Λίγο πριν από τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία, στο χώρο του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση τιμής και μνήμης στην οποία διαβάστηκε και το προσκλητήριο των νεκρών.

Ο Ν. Τριανταφύλλου, εκ μέρους του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - 1974, στην ομιλία του, υπογράμμισε ότι «36 χρόνια μετά, ξεδιπλώνεται μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια από διάφορες πλευρές για την αποδυνάμωση και συρρίκνωση των μηνυμάτων της εξέγερσης, ώστε να αμβλύνουν την επιρροή που έχει στο νεολαιίστικο και λαϊκό κίνημα. Επιδιώκουν την αποδυνάμωση και συρρίκνωση των μηνυμάτων εκείνοι που θέλουν να το φέρουν στα μέτρα τους για να χωρέσουν κι αυτοί σ' αυτό. Και κάποιοι που, αν και πήραν τότε μέρος, εξαργύρωσαν στη συνέχεια τη συμμετοχή τους σ' αυτή και προσπαθούν έτσι να δικαιώσουν τη σημερινή τους επιλογή. Είναι κι αυτοί που ενοχλούνται από τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα που έχουν οι εκδηλώσεις, οι οποίες κορυφώνονται με την πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία». Μιλώντας για το σήμερα, ο Ν. Τριανταφύλλου αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και την προσπάθεια να φορτωθούν τα βάρη της στις πλάτες των εργαζομένων. Αναφέρθηκε στα αντιλαϊκά μέτρα που πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση, στα προβλήματα των ασφαλιστικών φορέων που δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι, στους εργαζόμενους των προγραμμάτων stage που δουλεύουν χωρίς ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και που απολύθηκαν, στη διείσδυση των επιχειρήσεων στην Παιδεία. Τάχθηκε υπέρ της κατάργησης όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και υπογράμμισε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι αδιαπραγμάτευτο. Καταλήγοντας, τόνισε ότι οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά μόνο με ανυπακοή, ρήξεις και ανατροπές.

Οι πρυτάνεις του ΕΜΠ Κ. Μουτζούρης και της ΑΣΚΤ Τρ. Πατρασκίδης σημείωσαν ανάμεσα σε άλλα ότι ο αγώνας εκείνος είναι σήμερα εξίσου επίκαιρος για πολλούς λόγους. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το προσκλητήριο των νεκρών μετά το οποίο τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.