Είναι βαθιά γελασμένη η πλουτοκρατία που ποντάρει τα «ρέστα» της στη νέα κυβέρνηση με την παλιά περπατησιά.

Ο φόβος της αστικής τάξης - το πρωταρχικό κίνητρο για τον σχηματισμό αυτής της κυβέρνησης - απέναντι στο λαϊκό κίνημα που όλο και μεγαλώνει είναι πραγματικός και δικαιολογημένος.

Ο κόσμος δεν «παραμυθιάζεται» πια. Αντιθέτως, η «εθνική συνεργασία» των εκτεθειμένων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, των προθύμων της ΝΔ και των κολαούζων του ΛΑ.Ο.Σ., γκρέμισε και τις τελευταίες αμφιβολίες που μπορεί να είχαν κάποιοι ότι μπορεί αυτή η ταξική υπέρ του κεφαλαίου κυβέρνηση να δώσει έστω την παραμικρή ανάσα στο λαό που τον χρεοκοπούν και τον εξαθλιώνουν.

Την ίδια ώρα που στα μέγαρα και στους διαδρόμους της αστικής δημοκρατίας, της δημοκρατίας για την προώθηση των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών στήνονταν αυτή η βαθιά αντιλαϊκή κυβέρνηση, στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα μαγαζιά και στις γειτονιές γίνονταν κάποιες άλλες, καθαρές και τίμιες διεργασίες.

Αυτές είναι οι διεργασίες που θα κρίνουν το μέλλον. Αυτές φοβούνται οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι πολιτικοί υπηρέτες τους. Την συνειδητοποίηση, από τους εργατοϋπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς αγρότες, τους συνταξιούχους, τους νέους, ότι το «μαύρο μέτωπο» που εκπροσωπεί η νέα κυβέρνηση δεν εκφράζει την ελπίδα, αλλά τη σίγουρη καταστροφή. Τη συνειδητοποίηση ότι η σωτηρία των τραπεζιτών και των μεγαλοβιομηχάνων, δεν ταυτίζεται με τη σωτηρία του λαού. Τη συνειδητοποίηση ότι η αποτυχία των αντιλαϊκών σχεδίων τους είναι εφικτή, με τον ενωμένο, οργανωμένο και στοχευμένο ταξικό αγώνα τους.

Είναι σε πολύ δύσκολη θέση αυτή η κυβέρνηση και δεν θα αργήσει να φανεί. Η δράση του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος, η πολιτική και η δράση του ΚΚΕ, αποτελούν μια από τις εγγυήσεις γι' αυτό. Η αφύπνιση του λαού θα είναι η μόνη ελπίδα για το μέλλον.