«ΤΙ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε συνάρτηση με αυτά των εθνικών εκλογών ...

Καταγράφουν, μια εμφανή τάση χειραφέτησης στην ελληνική κοινωνία, ενός ριζοσπαστικού πόλου που κινείται σε αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Τα στοιχεία που θεμελιώνουν αυτή την εκτίμηση μπορούν να αναζητηθούν στις παρακάτω τάσεις

-- Συνεχίζεται η αύξηση της δύναμης, της επιρροής και των ψήφων του Κόμματος στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εξέλιξη καθόλου αυθόρμητη ή τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της πιο συγκροτημένης, σε σύγκριση με παλιότερα, παρέμβασης του Κόμματος

-- Δυναμώνει η τάση επανασυσπείρωσης δυνάμεων που απομακρύνθηκαν κατά καιρούς από το Κόμμα.

Η παραπάνω τάση πρέπει να συνυπολογιστεί με την αντίστοιχη μείωση της δύναμης και της επιρροής του ΣΥΝ.

-- Είναι επίσης εμφανής η τάση προσέγγισης του Κόμματος και της πολιτικής του με επιφυλάξεις... από λαϊκές δυνάμεις που προέρχονται από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, γεγονός που φανερώνει ότι το κύρος και η επιρροή του Κόμματος επεκτείνεται σε νέες δυνάμεις

Εχει νομίζουμε ξεχωριστή αξία, κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο αξιολόγησης των εκλογικών αποτελεσμάτων αυτής της περιόδου και των τάσεων που διαμορφώνονται, να αναζητήσουμε τον καθοριστικό εκείνο παράγοντα που αποτελεί το μοχλό, τον καταλύτη αυτών των διεργασιών.

Αυτός ο παράγοντας είναι η πολιτική του ΚΚΕ, η πολιτική συμμαχιών.

Εκφραση αυτών των θετικών εξελίξεων, στην άνοδο του πρωτοπόρου καθοδηγητικού ρόλου του Κόμματος στην πολιτική πάλη, είναι και η επιλογή των κατάλληλων συνθημάτων και η γραμμή συσπείρωσης στη συγκεκριμένη φάση, αλλά και η επιτυχής προβολή και εκλαΐκευσή τους. Τα συνθήματα και η γραμμή συσπείρωσης ...έπεσαν σε ώριμο έδαφος, την κατάλληλη στιγμή, πιάνουν αυτό που ωριμάζει και του δίνουν κατεύθυνση».

Δημήτρη Γόντικα ΚΟΜΕΠ τ.4 2004

Αυτή ήταν τότε η εκτίμηση του τότε εκλογικού αποτελέσματος.

Αναφέρω από τα ντοκουμέντα του 15 Συνεδρίου:

«Ορισμένοι σύντροφοι θεωρούν ότι ο δρόμος προς το σοσιαλισμό περνάει υποχρεωτικά από την ανάδειξη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του μετώπου...

Αλλες απόψεις υποστηρίζουν ότι στο πρόγραμμα του κόμματος πρέπει να γίνεται λόγος μόνο για την εξουσία της εργατικής τάξης.

Και οι δύο αυτές απόψεις τελικά καταλήγουν σε μονομέρεια και απολυτότητα» σελ. 37.

Το καινούριο σχέδιο προγράμματος υιοθετεί αυτή τη μονομέρεια και απολυτότητα.

Μέχρι σήμερα ήξερα ότι:

1) Ο καπιταλισμός έχει φτάσει στο ανώτατο στάδιο του τον ιμπεριαλισμό, στην κρατικό-μονοπωλιακή του υπόσταση. «... ο ιμπεριαλισμός, η εποχή του τραπεζικού κεφαλαίου, η εποχή των γιγαντιαίων καπιταλιστικών μονοπωλίων, η εποχή της μετεξέλιξης του μονοπωλιακού καπιταλισμού σε κρατικο-μονοπωλιακό καπιταλισμό...» Λένιν τ.33 σελ. 33.

2) Εμείς δεν οικοδομούμε αντικαπιταλιστικό μέτωπο αλλά το ΑΑΔΜ.

Γι' αυτές τις διαφορές έχω συγκρουστεί με διάφορες αριστερίστικες ομάδες.

Στο προτεινόμενο πρόγραμμα ενσωματώνουμε τα συμπεράσματα του Β' Τόμου της ιστορίας και επανεκδίδουμε τον Α' τόμο. Στη συζήτηση όμως για τον Β' Τόμο δεν αναδείχθηκαν αυτές οι αντιθέσεις με το πρόγραμμα του κόμματος και τον Α' Τόμο της ιστορίας. Παρόλο που σ/φοι τις επισήμαναν είτε αποσιωπούνταν είτε καλύπτονταν πίσω από τοποθετήσεις του τύπου «ο Β Τόμος είναι συνέχεια του πρώτου», «ο Β Τόμος είναι αποτέλεσμα καλύτερης μελέτης».

Το καινούριο πρόγραμμα αφήνει έκθετο το ισχύον, αφού καταργεί την εξάρτηση της χώρας μας σε αντίθεση με το ισχύον πρόγραμμα που εκτιμούσε ότι αυτή εντείνεται. Καταργούμε την πιθανότητα κυβέρνησης του μετώπου ή της συμμαχίας μας ως οπορτουνισμό, ενώ το ισχύον πρόγραμμα τη δέχεται. Δεν επιδιώκουμε πολιτικές συμμαχίες αλλά μόνο κοινωνικές ενώ με το ισχύον πρόγραμμα αυτό επιδιωκόταν.

Οι εξελίξεις δεν επιβεβαιώνουν τέτοιες αλλαγές ούτε η Κ.Ε. στις θέσεις προβάλλει και στοιχειοθετεί την αλλαγή καίριων θέσεων του κόμματος λόγο των εξελίξεων. Για παράδειγμα, η κατάργηση της λογικής των σταδίων και η υιοθέτηση του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της επανάστασης από το 15 Συνέδριο τεκμηριώθηκε επαρκώς με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις (σελίδα 31 των ντοκουμέντων).

Η εγκατάλειψη του Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου φαίνεται και από την υποτίμηση της Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης και την έλλειψη σε σημείο εξαφάνισης των αντιιμπεριαλιστικών συνθημάτων στην πορεία του Πολυτεχνείου, την πλέον αντιιμπεριαλιστική επέτειο της πάλης του λαού μας. Τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα όπως «60 χρόνια ΝΑΤΟ η ίδια ιστορία χούντες πολέμοι τρομοκρατία», «Δεν σας θέλει ο λαός πάρτε τις βάσεις σας και μπρός», «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», έχουν αντικατασταθεί από αντιμονοπωλιακά - αντικαπιταλιστικά «ΕΕ και ΝΑΤΟ των μονοπωλίων είναι συνδικάτο», «Στον καπιταλισμό ποτέ συγχωροχάρτι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι πάμε για ανατροπή και κοινωνία άλλη».

Τέλος, ας εκφράσουμε τους πόθους και τα βάσανα του ελληνικού λαού, ας κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του και αυτός ξέρει τι πρέπει να κάνει. Το να του επιβάλουμε τους πόθους του, λέγοντάς του τι πρέπει και τι όχι να κάνει, σαν πολύξεροι μπαμπάδες στα παιδιά τους, είναι φυσικό να τους θυμώνουμε.