Τι ωραίοι που ήταν εκείνοι οι καιροί που τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ συναγωνίζονταν να πείσουν τα λαϊκά στρώματα ότι τα βάσανα τέλειωσαν, έρχεται η ώρα για να φάνε όλοι με χρυσά κουτάλια!

Η μία μετά την άλλη οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης βεβαίωναν ότι η ΕΟΚ που θα ονομαζόταν ΕΕ, θα γινόταν η ανταγωνιστικότερη οικονομία του πλανήτη και καθώς θα μεγάλωνε η πίτα, όλοι θα τρώγανε καλύτερα.

Μετά άρχισαν να πέφτουν οι σφαλιάρες. Πάει το στάρι, πάει το καλαμπόκι, πάνε τα πορτοκάλια, πάνε τα καπνά, τώρα πάνε και τα ροδάκινα. Κάτι λάδια μείνανε αλλά κι αυτά επανεισάγονται ως ιταλικά. Προχτές οι αγρότες διαδήλωναν για τα μήλα, χτες για τα σταφύλια.

Στις πρώτες εκθέσεις της ΕΕ για την απασχόληση, το '92-'94, υπήρχε ο μαγικός αριθμός 15 εκατομμύρια. Τόσες βεβαίωναν ότι θα είναι οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργούνταν για να γίνει η Ευρώπη ανταγωνιστικότερη της Αμερικής. Τώρα οι εκθέσεις για τον ανταγωνισμό περιλαμβάνουν μόνο νούμερα απολύσεων και μάλιστα όσο πιο πολλές οι απολύσεις, τόσο πιο ανταγωνιστική θεωρείται μια επιχείρηση. Σωστοί. Γιατί ακριβώς μόνο με ένταση της εκμετάλλευσης μπορούν να προκύψουν περισσότερα κέρδη. Αυτό δεν το λένε οι εκθέσεις, αλλά πρέπει να το μεταφράζουμε κάθε φορά που ακούμε για απολύσεις που κάνουν καλό στις αναδιαρθρώσεις. Η λέξη «αναδιαρθρώσεις» σημαίνει μόνο χρήση πιο εντατικά της εργατικής δύναμης, άρα απολύσεις από τη μια και εντατικοποίηση της δουλειάς από την άλλη.

Απέναντι στα αποτελέσματα της ανταγωνιστικότητας, μπορεί να σταθεί μόνο η χλεύη. Για τη σοβαρότητα με την οποία το «Συγκρότημα» της οικοτουριστικής ανάπτυξης, προσπαθεί να πείσει, ότι με τις επιδοτήσεις που θα δοθούν σε κάθε χωριό, για να στηθεί κι ένα κιόσκι, θα υπάρξει ανάπτυξη. Οταν η Λάρισα ήδη μετατρέπεται στο μοναδικό κεφαλοχώρι όλης της Θεσσαλίας, όταν απ' τα Γιάννενα ως τη Φλώρινα ο τόπος μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε παραγωγική έρημο, στήνε εσύ κιόσκια για να απολαμβάνουν οι αρκούδες - μόνοι κάτοικοι οσονούπω - τη θέα.

Η είδηση για το μέλλον που έρχεται, αφορά προς το παρόν στη μητρόπολη της Μητρόπολης, τη Νέα Υόρκη. Ηδη «επαναπροωθούν» και τους ντόπιους. Ετσι που να λέμε «πάλι καλά που σε μας οι επαναπροωθήσεις αφορούν προς το παρόν μόνο τους μετανάστες». Στο πρώτο διάβασμα η είδηση ακούγεται ευχάριστα: ο δήμος βοηθάει τους φτωχούς. Λάθος. Ο δήμος καθαρίζει την αυλή του από τους περιττούς. Η πρωτεύουσα του κόσμου, η πόλη που κάτι «αριστεροί» τρελαίνονται αν τους πεις κακή κουβέντα, δεν αντέχει ούτε να βλέπει τη φτώχεια. Και προτιμά να πληρώνει «εισιτήρια χωρίς επιστροφή», παρά να τους στεγάζει. Αυτή η πραγματικότητα αφορά όλο τον καπιταλισμό, εκεί όμως το διαφημίζουν. Οπως χτες διαφήμιζαν το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» που τελικά πέρασε σαν παγκόσμιο δόγμα. Αρα, καλώς να τα περιμένουμε τα «εισιτήρια χωρίς επιστροφή».

Ασχετο: Οταν στα σαλόνια των αστικών εφημερίδων το κύριο θέμα είναι «το κόκκινο κρασί που ευνοεί τη σεξουαλικότητα», δεν σημαίνει μόνο πως όλοι οι παραμυθάδες του πολιτικού ρεπορτάζ έχουν φύγει ήδη σε διακοπές, και άρα τα μαγαζιά δουλεύουν με «ψυγεία» και ψαχτήρια ειδήσεων στο «google». Σημαίνει πως η πραγματική ζωή, η δική σου ζωή, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε στον αιώνα τον άπαντα να βρει μονόστηλο να τη φιλοξενήσει σε κείνες τις σελίδες. Εκτός κι αν διαθέτεις ήδη πάνω από 200 τετραγωνικά μέτρα σπίτι στην πόλη, εξοχικό τουλάχιστον 100 τετραγωνικών, αμάξι στα 2.000 κυβικά και πάνω, γάτα και σκύλο με δική τους σύνδεση σε κάποια τηλεφωνική εταιρεία, οπότε τα «ΝΕΑ» θα σε συμπεριλάβουν σ' αυτούς που από τη φορολογία θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους. Διαφορετικά, θα πάθεις ό,τι και οι χιλιάδες εργάτες που διαδήλωναν χτες γνωρίζοντας πως μόνο ο «Ριζοσπάστης» θα παρουσίαζε τη διαδήλωση...