Πόσο αλήθεια συμμέτοχοι είναι οι πολίτες σ' αυτές τις επιλογές των κυβερνήσεών τους, που τις ψήφισαν κάτω από ένα πλέγμα επιρροών, υποσχέσεων, πιέσεων, πελατειακών σχέσεων, εξαρτήσεων, εκμαυλισμού, παραπληροφόρησης; Και δεν τους έδωσαν βέβαια εν λευκώ και διά βίου εξουσιοδότηση να ανατρέπουν τις υποσχέσεις τους, όπως και οι δικοί μας κυβερνώντες υποστηρίζουν κάθε φορά επιχαρίτως...

Υστερααπό σχετική (προηγούμενη) πρωτοβουλία του Δήμου του Μάντσεστερ, το Δημοτικό Συμβούλιο του Λονδίνου καλεί την κυβέρνηση να μην ΠΑΡΑΓΕΙ και να μην ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ πυρηνικά όπλα, οποιουδήποτε είδους, στην περιοχή του Λονδίνου.

Θεωρεί ότι έχει συγκεκριμένο καθήκον να φροντίζει για την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών.

Πιστεύει ότι η προσπάθεια για να αποτραπεί ένας τυχαίος πυρηνικός πόλεμος είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκπληρώσει την υποχρέωση αυτή προς τους δημότες, αντί να δώσει εμπιστοσύνη σε μέτρα πολιτικής άμυνας.

Αυτά τότε. Σήμερα, ο κ. Μπλερ....