Η συνταγή είναι γνωστή, έχει εφαρμοστεί πολλές φορές μέχρι σήμερα και λέει τα εξής: Προκειμένου να ξεπουληθεί μια δημόσια επιχείρηση, πρέπει να γίνει ελκυστική στους επίδοξους αγοραστές της. Γι' αυτό και παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα, ανάμεσά τους και η σοβαρή αύξηση των τιμολογίων της. Πολύ πρόσφατο, ανάλογο παράδειγμα, είναι αυτό της Εταιρίας Υδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), όπου η αύξηση της τιμής του νερού φτάνει το 41,5%. Λίγο παλιότερο παράδειγμα είναι αυτό του ΟΤΕ, τα τιμολόγια εσωτερικών κλήσεων του οποίου έχουν υπέρογκα αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο.

Βέβαια, οι αυξήσεις των τιμολογίων του ΟΤΕ δεν εξυπηρετούσαν μόνο το ξεπούλημα του Οργανισμού. Είχαν κι άλλους στόχους. Εως και 30% θα μειωθούν τα τηλεπικοινωνιακά τιμολόγια, εκτιμά η κυβέρνηση, γράφει το χτεσινό «Βήμα», μέσα στο 2001, καθώς από την 1η Γενάρη του νέου χρόνου θα ισχύσει το νέο καθεστώς, της «απελευθερωμένης» αγοράς των τηλεπικοινωνιών, θα έχει καταργηθεί το μονοπώλιο του ΟΤΕ και εκατοντάδες ιδιωτικές εταιρίες έχουν εκδηλώσει ήδη το ενδιαφέρον τους.

Κι έχουμε, βέβαια, έντονες επιφυλάξεις για τις προβλέψεις των αρμοδίων, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Το όποιο τιμολογιακό «παιχνίδι» κάνουν αύριο οι ιδιωτικές εταιρίες, θα το κάνουν επειδή η κυβέρνηση αύξησε υπέρογκα τα τιμολόγια του ΟΤΕ. Κάνουμε λάθος;