• Ανάκαμψη και ανάπτυξη σε ποιο πλαίσιο και ποιας χώρας;

Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε σε εμάς πρώτα, αλλά και στον παραέξω κόσμο, ότι στις δεδομένες παγκόσμιες συνθήκες, οι μέχρι σήμερα οικονομικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Ιαπωνία, ΕΕ), σταδιακά αποδυναμώνονται. Η παντοδυναμία τους απειλείται και κινδυνεύει από τις ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις (BRIKS). Στα πλαίσια του ανταγωνισμού που αυτές επέβαλαν με την GATT και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις ανερχόμενες οικονομικές ελίτ χωρών που διαθέτουν σε αφθονία αυτό που οι ίδιες προσπαθούν να επιβάλουν στο ζωτικό τους οικονομικό χώρο, τη φθηνή εργατική δύναμη, και με τις οποίες αντιμάχονται για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας και πρώτων υλών.

Στα πλαίσια του μεταξύ τους ανταγωνισμού, η δυνατότητα επικράτησης, οποιουδήποτε από τους ανταγωνιζόμενους, θα καθορισθεί από τη δυνατότητά του να ελέγξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες (οικονομικά και γεωγραφικά) αγορές, και έχοντας συμπιέσει στο μέγιστο δυνατό τα κοστολόγια της παραγωγής του, κάτι που αυτόματα «μικραίνει» οικονομικά τις αγορές στις οποίες απευθύνονται.

Αυτό από μόνο του οδηγεί σε νέο κύκλο αντιπαράθεσης και ανταγωνισμού, με στόχο όχι μόνο την εξουδετέρωση και το ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό των χωρών τους, αλλά και με κάθε μέσο των αντίπαλων χωρών και οικονομιών.

«Το κεφάλαιο τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος ... όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος γίνεται τολμηρό. Με 10% αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% θετικά τολμηρό, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μην ριψοκινδυνεύει να το πράξει, ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα» Καρλ Μαρξ.

Το ξεπέρασμα της από του αστούς αποκαλούμενης «κρίσης χρέους» των περίπου 8 τρισ. ευρώ στο χώρο της ΕΕ, δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την καταστροφή - διαγραφή των ψίχουλων του ελληνικού χρέους των περίπου 350 δισ.

Με αυτό λοιπόν το πλαίσιο πρέπει ξανά και ξανά να τονίζουμε ότι η όποια δυνατότητα αναιμικής ανάπτυξης και ανάκαμψης της χώρας μας, προορίζεται, περιορίζεται και προγραμματίζεται, για τους όχι μόνο οικονομικά μεγάλους αλλά και πολιτικά ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Για δε τον ελληνικό λαό, όπως και για τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, επιφυλάσσεται, ετοιμάζεται και προορίζεται, για άλλη μια φορά, και από χειρότερη θέση, ο ρόλος του αιμοδότη, μεταφορικά και κυριολεκτικά, της όποιας αναπτυξιακής διαδικασίας.

• Για την πορεία της εκλογικής δύναμης του Κόμματος στις αναμετρήσεις του 2012.

Δεν είναι σωστή η εκτίμηση της ΚΕ για τον καθορισμό του διαφορετικού πλαισίου στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Χρειαζόταν και έπρεπε να εξειδικεύσουμε τι σημαίνει λαϊκή αντεπίθεση και πώς αυτή διεξάγεται στα πλαίσια των εκλογικών αναμετρήσεων. Με τη θέση και τη στάση που κρατήσαμε στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, και στο μεσοδιάστημα, δεν πείσαμε τον ελληνικό λαό ότι το κάλεσμα για λαϊκή αντεπίθεση πριν από τις εκλογές δεν στηριζόταν μόνο στην πρόθεσή μας για αλλαγή εξουσίας και στην αγανάκτησή του, αλλά και σε συγκεκριμένες και σωστά επεξεργασμένες θέσεις και προτάσεις από την πλευρά μας για το πώς και τι θα έπρεπε να κάνει ο λαός για την επιτυχία αυτής της αντεπίθεσης.

Αντιθέτως, η ΚΕ υπερασπίζεται την άποψη ότι από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση έπρεπε να περάσουμε σε άμυνα (για τη μείωση των απωλειών), γιατί δεν είχε εξειδικεύσει τα μέτωπα και την τακτική, ώστε να είναι σε θέση το κόμμα να καθοδηγήσει τη λαϊκή αντεπίθεση και σε περίοδο εκλογικών αναμετρήσεων. Με την αδυναμία μας να καθοδηγήσουμε τη λαϊκή αντεπίθεση, και στη συνέχεια να ζητάμε όντας οι μεγάλοι χαμένοι της αναμέτρησης, την επίσπευση της δεύτερης αναμέτρησης, μην έχοντας καλά - καλά προετοιμάσει την εκ του αποτελέσματος επιβεβλημένη πλέον, άμυνα της δεύτερης αναμέτρησης για τη μείωση των απωλειών, καταφέραμε τελικά να απογοητεύσουμε όχι μόνο τις λαϊκές προσδοκίες, αλλά και ένα μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων και φίλων του Κόμματος.

Παρόλα αυτά, η άρνηση συμμετοχής σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Για τους παραπάνω χειρισμούς, και εκτός από τις ευθύνες της ΚΕ, πιστεύω ότι σοβαρότατο ρόλο έπαιξε και η αδύναμη επαφή μας με τη λαϊκή πλειοψηφία, μιας και απουσιάζουμε από πολλούς χώρους που αυτή δραστηριοποιείται.

• Για τη Λαϊκή εξουσία.

Για την επιτυχή έκβαση της λαϊκής αντεπίθεσης και την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας, είναι σωστό το γενικό πλαίσιο της ΚΕ. Αναγκαίο όμως είναι να παρθεί μια σειρά από συγκεκριμένα οργανωτικά και ιδεολογικά μέτρα που θα έχουν σαν στόχο, να αποδεσμεύσουν δυνάμεις από την οργανωτική δουλειά και να εξοπλίσουν μέλη και στελέχη, έτσι ώστε να αξιοποιηθούν στη δουλειά των μαζικών φορέων και να ψηθούν στο καμίνι της καθημερινότητας του ελληνικού λαού. Προϋπόθεση για το παραπάνω είναι να αξιοποιηθούν τα νέα εργαλεία της επιστήμης και της τεχνολογίας στη συλλογή και επεξεργασία στοιχείων, για την ενίσχυση της επιτελικής δουλειάς και των βοηθητικών επιτροπών της ΚΕ. Αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για τη γρήγορη διάχυση από πάνω προς τα κάτω και αμφίδρομα, της κοινοβουλευτικής, συνδικαλιστικής και πολιτικής εμπειρίας. Υπάρχει ανάγκη δημιουργίας και ανάπτυξης τεχνικού μηχανισμού που θα υποστηρίζει όλα τα παραπάνω, από την ΚΕ μέχρι τις ΚΟΒ. Ιδιαίτερη προσοχή και προετοιμασία για τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού που θα είναι πιο αναγκαίος στις συνθήκες που αναφέρονται στη θέση 60 (υποχώρηση ταξικής πάλης και πολεμικές συγκρούσεις).

Κατά την ανάπτυξη και υλοποίηση των παραπάνω, δεν πρέπει να ξεφεύγει από την προσοχή μας ότι ο άμεσος στόχος μας που είναι οι κοινωνικές ομάδες των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, είναι αυτές που πρώτα εξαθλιώνονται και πιο εύκολα στρέφονται σε αντιδραστική παρά προοδευτική κατεύθυνση, γιατί είναι και οι πιο καθυστερημένες. Υπάρχει γι' αυτό, μεγαλύτερη ανάγκη για όσο το δυνατόν πιο εκλαϊκευμένη απόδοση των θέσεών μας, κάτι που μπορεί να γίνει καλύτερα όταν υπάρχουν συγκεκριμένες και αναλυτικές επεξεργασίες για τα καθημερινά προβλήματα του λαού μας από ανάλογες θεματικές βοηθητικές επιτροπές.

• Για το σχέδιο Προγράμματος του ΚΚΕ.

Οι σωστής κατεύθυνσης προτάσεις της ΚΕ πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες με επεξεργασία από βοηθητική επιτροπή, και να οριστικοποιηθούν σε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.