Με την αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων, ύστερα από την τραγωδία της αντεπανάστασης, έχουν γεννηθεί νέοι ανταγωνισμοί και νέοι προβληματισμοί που κατατυραννούν την ανθρώπινη σκέψη.

Η «νέα τάξη πραγμάτων» και η «παγκοσμιοποίηση» έχουν βαθύνει το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και φτωχούς, ανάμεσα στις αναπτυγμένες χώρες και τις υπανάπτυκτες και ο ιμπεριαλισμός προωθεί άνομα και εγκληματικά την ολοκλήρωση της κυριαρχίας του σε διεθνή κλίμακα. Γεγονός που έχει μεγαλώσει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, με συνέπεια να έχει γίνει πιο αισθητός ο κίνδυνος της αλλοτρίωσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων από την κεφαλαιοκρατία.

Οι πολυεθνικές έχουν αγκαλιάσει την παγκόσμια οικονομία και απειλούν να στραγγαλίσουν τις εθνικές οικονομίες στο όνομα της «οικονομίας της αγοράς». Η εξελικτική πορεία του ιμπεριαλισμού - τελευταίο στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού - έχει οξύνει την αντιπαλότητα της αστικής τάξης με τους εργαζόμενους και έχει κάνει πιο ανυπόφορους τους καταναγκασμούς και δεσμούς της καπιταλιστικής κοινωνίας. Συνέπεια αυτής της σύγκρουσης είναι να έχει γεννηθεί η αμφισβήτηση όχι μόνο για τις αστικές κυβερνήσεις και τα καθεστώτα, αλλά για το σύνολο της κοινωνικής οργάνωσης του αστικού κράτους.

Το καπιταλιστικό καθεστώς, καθώς και οι άλλες ανθρώπινες σχέσεις, η ηθική, η θρησκεία, οι επιστήμες, η Τέχνη και οι τεχνοτροπίες, που βρίσκονται στο στάδιο της αποσύνθεσης, έχουν περάσει στην κριτική σκέψη. Κι ο νους του απλού ανθρώπου, καθώς στριφογυρίζει σ' όλα τούτα τα προβλήματα, αναζητάει δρόμους για να βρει τη λύση τους. Η προβληματική αυτή έχει κεντρίσει τα λαϊκά κινήματα σε όλες τις χώρες, πλούσιες και φτωχές, να εντατικοποιήσουν τους αγώνες τους για να αντιμετωπίσουν τον ιμπεριαλισμό, στη σημερινή του φάση, που είναι και η μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα. Και όπως είναι επόμενο, έχει γεννήσει την ανάγκη της συνεργασίας όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά διεθνές, για να είναι πιο αποτελεσματική η πάλη τους. Ιδιαίτερα μάλιστα, η διεθνής αυτή συνεργασία επιβάλλεται να γίνει τώρα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ενώνονται, ενοποιούνται και συντονίζουν τις ενέργειές τους, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Η ενότητα αυτή των λαϊκών κινημάτων γίνεται όλο και πιο απαραίτητη και πιο επιτακτική.

Το βάρος για την πραγματοποίηση της ενότητας αυτής πέφτει στα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Αυτά αποτελούν τις λαϊκές δυνάμεις που θα αναλάβουν την κοινή δράση της ταξικής πάλης και θα καθορίσουν τη μορφή και το περιεχόμενο της «ενότητας», στη δοσμένη ιστορική στιγμή, καθώς και τον τρόπο και τα μέσα για την πραγματοποίησή της. Αλλωστε «το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε», όπως χαρακτήρισε ο σ. Β. Τιούλκιν, ΓΓ του ΚΕΚΡ, στην 3η Συνάντηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων που έγινε στην Αθήνα στις 23-25 Ιούνη. Τώρα, μπαίνει θέμα να γίνει το επόμενο βήμα για τη «διεθνή ενότητα», που θα πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός «κεντρικού διεθνούς οργάνου» από τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα όλων των χωρών και των πέντε ηπείρων. Το όργανο αυτό θα πρέπει να έχει την ευθύνη των συνδιασκέψεων και το συντονισμό της ταξικής πάλης, για την αντιμετώπιση της λαίλαπας που έχουν εξαπολύσει οι ιμπεριαλιστές για να επιβάλουν την παγκόσμια κυριαρχία τους με τη βία, την τρομοκρατία, τη διαφθορά και τις δολοφονικές επιδρομές ενάντια στις χώρες που αντιστέκονται στα εγκληματικά σχέδιά τους.

Η συγκρότηση του «Κεντρικού Διεθνούς Οργάνου» για συνεργασία και κοινή δράση όλων όσοι πιστεύουν στο σοσιαλιστικό ιδεώδες θα είναι μια ρεαλιστική απάντηση στις διάφορες ενώσεις των ιμπεριαλιστών, όπως είναι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ο χρεοκοπημένος ΟΗΕ και άλλες που αποβλέπουν στο στραγγαλισμό των λαϊκών μαζών για να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη. Κι όπως τόνισε ο σ. Τζ. Ν. Κάναλ, εκπρόσωπος του ΚΚ Νεπάλ, «κάτι τέτοιο είναι δυνατό να γίνει στις μέρες μας». Για τη λειτουργία του, μάλιστα, την αλληλοενημέρωση και την παροχή πληροφοριών - ειπώθηκε σ' εκείνη τη συνδιάσκεψη, η εξελιγμένη τεχνική και τεχνολογία παρέχει άφθονα μέσα - παράλληλα με τις ενέργειες και δραστηριότητες για την πραγματοποίηση της «ενότητας», πολύ θα συμβάλουν τα κινήματα με την εντατικοποίηση και το άπλωμα των αγώνων τους για την προώθηση της παγίωσης της παγκόσμιας Ειρήνης.

Σήμερα που το θέμα της «ενότητας», σε διεθνές επίπεδο είναι απαραίτητο όσο ποτέ άλλοτε, στο ιστορικό ξετύλιγμα των κοινωνιών, έχει έρθει στην επικαιρότητα το κάλεσμα των Μαρξ και Ενγκελς, που είναι καταγραμμένο στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο»: «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε». Και κάτω από τις σημερινά διαμορφωμένες συνθήκες, από απλό σύνθημα έχει πλέον γίνει επιτακτική ανάγκη. Η πραγματοποίησή του θα το μετατρέψει στην υλική εκείνη δύναμη που θα ανακόψει το δρόμο των ιμπεριαλιστών και θα ματαιώσει τα σατανικά σχέδιά τους για μια παγκόσμια κυριαρχία και θα δώσει τη δυνατότητα στην εργατική τάξη, στους φτωχοαγρότες και στις άλλες λαϊκές μάζες να κάνουν το «μεγάλο άλμα», που θα γκρεμίσει το καπιταλιστικό καθεστώς και στη θέση του θα οικοδομήσουν το σοσιαλισμό. Το μόνο κοινωνικό σύστημα που ανοίγουν οι προοπτικές να πραγματοποιήσει ο Ανθρωπος τους πόθους και τις ελπίδες του για μια ζωή ανώτερης ποιότητας. Με την εγκαθίδρυση του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής θα περάσει η ανθρωπότητα στο φωτεινό χώρο της λευτεριάς, της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής και απολυτρωμένης από τα δεσμά της υποδούλωσης κι εκμετάλλευσης της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, θα βαδίσει λεύτερα στη μεγάλη λεωφόρο της κοινωνικής προόδου.

Οικονομολόγος - Συγγραφέας