Με τη ρομφαία της κάθαρσης εμφανίστηκε χτες ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κατά τρόπο δηλωτικό της απόφασής τους να υποτάξουν την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ στην υπηρέτηση ευρύτερων σχεδιασμών που άπτονται της αναμόρφωσης και θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος και φυσικά της δικής του ενίσχυσης έναντι των ανταγωνιστών του για την αστική διαχείριση.

Η ομιλία του αναλώθηκε εξ ολοκλήρου στην υπόθεση αυτή, με περίσσιες κατηγορίες για τα κόμματα της συγκυβέρνησης στα οποία, αφού τα τοποθέτησε στο κάδρο της διαφθοράς και διαπλοκής, αντιπαράθεσε τον δήθεν «ασυμβίβαστο» και «πολέμιο» τέτοιων φαινομένων, ΣΥΡΙΖΑ.

Για να φιλοτεχνήσει τέτοιο προφίλ για το κόμμα του, ισχυρίστηκε ότι το σύστημα της διαπλοκής τούς πολεμά, αλλά «ανησυχούμε όταν μας καλοπιάνουν», παραλείποντας τις «αγιογραφίες» που κατά καιρούς φιλοτεχνούν για τον ΣΥΡΙΖΑ οι αστοί με τα μέσα που κατέχουν εντός και εκτός Ελλάδας.

Ούτε λέξη δεν βρήκε να πει στην ομιλία του για τη μήτρα που γεννά τη διαπλοκή και τη διαφθορά, ενώ έφτασε να εμπλουτίσει το ψευδεπίγραφο δίλημμα «μνημόνιο και χρεοκοπία ή ανατροπή του και δημοκρατία» με το «διαπλοκή και κλεπτοκρατία ή δικαιοσύνη και δημοκρατία», υπονοώντας ότι το μνημόνιο το γέννησε η διαπλοκή και όχι η φιλομονοπωλιακή ευρωενωσιακή στρατηγική, την οποία άφησε φυσικά παντελώς στο απυρόβλητο.

Ακόμα και για την καπιταλιστική κρίση ενοχοποίησε «μια παρέα 100 οικογενειών πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, μία παρέα διαπλοκής και διαφθοράς που τελικά χρεοκόπησε τη χώρα (...) 100 οικογένειες του καζινοκαπιταλισμού», υποστηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την αυταπάτη της εξυγίανσης του καπιταλισμού!

Ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι στόχος του κόμματός του είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η δικαιοσύνη και δήλωσε σκωπτικά ότι δεν στοχεύει στην αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ, αφού μια χαρά το καταφέρνει από μόνο του. Σε άλλο σημείο κατήγγειλε ότι «η επιχείρηση συγκάλυψης και προστασίας έχει ονοματεπώνυμο. Και αυτό είναι Αντώνης Σαμαράς», τον οποίο επιπρόσθετα εγκάλεσε για έλλειψη βούλησης «να προχωρήσει η κάθαρση».

Αναφώνησε, τέλος, ότι στόχος τους είναι η «ανατροπή του πολιτικού σκηνικού», να αλλάξει δηλαδή χέρια η αστική διαχείριση και δεσμεύτηκε ότι θα επιβάλουν κανόνες προφανώς για την εύρυθμη λειτουργία του εκμεταλλευτικού συστήματος.