Associated Press

Ο εφιάλτης της λήψης γενετικού υλικού, που σε άλλες χώρες αποτελεί καθεστώς (φωτ.) έρχεται και στη χώρα μας, ενισχύοντας το αντιδραστικό οπλοστάσιο για την τρομοκράτηση και καταστολή των λαϊκών αγώνων

Με πρόσχημα την αύξηση της λεγόμενης εγκληματικότητας και εφαρμόζοντας οδηγίες της ΕΕ, το κράτος, με τις χιλιάδες κάμερες που έχει εγκαταστήσει η Αστυνομία στους δρόμους, θα μπορεί στο εξής και με το γράμμα του νόμου να παρακολουθεί «προληπτικά» τους εργαζόμενους, επικαλούμενο κατά περίπτωση λόγους άμυνας και δημόσιας ασφάλειας. Ενώ η δημιουργία βάσης DNA ενισχύει τους μηχανισμούς φακελώματος και αποτελεί πιστή αναπαραγωγή αντιδραστικών πρακτικών και συμμόρφωση με αποφάσεις της ΕΕ και διακρατικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ.

Η τροπολογία αφορά στο νόμο 2472/1997 (ο οποίος ενσωματώνει τη σχετική κοινοτική Οδηγία 95/46/ΕΚ) που είχε αντικείμενο τη θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Μέχρι σήμερα, η καταγραφή εικόνας και ήχου από τις κάμερες προβλεπόταν μόνο κατόπιν εντολής της εισαγγελικής αρχής και εφόσον υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Οπως όριζε ο νόμος, ο οποίος ψηφίστηκε το 1997 από το ΠΑΣΟΚ και άνοιξε επί της ουσίας το δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις, σκοπός της καταγραφής ήταν μόνο η χρησιμοποίηση του υλικού αυτού σε ανακριτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές.

Το υλικό που καταγράφουν οι κάμερες θα μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται και για προληπτικούς λόγους σε βάρος των εργαζόμενων και του λαϊκού κινήματος

Ολα αυτά γίνονται με πρόσχημα «την αύξηση της εγκληματικότητας και ιδιαίτερα των εγκλημάτων βίας» και τη «μεθοδολογία που χρησιμοποιούν οι δράστες», όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση. Με βάση αυτά θα «ληφθούν επιπλέον μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης της σύγχρονης τεχνολογίας». Γι' αυτό με την πρώτη παράγραφο της τροπολογίας «εξαιρείται από την εφαρμογή του Ν. 2472/1997 η επεξεργασία δεδομένων η οποία ενεργείται στους τομείς της δημόσιας ασφάλειας, άμυνας και ασφάλειας του κράτους από τις αρχές, που είναι κατά νόμο υπεύθυνες για τα θέματα αυτά».

Στην αιτιολογική έκθεση εξηγείται πού θα βρουν οι κρατικές υπηρεσίες το υλικό για την προληπτική παρακολούθηση: «Τα δεδομένα αυτά προέρχονται από τη λειτουργία ειδικών τεχνικών μέσων (κάμερες) με την καταγραφή ήχου ή εικόνας από δημόσιους χώρους, με σκοπό την πρόληψη και καταστολή των εγκλημάτων, ιδιαίτερα εκείνων που στρέφονται κατά της ζωής και της περιουσίας των πολιτών». «Εγκλημα» βεβαίως μπορεί να θεωρηθεί και η κατάληψη ενός υπουργείου από διαδηλωτές ή οποιοσδήποτε αγώνας για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων...

Η εξιχνίαση συγκεκριμένων εγκλημάτων είναι το πρόσχημα για να θεσμοθετηθεί και το φακέλωμα με την ανάλυση και αρχειοθέτηση του DNA. Στην ίδια αιτιολογική έκθεση εξηγείται ότι τα μέτρα αυτά προέρχονται από την ΕΕ: «Είναι γνωστό ότι με την απόφαση 2008/615/ΔΕΥ του Συμβουλίου αναβαθμίζεται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης η διασυνοριακή συνεργασία για την καταπολέμηση ιδίως της τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος, στο πλαίσιο και της Συνθήκης Προυμ».

Και συνεχίζει: «Στην απόφαση αυτή, μεταξύ άλλων προβλέπεται, για τις ανάγκες δίωξης του εγκλήματος, η υποχρέωση των κρατών μελών να δημιουργήσουν και να τηρούν εθνικά αρχεία DNA. Με τα δεδομένα αυτά και προκειμένου η χώρα μας να συμμορφωθεί με τις διατάξεις της ως άνω απόφασης, απαιτείται η τροποποίηση του άρθρου 200 Α του ΚΠΔ, ώστε να προβλεφθεί η δημιουργία αρχείου DNA, στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας».

Σύμφωνα με τη νέα τροπολογία θα διευρυνθούν τα εγκλήματα για τα οποία επιτρέπεται η ανάλυση του DNA, με την προσθήκη σε αυτά όλων των κακουργημάτων, καθώς και των πλημμελημάτων, που επισείουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών! Παραθέτουμε την νέα διατύπωση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 200Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας: «Οταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών, οι διωκτικές αρχές λαμβάνουν υποχρεωτικά γενετικό υλικό για ανάλυση του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (Deoxyribonucleic Acid- DNA) προς το σκοπό της διαπίστωσης της ταυτότητας του δράστη του εγκλήματος αυτού».Δηλαδή, η λήψη γενετικού υλικού θα επιτρέπεται ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος θεωρείται ένοχος και για ένα πλημμέλημα!

Σύμφωνα με την αντικατάσταση άλλου εδαφίου του ΚΠΔ, εάν η ανάλυση αποβεί αρνητική το γενετικό υλικό και τα γενετικά αποτυπώματα καταστρέφονται, ενώ «αν η ανάλυση αποβεί θετική το μεν γενετικό υλικό καταστρέφεται αμέσως, τα δε γενετικά αποτυπώματα του προσώπου, στο οποίο αποδίδεται η πράξη, τηρούνται σε ειδικό αρχείο που συνιστάται και λειτουργεί στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας». Είναι δεκάδες οι φορές που διαδηλωτές, συνδικαλιστές και πολλοί άλλοι διώχθηκαν και καταδικάστηκαν από δικαστήρια με ποινή πάνω από 3 μήνες. Συνεπώς τo DNA όποιου συμμετέχει σε λαϊκούς αγώνες θα μπορεί να είναι στη διάθεση του κράτους...

Επίσης «τα στοιχεία αυτά τηρούνται για την αξιοποίηση στη διερεύνηση και εξιχνίαση άλλων εγκλημάτων και καταστρέφονται σε κάθε περίπτωση μετά το θάνατο του προσώπου που αφορούν». Τέλος, η καταστροφή του γενετικού υλικού και των γενετικών αποτυπωμάτων γίνεται παρουσία του δικαστικού λειτουργού που εποπτεύει το αρχείο. Στην καταστροφή καλείται να παραστεί με συνήγορο και τεχνικό σύμβουλο το πρόσωπο από το οποίο λήφθηκε το γενετικό υλικό».

Τα μέτρα που περιέχονται στην τροπολογία, σε συνδυασμό με τη νομιμοποίηση τις προηγούμενες μέρες νέων κατασταλτικών όπλων σε βάρος του λαϊκού κινήματος και των διαδηλωτών, σηματοδοτούν ένταση του αυταρχισμού και μια νέα, ποιοτική μεταβολή προς το χειρότερο του τρόπου με τον οποίο το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι σπεύδουν να καταστείλουν τις λαϊκές αντιδράσεις εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Με τον ίδιο τρόπο εξηγείται σε μεγάλο βαθμό και η υπερπροβολή που απολαμβάνουν από τα κυρίαρχα ΜΜΕ θέματα σχετικά με την εξιχνίαση εγκλημάτων του κοινού ποινικού δικαίου ή ζητήματα σχετικά με τη μετανάστευση και τους κινδύνους που δήθεν απορρέουν από την παρουσία χιλιάδων κατατρεγμένων στη χώρα μας. Ολα αυτά συγκλίνουν στην καλλιέργεια ενός κλίματος ανοχής απέναντι σε μέτρα που παρουσιάζονται σαν λύση απέναντι στο κοινό έγκλημα και την πρόληψή του, ενώ στην πραγματικότητα στο στόχαστρο δεν είναι άλλος από τους εργαζόμενους, τον «εχθρό» λαό και τα δικαιώματά τους.