Τετάρτη 3 Νοέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δεν χρωστάμε δεκάρα!

Οι επαναλαμβανόμενες ριπές της κυβερνητικής προπαγάνδας για το ενδεχόμενο επιμήκυνσης ή αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους. Να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι είναι ένα θέμα που τους αφορά κι έτσι, αντί να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στην ανάγκη ανατροπής της πολιτικής που γεννά τα χρέη, να σπαζοκεφαλιάζουν για τον τρόπο που καλύτερα θα πληρωθούν οι τραπεζίτες, που δάνειζαν όλα αυτά τα χρόνια τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Οι «προβληματισμοί» για επιμηκύνσεις και αναδιαρθρώσεις κάθε χρέους, αποτελούν τη ...χαρά του τραπεζίτη. Προεξοφλεί ότι θα εισπράξει ό,τι αξιώνει. Αλλωστε, η τακτική της τράπεζας - τοκογλύφου είναι γνωστή. Από τη στιγμή που θα σου δανείσει κάποιο ποσό, πασχίζει να μην το ξοφλήσεις ποτέ, για να σε διατηρεί πελάτη. Κάνει ό,τι μπορεί να βρεθείς στην ανάγκη για νέο δάνειο, που θα φέρει ένα επόμενο και να συνεχιστεί ο χαβάς, μέχρι να σε στύψει από όλες τις μεριές. Στο μεταξύ όσο τα χρέη αυξάνονται, ο τραπεζίτης δεν βάζει μόνο όρους εξόφλησης, αλλά υποδεικνύει και τι ακριβώς οφείλεις να κάνεις, ώστε να βρεθούν τα χρήματα που χρειάζονται για τις κανονικές πληρωμές. Σκέτος φαύλος κύκλος.

Για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους που δημιουργήθηκε για να μπορούν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού να εξασφαλίσουν, με φοροαπαλλαγές και διαφόρων ειδών κίνητρα, άφθονο ρευστό για τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνομολόγησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ τα δάνεια των 110 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα, με το μνημόνιο, ανέλαβε την υποχρέωση να αναζητήσει πόρους για την εξόφλησή τους, επιταχύνοντας τις διαδικασίες για τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, την κατάργηση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, την παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, την ασφυκτική μείωση όλων των κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα. Ετσι κάθε συζήτηση για επιμήκυνση, ή για αναδιάρθρωση του χρέους, είναι για να βρεθούν τα κονδύλια που απαιτούνται να πληρωθούν στις τράπεζες. Για να μην χρεοκοπήσουν οι τραπεζίτες και άλλες ομάδες επιχειρηματιών.

Οι εργαζόμενοι, πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν ήδη το φάσμα της δικής τους χρεοκοπίας, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να μπουν σε αυτή τη λογική. Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι γυναίκες, οι νέοι και οι νέες δεν χρωστάνε δεκάρα σε κανέναν. Τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που δίνονται στους τραπεζίτες στο όνομα του δημόσιου χρέους, είναι πλούτος που τον παρήγαγαν οι ίδιοι, είναι πόροι που ανήκουν στην κοινωνία, είναι κονδύλια που μπορούν να αξιοποιηθούν για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Μόνο που για να γίνει αυτό και να σταματήσει η λεηλασία, θα πρέπει να αλλάξουν τα δεδομένα. Να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Να βουλιάξουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Να ενισχυθούν αποφασιστικά οι δυνάμεις που πάνε κόντρα στην εξουσία του κεφαλαίου. Οι κάλπες της Κυριακής, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να τους δείξουμε ότι δεν μασάμε!


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ