Οχι μόνο η λίρα υποτιμήθηκε 30-40%, αλλά και η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον στην ανάγκη δανεισμού 27 δισ. δολαρίων για να περισώσει ό,τι γίνεται από το υπερχρεωμένο (σε γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα) τουρκικό τραπεζικό σύστημα. Προσπαθώντας να υπηρετήσει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, ο Αχμέντ Νετζντέτ Σεζέρ τα υπονόμευσε. Στη συνέχεια υπαναχώρησε, προ του κινδύνου η κρίση να καταστεί μοιραία.
Η κρίση και ο... ανένδοτος βέβαια κάθε άλλο παρά τελείωσε, όσο κι αν ο Σεζέρ δεν πετάει πλέον αντίγραφα του Συντάγματος στον Ετζεβίτ. Το απόστημα της διαφθοράς, το οποίο επί σειρά ετών διέθρεψε η τουρκική ηγεσία, έχει ακόμη πολύ πύων να βγάλει.
Οπως πάντα, οι βυζαντινισμοί της τουρκικής πολιτικής ελίτ καμία σχέση δε διατηρούν με τα λαϊκά προβλήματα. Αν εξαιρεθεί ότι τα πολλαπλασιάζουν.