Δύο θάνατοι στη Βρετανία και ένας στη Νορβηγία τις τελευταίες μέρες έφεραν και πάλι στην επιφάνεια το θέμα των «τρελών αγελάδων». Ενα θέμα, που είχε αναστατώσει όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση πριν από μερικά χρόνια και είχε οδηγήσει στη λήψη κάποιων αποφάσεων από τα κοινοτικά όργανα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Είχε δοθεί, μάλιστα, η εντύπωση, από τις ανακοινώσεις των κοινοτικών υπηρεσιών, ότι η κατάσταση είχε τεθεί υπό έλεγχο και ειδικά όσον αφορά στην υλοποίηση των αποφάσεων για τη θανάτωση των βοοειδών στη Βρετανία. Τώρα, όμως, αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν προχώρησε στην υλοποίηση των κοινοτικών αποφάσεων.

Τα νέα των τελευταίων θανάτων συμπίπτουν με την αποκάλυψη ότι τα κουφάρια των αγελάδων που έχουν μολυνθεί από την ασθένεια παραμένουν επικίνδυνα ακόμη και μετά την αποτέφρωσή τους. Στη στάχτη που παράγεται από τον αποτεφρωτήρα του Λίνκολνσαϊρ, όπου καίγονται 250 τόνοι βοδινού ημερησίως, βρέθηκαν πρωτεΐνες που εξακολουθούν να φέρουν την ασθένεια. Επίσης, την περασμένη Πέμπτη είδε το φως της δημοσιότητας η έκθεση του λόρδου Φίλιπς, η οποία συμπεραίνει ότι η νόσος των τρελών αγελάδων εξαπλωνόταν με διαδοχικά κύματα ήδη από τη δεκαετία του '70. Αποκαλύπτει, επίσης, κυβερνητική απόπειρα συγκάλυψης της ασθένειας, που πρωτοεμφανίστηκε στη Βρετανία ήδη το Δεκέμβρη του 1984. Στα τέλη Μάη του 1987, με την τρίτη εκλογική νίκη της Μάργκαρετ Θάτσερ να απέχει μόλις μερικές βδομάδες, η νόσος των τρελών αγελάδων είχε σκοτώσει έξι βοοειδή και ήταν ύποπτη για τους θανάτους 13 άλλων. Ωστόσο, ελάχιστοι γνώριζαν για τη νέα θανατηφόρα αυτή ασθένεια, διότι η Κτηνιατρική Υπηρεσία του Κράτους είχε απαγορεύσει τη δημοσίευση των περιστατικών στα επιστημονικά περιοδικά και αρνούνταν να δώσει πληροφορίες σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, τα κρούσματα είχαν εκτοξευτεί στα 600, ενώ η κυβέρνηση είχε υιοθετήσει την εξής στρατηγική: Θα διέψευδε σε όλα τα επίπεδα ότι υπάρχει κίνδυνος να περάσει η ασθένεια των τρελών αγελάδων στον άνθρωπο. Στις αρχές της δεκαετίας του '90, υπουργοί, διευθυντές της Κρατικής Υγειονομικής Υπηρεσίας και προϊστάμενοι της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας διαβεβαίωναν ότι η κατανάλωση του βρετανικού βοδινού ήταν απολύτως ασφαλής. Το 1993 ανακοινώθηκαν οι πρώτοι θάνατοι ανθρώπων από την ασθένεια Κρόιτσφελντ Γιάκομπς και οι ενδείξεις ότι επρόκειτο για την ανθρώπινη εκδοχή της νόσου των τρελών αγελάδων ήταν άφθονες. Ομως, η κυβέρνηση εξακολουθούσε να κλείνει τα μάτια έως το 1996, οπότε το βάρος των αποδείξεων νίκησε τις κυβερνητικές αντιστάσεις.

Αποφασίστηκε να θανατωθούν όλες οι αγελάδες με ηλικία μεγαλύτερη των 30 μηνών, ενώ οι ζωοτροφές που είχαν παραχθεί από πολτοποιημένες αγελάδες, που ενδεχομένως έπασχαν από την ασθένεια, απαγορεύτηκαν. Τι απέγιναν οι ζωοτροφές; Δεν κάηκαν μαζί με τις αγελάδες, αλλά πωλήθηκαν στον Τρίτο Κόσμο...

Ολα αυτά δείχνουν ότι για άλλη μια φορά η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως βέβαια και η βρετανική κυβέρνηση, έβαλαν πάνω από την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων τροφίμων και των μεγαλεμπόρων κρέατος.