Η φτώχεια είναι γέννημα - θρέμμα ενός συστήματος που χτυπάει τους εργαζόμενους και το λαό για να κερδίζει το κεφάλαιο. Η εξάλειψή της προϋποθέτει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων

«Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για τη δήθεν καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αποτελεί θρασύτατη πρόκληση σε βάρος των εργαζομένων, που η πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων των κρατών - μελών τούς καταδικάζει στην ανέχεια, στη μιζέρια και την εξαθλίωση. Τα ίδια τα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ δείχνουν ότι τα άτομα που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ευρώπη, από το 2009 - μέσα σε δύο μόλις χρόνια - εκτινάχθηκαν από 80 εκατομμύρια στα 116 εκατομμύρια, με συνεχή τάση αύξησης.

Η έκθεση εναρμονίζεται πλήρως με την αντιλαϊκή στρατηγική "ΕΕ 2020", των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που τσακίζει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Αυτό που ενδιαφέρει τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου είναι πώς θα χειραγωγούν τους εργαζόμενους, γι' αυτό προτείνουν στην ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις να εφαρμόζουν "έξυπνες" πολιτικές λιτότητας, για να διασκεδάζουν τη λαϊκή αγανάκτηση. Προωθούν την παράδοση των κοινωνικών υποδομών στις επιχειρήσεις και τις διάφορες ΜΚΟ.

Το μοναδικό ενδιαφέρον της ΕΕ και του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου είναι να δικαιολογήσουν την εξαθλίωση πλατιών στρωμάτων της εργατικής τάξης, να αποφύγουν τη μετατροπή της λαϊκής οργής που γεννάει η ανέχεια σε συνειδητή οργάνωση και πάλη. Για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα επιβάλλουν παντού, σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, καταιγίδα αντεργατικών μέτρων, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, κατακόρυφη μείωση των μισθών και των συντάξεων, λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, τσάκισμα κάθε εργατικής κατάκτησης και δικαιώματος, για να διατηρήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Η φτώχεια δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η προϋπόθεση ύπαρξης του καπιταλιστικού συστήματος. Η φτώχεια δεν είναι παράγωγο μόνο της καπιταλιστικής κρίσης, υπάρχει και μεγαλώνει και στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η εξάλειψη της φτώχειας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου που τη στηρίζουν. Χωρίς την ανατροπή της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων. Η φτώχεια θα εξαλειφθεί οριστικά μόνο όταν οι παραγωγοί του πλούτου κατακτήσουν την εξουσία, ώστε να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν».