρα της κρίσης, συσπειρώνουμε κόσμο με κοινωνικοταξικά κριτήρια, πάνω στα οξυμένα προβλήματα που αυτή η κρίση δημιούργησε με τα προωθημένα συνθήματα ανυπακοής και απειθαρχίας και προβάλλουμε την πρόταση διεξόδου του Κόμματος για εργατική, λαϊκή εξουσία, χωρίς μισόλογα, ξεκάθαρα. Πράγματα που στο παρελθόν δεν κάναμε στη λογική του να μη φοβίσουμε και να μην απομακρύνουμε κόσμο.

Σήμερα, η δράση της οργάνωσης συσπειρώνει πολλαπλάσιο κόσμο, σε σχέση με πριν σε όλα τα μέτωπα πάλης (ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΟΓΕ, Λαϊκή Επιτροπή Αγώνα). Με τον κόσμο να δουλεύει στο πλάι της κομματικής οργάνωσης ενεργά μέσα στο κίνημα, γνωρίζοντας ποιοι είμαστε και τι θέλουμε. Αποτέλεσμα να μαζικοποιηθούν όλα τα μέτωπα πάλης με βδομαδιάτικη πολύμορφη δράση και προωθημένες μορφές πάλης. Μεγάλη κινητοποίηση με μάζεμα υπογραφών από όλο το νησί και συγκεντρώσεις ενάντια στα χαράτσια. Καταλήψεις δημόσιων κτιρίων (ΔΕΗ, ΙΚΑ, ΔΟΥ), επανασυνδέσεις ύδρευσης και ηλεκτροδότησης. Κατάληψη του Κέντρου Υγείας Σκοπέλου ενάντια στο εισιτήριο των 5 ευρώ που επιβλήθηκε. Κινητοποιήσεις για την έλλειψη παιδιάτρου (που τελικά ήρθε). Κινητοποιήσεις για το νόμο natura, για την ακτοπλοΐα, για τα προβλήματα των σχολείων, με πορείες συλλόγων γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών στο δήμο. Για όλα τα προβλήματα και με κάθε τρόπο αναπτύξαμε πλούσια δράση. Επιστέγασμα όλης αυτής της δουλειάς ήταν η τελευταία πανσκοπελίτικη απεργία που έγινε στις 8 Μάρτη 13, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, όπου σε ένα χωριό 3.000 κατοίκων νέκρωσαν τα πάντα και συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση 1.000 άτομα.

Το ποιοτικό βήμα στη δουλειά της οργάνωσης είναι ότι δουλεύει με την πρόταση της λαϊκής εξουσίας με συνέπεια μέσα στο κίνημα, με τα εξειδικευμένα αιτήματα στα μέτωπα πάλης που αναδεικνύουν την αναγκαιότητα της εργατικής εξουσίας - σοσιαλισμού. Με αποτέλεσμα τη διεύρυνση της πολιτικής επιρροής του Κόμματος, που εκφράστηκε στην πρωτιά μας σε όλο το νησί στις εκλογές του Μάη, με υψηλά ποσοστά αλλά και την αντοχή μας στις δεύτερες (15,5%).

Συμπερασματικά, συσπειρώνουμε κόσμο στα μέτωπα πάλης πάνω στα οξυμένα προβλήματα και εκεί κρινόμαστε σαν κομμουνιστές, αν θα μπορέσουμε να παίξουμε τον πρωτοπόρο καθοδηγητικό μας ρόλο.

Σύντροφοι, δε γίνεται να θεωρητικοποιούμε τις αδυναμίες μας και να ζητάμε πισωγυρίσματα με αφορμή ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Ο αντικαπιταλιστικός, αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός της Λαϊκής Συμμαχίας και τα αντίστοιχα σημερινά αιτήματα που αυτός διαμορφώνει, μπορεί να πείσει και να συσπειρώσει πολύ περισσότερο από ό,τι κάποιοι νομίζουν. Να δείξουμε εμπιστοσύνη στα κομματικά μας μέλη, στη εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα.