Είναι φανερό ότι ο δρόμος για την κατάκτηση των δικαιωμάτων που ανήκουν στους οικονομικούς μετανάστες θα είναι μακρύς. Η κυβέρνηση Σημίτη με το νομοσχέδιο της υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης που εγκρίνει σήμερα το υπουργικό συμβούλιο δεν έχει καμία βούληση αφενός να νομιμοποιήσει τους ξένους εργάτες που βρίσκονται στη χώρα μας και κυρίως δε σκοπεύει να τους αναγνωρίσει έμπρακτα και να κατοχυρώσει ουσιαστικά τα δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή. Ετσι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, βασικό κριτήριο για τη νομιμοποίηση των μεταναστών είναι να έχει οικογένεια (οι άλλοι προφανώς θεωρούνται εν δυνάμει εγκληματίες) και δευτερευόντως το χαρτί από τον εργοδότη, ότι εργάζεται έξι τουλάχιστον μήνες. Με βάση τα κριτήρια αυτά ένας πολύ μεγάλος αριθμός -ίσως και η πλειοψηφία- από τους μετανάστες που βρίσκονται ήδη στη χώρα μας αποκλείεται από τη «νομιμοποίηση».

Φυσικά, το άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι τα δικαιώματα των μεταναστών στην εργασία, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία κλπ. Ομως αυτή είναι μια υπόθεση που θα γίνει πράξη μόνο μέσα από τους κοινούς αγώνες Ελλήνων και ξένων εργαζομένων, που ξέρουν πολύ καλά ότι έχουν τα ίδια συμφέροντα. Η κυβερνητική πολιτική ήταν και παραμένει ξενοφοβική και ρατσιστική και μόνο ως φτηνό εργατικό δυναμικό και «πολίτες χωρίς δικαιώματα» αντιμετωπίζει τους ξένους εργάτες.