Πέμπτη 16 Νοέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Με τα κόκκινά μας λάβαρα προχωράμε

Αγαπητοί σύντροφοι,

Προσεχτικά και πολλές φορές διάβασα τις Θέσεις της ΚΕ του δοξασμένου ΚΚΕ για το 16ο Συνέδριο, που πραγματοποιείται στην αυγή του 21ου αιώνα (14-17/12/2000). Συντροφικά τις χαιρετίζω. Αναμφίβολα οι Θέσεις για το 16ο Συνέδριο αποτελούν βάση ουσιαστικής συζήτησης και ανάπτυξης αρκετών ζητημάτων, καθρεφτίζουν το αύριο μιας άλλης κοινωνικής Ελλάδας - σοσιαλιστικής κομμουνιστικής.

Ο δρόμος μας, σύντροφοι, τραχύς, ανηφορικός, δύσβατος, κοπιαστικός, αιματοποτισμένος, μα πάντα γεμάτος στεφάνια δόξας, λαμπρός αίγλης, αυταπάρνησης και αυτοθυσίας για τα πιο ωραία ανθρώπινα ιδανικά. Σήμερα, ο καπιταλισμός έχει παντού απλώσει το ανάστημά του χάρη στην προδοσία των Μ. Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν και ΣΙΑ που γκρεμίσανε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο με επικεφαλής τη χώρα των Λένιν - Στάλιν.

Πολλοί μας ρωτάνε εάν σήμερα μπορεί ένα επαναστατικό ΚΚΕ να επιβιώσει και ν' αναπτύσσεται μετά τη διάλυση της ΣΕ και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Οι αγώνες και θυσίες της 82χρονης ιστορίας του ΚΚΕ λένε με μεγάλα γράμματα ΝΑΙ.

Κι αυτό γιατί:

1) Από το 1918 που ιδρύθηκε και μέχρι σήμερα είναι το μέσο πάλης και στήριγμα της εργατικής τάξης. Πολέμησε τη δικτατορία του Πάγκαλου, ίδρυσε στην περίοδο του Μεσοπολέμου το Λαϊκό Μέτωπο με προοδευτικό πρόγραμμα για την αποτροπή του φασίστα Μεταξά και είχαμε τις πρώτες εργατικές κατακτήσεις (Μάης 1936), 8ωρο, άδειες, κοινωνική ασφάλιση κλπ. Πολέμησε και έδωσε, αμέτρητες θυσίες ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά, τα Μακρονήσια γέμισαν κομμουνιστές όταν η άρχουσα τάξη προσκύνησε τη δικτατορία 4 Αυγούστου.

2) Το 1941 - 1945 ίδρυσε το ΕΑΜ και ηγήθηκε της μεγαλειώδους εποποιίας της δοξασμένης ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης με χιλιάδες νεκρούς για τη λευτεριά της πατρίδας από το γερμανικό ναζισμό.

3) 1946-1949. Ο Γράμμος και το Βίτσι ήταν μια άλλη ηρωική σελίδα στην ιστορία του ΚΚΕ.

4) Η 15ετία 1950-'65, οι αγώνες του ΚΚΕ μέσω της ΕΔΑ (ήταν λάθος που διαλυθήκανε οι κομματικές οργανώσεις στην Ελλάδα επειδή το κόμμα για ολόκληρα 27 χρόνια ήταν παράνομο) για τη δημοκρατία, την ελευθερία, τα δικαιώματα του πολίτη, της γυναίκας, της νεολαίας, της διανόησης. Αγώνες ενάντια στο παλάτι, στην ξένη εξάρτηση, στο ΝΑΤΟ, στις βάσεις, τα πυρηνικά για την Ειρήνη, τον αφοπλισμό, την ανεξαρτησία.

5) 1967-'73 αγώνας ενάντια στη Χούντα για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Η ΚΝΕ πρωτοστάτησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η τέχνη και ο πολιτισμός άνθισαν.

6) Μετά τη μεταπολίτευση του 1974 νόμιμο πια το ΚΚΕ μπήκε και πάλι μπροστάρης στους αγώνες του λαού μας, να αποκαταστήσει τη νομιμότητα στα συνδικάτα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο συνεταιριστικό κίνημα των αγροτών και επαγγελματοβιοτεχνών. Εχει μπει βαθιά στη συνείδηση του λαού μας. Ο,τι έχει σχέση με την πρόοδο και τη δημοκρατία έχει τη σφραγίδα του ΚΚΕ σεμνή υπογραφή με κόκκινο χρώμα από το αίμα των Χ. Μαλτέζου, Ν. Σουκατζίδη, Ν. Μπελογιάννη, Ν. Πλουμπίδη, Ηλέκτρας Αποστόλου, Ν. Νικηφορίδη, Γ. Λαμπράκη και δεκάδων χιλιάδων ανώνυμων και επώνυμων συντρόφων μας. Ας μας πουν λοιπόν και τα αστικά κόμματα τη δική τους ιστορία.

Η κριτική και αυτοκριτική αποτελεί ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζωής και λειτουργίας του κομμουνιστικού κόμματος, του κόμματος της εργατικής τάξης. Το κόμμα θεωρεί την κριτική και αυτοκριτική σαν μια δοκιμασμένη και σίγουρη μέθοδο για τη σωστή λύση όλων των προβλημάτων που στέκουν μπροστά του. «Χρέος των κομμουνιστών, δίδασκε ο Β. Ι. Λένιν, να μη σιωπούν για τις αδυναμίες του κινήματός τους, αλλά να κάνουν σ' αυτές ανοιχτή κριτική για να τις αποτινάξουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και αποφασιστικά» («Απαντα», Τ. 41, σελίδα 181).

Η λενινιστική αρχή της κριτικής των αδυναμιών παίζει βασικό ρόλο στη λειτουργία του κόμματος, αποτελεί ουσιαστικό περιεχόμενο της εσωκομματικής δημοκρατίας. Ομως η κριτική και αυτοκριτική μέσα στο Κόμμα δεν αναπτύσσεται μόνη της. Χρειάζεται επίμονη προσπάθεια όλων των οργάνων, όλων των στελεχών, μελών του ΠΓ, της ΚΕ του Κόμματος. Γι' αυτό, σύντροφοι, πρέπει θαρραλέα το 16ο Συνέδριο να καταδικάσει μερικές αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, γιατί οδήγησαν στην καταστροφή του σοσιαλιστικού στρατοπέδου και στη διάλυση της ίδιας της πανίσχυρης κάποτε Σ.Ε., τους Ν.Σ. Χρουστσόφ, προδότες Μ. Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν και ΣΙΑ.

Να κριτικάρουμε πια ανοιχτά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ (1956) όχι μόνο στο πρόσωπο του τότε Γεν. Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ συντρ. Νίκου Ζαχαριάδη, που τον καθαίρεσε, τον εξόρισε αλλά και γιατί τα τραγικά γεγονότα της Τασκένδης αφήσανε έξω από τις γραμμές του κόμματος πάνω από 6.000 (από τις 7.500) κομμουνιστές, γνήσια τέκνα του ΕΛΑΣ και του ΔΣ. Οντας φοιτητής στην πόλη Χάρκοβο της Ουκρανίας, πληγώθηκε η καρδιά μου από τα όσα έβλεπα και έζησα. Φέρνεις και συ, σύντροφε επίτιμε Πρόεδρε της ΚΕ του ΚΚΕ, Χαρίλαε Φλωράκη, ευθύνη (σέβομαι τους ηρωικούς αγώνες και την προσφορά σου στο ΚΚΕ) γιατί τότε ένα μικρό χρονικό διάστημα βρέθηκες στην Τασκένδη και μας μίλησες στην Κομματική Συνδιάσκεψη, όπως και για την πρόταση ανάδειξης Γεν. Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Γ. Φαράκου. Αλήθεια, μήπως ήταν βαλτός στο ΚΚΕ, γιατί διαφορετικά δε θα συκοφαντεί την ιστορία του ΚΚΕ στον αστικό Τύπο και ραδιοφωνικούς σταθμούς, κανάλια. Τι θα γινόταν εάν έτσι έκαναν ο Ν. Μπελογιάννης και Ν. Πλουμπίδης στα δικαστήρια; Προτίμησαν την εκτέλεση και όχι την προδοσία. Και συ, φίλε, Κωστόπουλε, τι θα μας πεις τα όσα κάνεις ενάντια στο ΚΚΕ, το οποίο σε τίμησε από Γεν. Γραμματέα στη ΓΣΕΕ, ως βουλευτή του Κόμματος; Ξέχασες τι έλεγες στη Σύνοδο της ΚΕ του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης»), Τρίτη 14 Μάη 1991 στην ομιλία σου; Μας έλεγες τότε: «Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ολα επιβεβαιώνουν ότι κάποιοι και μέσα από το Κόμμα, πήραν την απόφαση να δουλέψουν για τη διάλυση του ΚΚΕ. Ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται έντονα για τη δημιουργία νέου κόμματος...». Και κάτι πιο βασικό για μένα παλιό κομμουνιστή, από το 1961, στην ομιλία σου αυτή είναι τα παχιά σου λόγια... «Θα υπερασπίσω τις απόψεις του συνεδρίου. Θα δουλέψω για την υλοποίησή τους, θα σεβαστώ το καταστατικό. Καλώ όλα τα μέλη του κόμματος να κάνουν το ίδιο, να δουλέψουν μέσα στην εργατική τάξη, μέσα στο λαό, να βρεθούν, όπως πάντα, στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση του κόμματος». Να' σαι βέβαιος, φίλε μου, τώρα Μήτσο, ότι τα μέλη του ΚΚΕ γερά κρατάνε στα χέρια τους την υπόθεση του κόμματος και με τα κόκκινα λάβαρα πιο ψηλά, προχωράμε.

Δυο λόγια για την ΚΝΕ και το «Ριζοσπάστη»:

α) Υπάρχουν ορισμένες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που είναι ιερές και καθορίζουν όλη την παραπέρα ζωή του. Η ΚΝΕ πρέπει πιο μαζικά να σταθεί δίπλα του και αν χρειαστεί στον όμορφο αυτό αγώνα να δώσουμε και τη ζωή μας ακόμα σ' αυτόν, όπως την έδωσαν χιλιάδες σύντροφοί μας με το χαμόγελο και το τραγούδι στο στόμα.

Μεγαλύτερη, λοιπόν, φροντίδα και βοήθεια στο καινούριο αίμα του κόμματος, την καλή μας μαχητική ΚΝΕ.

Για το «Ριζοσπάστη» πραγματικά, τον τελευταίο καιρό πάρα πολύ βελτιώθηκε, αλλάζει γεύσεις και ιδιαίτερα ο «Ριζοσπάστης της Κυριακής» πολιτιστικά κλπ. Είναι όμως φτωχός σε ύλη τα Σάββατα. Οσο για την κυκλοφορία της, πρώτα - πρώτα να παίρνεται απ' όλα τα μέλη του κόμματος, να τον διαβάζουμε καθημερινά. Με ενθουσιασμό να τον διακινούμε στους φίλους και οπαδούς μας. Μόνο στο «Ριζοσπάστη» ο εργαζόμενος κόσμος μαθαίνει για τα καυτά του προβλήματα, την κοροϊδία και τα μεγάλα ψέματα του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΟΝΕ κλπ.

Μ' αυτές τις σκέψεις εύχομαι επιτυχίες στο 16ο ιστορικό Συνέδριο του ΚΚΕ.

Με συντροφική αγάπη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΓΚΑΣ

ΚΟΒ Ανω Γαλάτσι


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ