Προφανώς, η απόφαση ήταν ειλημμένη από καιρό και γι' αυτό, παρά τα όσα απαράδεκτα έγιναν στη διάρκεια της πρόσφατης ΝΑΤΟικής άσκησης «Ντέστινεντ Γκλόρι», ο Γ. Παπανδρέου επέμενε ότι η στρατηγική της βήμα προς βήμα προσέγγισης δε θα εγκαταλειφθεί, συμπληρώνοντας, μάλιστα, ότι καμιά σοβαρή χώρα δεν αλλάζει την πολιτική της για κάποιες βραχονησίδες... Ετσι, προχτές, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών και ο Τούρκος ομόλογός του ανακοίνωσαν την έναρξη συνομιλιών, με στόχο την επίτευξη Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο.

Και γιατί είναι λάθος η ενέργεια αυτή, ίσως σκεφθείτε. Κακό είναι να συμφωνηθούν από κοινού ορισμένα μέτρα αποφυγής των όποιων εντάσεων στο Αιγαίο; Οχι, δε θα ήταν λάθος και κακό, εάν η πολιτική αυτή στηριζόταν πραγματικά στις αρχές του διεθνούς δικαίου, στο σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων των δύο χωρών και ήταν απεγκλωβισμένη από την «επιδιαιτησία» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Οι προϋποθέσεις αυτές, όμως, δεν υπάρχουν τόσο στην εξωτερική πολιτική και της μιας και της άλλης κυβέρνησης γενικά, όσο και ειδικά στο συγκεκριμένο ζήτημα του Αιγαίου. Και αυτό, δυστυχώς, μόνο σε ανησυχίες μπορεί να οδηγήσει, παρά το εύηχο του τίτλου των νέων συνομιλιών.