Επί τάπητος έχουν μπει οι ΝΑΤΟικές ρυθμίσεις διοίκησης και ελέγχου για το Αιγαίο και η προσαρμογή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, που επικυρώθηκε τον περασμένο Νοέμβρη στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας στη Λισαβόνα. Για τα δύο αυτά θέματα, δηλαδή τη νέα δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ και νέα δομή δυνάμεων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος ενημερώνει σήμερα σε κλειστή συνεδρίαση την Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, ενώ έχει ξεκινήσει και σειρά επαφών με τους αρχηγούς των κομμάτων.

Οι διαφαινόμενες εξελίξεις σηματοδοτούν ακόμα βαθύτερο εγκλωβισμό των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στα ιμπεριαλιστικά γρανάζια. Να σημειωθεί πως πρόκειται για ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου και ευρύτερα, καθώς τόσο η νέα δομή του ΝΑΤΟ, αλλά και η λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα», παραπέμπει ευθέως στον επιχειρησιακό - στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής και στο ίδιο το δικαίωμα άμυνας της Ελλάδας στο νησιωτικό και το θαλάσσιο χώρο της επικράτειας.

Υπενθυμίζεται πως ο υπουργός Εθνικής Αμυνας σε παλαιότερες δηλώσεις του, μετά τη ΝΑΤΟική Σύνοδο στη Λισαβόνα είχε πει στις 22 Νοέμβρη 2010 ότι «εμείς θέλουμε μια δομή απλή, λειτουργική, η οποία να μειώνει την ένταση και να μην αυξάνει την ένταση και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Πάντως, η κατεύθυνση στην οποία κινούνται τα ΝΑΤΟικά επιτελεία, με βάση και τις αποφάσεις της Συνόδου στη Λισαβόνα, είναι η δραστική μείωση των στρατηγείων, όπως και των επιπέδων διοίκησης του ΝΑΤΟ.

Στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η ελληνική πλευρά στηρίζει την κατάργηση και του στρατηγείου της Σμύρνης, ωστόσο αυτό δεν επηρεάζει το ανοιχτό για το ΝΑΤΟ ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο, αφού σε μια τέτοια περίπτωση η Τουρκία αναμένεται να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στα επιτελεία του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Νάπολης.

Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της δομής είναι η γενικευμένη συγκρότηση, από τις χώρες - μέλη, ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, αλλά και η καθιέρωση τέτοιων δομών διοίκησης που θα υπηρετούν τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο του ΝΑΤΟ, δηλαδή συγκεντρωτικές δομές και ενιαίες διοικήσεις πάνω από τις χώρες - μέλη.

Στην ουσία, αυτό που προωθείται με τις NRF (δυνάμεις ταχείας αντίδρασης), τη διοίκηση της οποίας αναλαμβάνει η Ελλάδα το 2012 μέσω του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Θεσσαλονίκης (πρώην Γ' Σώμα Στρατού), είναι η συγκρότηση ενός ΝΑΤΟκού στρατού, που τα στελέχη και οι επιμέρους μονάδες του, μαζί με τον εξοπλισμό και τις υποδομές του, δε θα υπόκεινται σε εθνικούς περιορισμούς, αλλά θα υπάγονται κατευθείαν στα ΝΑΤΟικά όργανα (μνημόνιο συναντίληψης ελληνικής κυβέρνησης και ΝΑΤΟικού στρατηγείου Shape).