Βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης για τη νέα χρονιά, όπως διατυμπάνιζε ο πρωθυπουργός τις προηγούμενες μέρες, είναι «η επανεκκίνηση της οικονομίας, με επενδύσεις και θέσεις εργασίας». Μάλιστα, ο Α. Σαμαράς θέλει να καλλιεργήσει την εικόνα ότι έχουν ήδη δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να ξεκινήσει αυτή η «επανεκκίνηση», μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την ενίσχυση της ρευστότητας, εξαιτίας της εκταμίευσης της δόσης των 52,4 δισ. Οπως είπε χαρακτηριστικά στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, «όλα αυτά (σ.σ. η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η ρευστότητα στην αγορά), πράγματι, δίνουν "ανάσες" στην οικονομία. Επιτρέπουν να ξεκινήσουν επενδύσεις, να σωθούν θέσεις εργασίας, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να βρουν δουλειά οι άνεργοι, να πάρει μπροστά η οικονομία». Πρώτα απ' όλα, ο πρωθυπουργός συγκαλύπτει συνειδητά τα πραγματικά αίτια της κρίσης, αναπαράγοντας τη θεωρία ότι τάχα η έλλειψη ρευστότητας και κεφαλαίων είναι αυτή που προκάλεσε την κρίση, παρουσιάζοντας την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω. Η αλήθεια που κρύβει είναι ότι η καπιταλιστική κρίση οφείλεται στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων από την πλουτοκρατία, που τα κρατάει στα σεντούκια της, περιμένοντας να δημιουργηθούν καλύτεροι (πιο κερδοφόροι) όροι για να κάνει επενδύσεις. Ενας από αυτούς τους όρους είναι να διασφαλίσει το κράτος δάνεια και χρήμα για τους κεφαλαιοκράτες, αφού επένδυση χωρίς κρατική συμμετοχή στο κόστος δε γίνεται. Αυτή τη στόχευση υπηρετεί και «η ρευστότητα στην αγορά» που διατυμπανίζει ο Σαμαράς, θέλοντας να περάσει σε δεύτερο πλάνο την άλλη αλήθεια, ότι δηλαδή απαραίτητη προϋπόθεση για επενδύσεις είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της φτηνής εργατικής δύναμης, τη δραστική συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών και τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις. Ο λόγος είναι προφανής: θέλει να αποκρύψει από το λαό ότι απ' όπου κι αν την πιάσεις, η ανάκαμψη - ανάπτυξη που υπηρετεί η κυβέρνηση είναι κόλαση για το λαό.