«Ορισμένοι στην κυβέρνηση έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να περιμένουν μερικούς μήνες ακόμη πριν λάβουν απτά και σοβαρά μέτρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος και του χρέους. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουν τέτοια περιθώρια. Ολοι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ξεκαθαρίζουν ότι άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν. Ο κ. Καραμανλής είχε προτείνει σκληρά μέτρα, οπότε η κυβέρνηση διαθέτει το άλλοθι και την πολιτική κάλυψη για να τα πάρει τώρα. Δυστυχώς ορισμένοι έχουν κολλήσει στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και επιμένουν στην έννοια της ήπιας προσαρμογής, που τόσο καταστροφική απεδείχθη για την προηγούμενη κυβέρνηση. Το κακό είναι ότι τα μέτρα θα αναγκασθούν να τα λάβουν ούτως ή άλλως αργότερα, όταν θα είναι πολιτικά πιο δύσκολο και η πίεση των αγορών πολύ μεγαλύτερη» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Οικονομική κρίση υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι τόσο αδιαμφισβήτητο όσο ότι οι λαοί, ανά τον κόσμο, καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα με ανεργία, πάγωμα αποδοχών, μείωση εσόδων και αγοραστικής δύναμης και υπερφορολόγηση (...) οι λαοί κλήθηκαν να δώσουν τον οβολό τους στις τράπεζες, με τη μορφή γιγαντιαίων κρατικών ενισχύσεων, για να μην καταρρεύσει το πιστωτικό σύστημα και μαζί του οι αγορές (...) οι λαοί τα κατάπιαν, σκεπτόμενοι, υπό την καθοδήγηση πολιτικών και ΜΜΕ, ότι όποιος και να έφταιξε, αν δεν στηριχθούν οι τράπεζες, αλίμονό μας (...) μάθαμε όμως τώρα από τον κ. Ροζενγκρίν, διευθυντικό στέλεχος της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο οποίος αποκάλυψε ότι από τη διεθνή οικονομική κρίση "οι μεγαλύτερες εμπορικές τράπεζες του πλανήτη εξήλθαν ακόμα ισχυρότερες, καθιστώντας συνάμα τα κράτη, στις επικράτειες των οποίων αυτές δραστηριοποιούνται, λιγότερο ικανά να δώσουν λύση στα τρέχοντα προβλήματα"! (...) Το ερώτημα είναι αν οι τραπεζίτες εκτός από πονηροί καρχαρίες είναι και παθολογικά σαδιστές. Γιατί μας λένε αυτά που μας κάνουν;» (ο Κ.Σ. Παπανικολάου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).