Η έπαρση σαν ίδιο χαρακτηριστικό της άγνοιας του κινήματος (από ρομαντική άποψη) δομεί αντικειμενικά ουτοπία και στα αδιέξοδά της συγκροτεί παραβιάσεις εγκληματικού χαρακτήρα. Σαν αυτά που συνέβησαν στις σοσιαλιστικές χώρες και με τις αντίστοιχες συνέπειες στο παγκόσμιο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα.
Σύντροφοι, στις νέες συνθήκες έντονης ανάπτυξης και ανταγωνιστικής σύγκρουσης του καπιταλιστικού συστήματος (συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης σε λιγότερους ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΣ). Η ανθρωπότητα δέχεται μεσαιωνικές νεο-δουλοκτητικές αποικιακές μορφές καταπίεσης, πολυσύνθετης πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι άνθρωποι διαφοροποιήθηκαν, απέκτησαν πολυσύνθετες γνώσεις, κάνουν παρεμβάσεις, δημιούργησαν κατακτήσεις, προβληματίζονται και διεκδικούν, δεν αποτελούν εύκολα κουρντιστά παιχνίδια (έστω κάτω από πολύμορφες εξαρτήσεις για να επιβιώσουν) από τη συνεχόμενη οικονομική εξάρτηση, απέκτησαν πολιτικό λόγο και δικαιώματα εκλογής.
Η ανάπτυξη των σύγχρονων μέσων παραγωγής και η πληθώρα βιομηχανικών - ένδυσης και ειδών διατροφής - νομοτελειακό πλεονέκτημα! Οι λαοί έχουν κάθε δικαίωμα να γευτούν αυτά τα αγαθά, προϊόν εργασίας των παιδιών τους και της σκληρής εργασίας. «Το προλεταριάτο» έχει έντονη οικονομική διαφοροποίηση και πολιτική έκφραση, δεν είναι ο προλετάριος: χωρίς σπίτι, χωρίς οικογένεια και γη (χωρίς να παύει να είναι εκμεταλλευόμενος). Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στάθηκα να χαιρετίσω συντρόφους, στην 7η στάση των Ανω Ιλισίων, τους ρώτησα πώς πάει, αυτοί χωρίς άλλη απάντηση έστρεψαν τα μάτια τους στις πολυκατοικίες.
Σύντροφοι, κάποτε η περιοχή αυτή ήταν χωράφια και οικόπεδα, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεύουσας, αγορασμένα από επαρχιώτες κι αετονύχηδες και συνεταιρισμούς, τα έδωσαν με αντιπαροχές ή τις έκτισαν οι ίδιοι. Σήμερα εισπράττουν... Τα παιδιά τους είναι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, εκπαιδευτικοί, λογιστές, επαγγελματίες κλπ. Είναι φυσικό να έχουν διάφορες αντιλήψεις για την κοινωνική αλλαγή. Παρ' όλα αυτά, όλα αυτά τα κοινωνικά στρώματα, συνθλίβονται οικονομικά, έχουν όμως ανεπτυγμένο, όπως οι αγρότες, το αίσθημα της ατομικής ιδιοκτησίας.
Το 86% στις τελευταίες εκλογές, δείχνει ανάγλυφα το βαθμό της ένταξης και εξάρτησης. Οι μέχρι σήμερα διεκδικήσεις: αγροτών, δημ. υπαλλήλων, εκπαιδευτικών, ιατρών και εργαζομένων κλπ. έχουν οικονομικό χαρακτήρα. Το ΚΚΕ έχει επιλογή που αντανακλά στο σύνολο των λαϊκών συμφερόντων, «την κοινωνική δικαιοσύνη». Πώς όμως θα βοηθηθούν, όλοι αυτοί οι χώροι και τα λαϊκά στρώματα για να συμπαραταχτούν στο αίτημα αυτό; Από την ίδρυση του Κόμματος σ' όλη την πορεία των 83 χρόνων διατυπώνουμε θέσεις - προτάσεις - κριτική με πλούσια δημοσιογραφική αναφορά, αλλά χωρίς πρακτική ανταπόκριση από τους αντίστοιχους κοινωνικούς φορείς. Ενα βασικό χαρακτηριστικό είναι η αδυναμία μας να δούμε και να ερμηνεύσουμε τα κοινωνικά πράγματα για να χαράξουμε πρόγραμμα με βάση τα δεδομένα διαφοροποιήσεων της χώρας και του λαού μας. Οπως έλεγε ο Λένιν, κι όπως πρόσφατα στις δύο συσκέψεις των Κομμ. Κομμάτων διατυπώθηκε από όλους τους εκπροσώπους η ανάγκη για συνεργασίες με άλλα κοινωνικά στρώματα. Ο κόσμος ακόμα και τα μέλη δεν παρακολουθεί τα κείμενα με ορισμούς. Το ερώτημα με τις Θέσεις για το 16ο Συνέδριο είναι: έχουμε ανθρώπους που θα ανοίξουν προβληματισμό στον κόσμο; Εχουν μορφωτικό επίπεδο; Ιδεολογικό, διέπονται από τη διαλεκτική; Νιώθει ικανοποιημένη η ΚΕ και το ΠΓ όταν μετά το κλείσιμο των εισηγήσεων που δε γίνονται ερωτήματα, δε λένε τη γνώμη τους; Εκτός μοναδικών εξαιρέσεων (εκτός κειμένου)... Θα πάμε στο συνέδριο χωρίς ουσιαστικούς διαλεκτικούς προβληματισμούς του κόσμου; Είναι εποικοδομητικό το να λέμε συνεχώς στο «Ριζοσπάστη» δε θα περάσει τούτο ή το άλλο, αφού τα πάντα τα περνούν με ΨΙΧΙΑ...
Τελευταία δόθηκε σε δημοσιότητα στο «Ρίζο» ομιλία του Γκορμπατσόφ, σχετικά με τους στόχους του: να διαλύσει τον «Κομμουνισμό». Οι παραβιάσεις σύντροφοι, άρχισαν από το 17ο Συνέδριό τους το 1934, στο οποίο με ψήφους 280 συν., ήταν εναντίον της εκλογής του Χρουτσόφ στην ΚΕ και 12 κατά του Στάλιν, απομόνωσαν τους συνεργάτες του Λένιν και συγκρότησαν ΚΕ στα μέτρα των παραβιάσεων.
Τα μονοπώλια στηρίζονται σε πάνω από 2.000.000 επαγγελματοβιοτέχνες που το παίζουν «καπιταλιστές» και κερδοσκοπούν, ροκανίζοντας υπεραξία. Ολες οι συντηρητικές πλευρές στη χώρα μας στεγάζουν τις κυβερνήσεις και τρίβουν τα χέρια τους σε κάθε διάσπαση των δημοκρατικών δυνάμεων κι ανενόχλητοι δικομματικά διαχειρίζονται το εθνικό εισόδημα, έχοντας εξαρτήσει επιδοματικά όλο το κύκλωμα των «εργαζομένων». Εργατών, αγροτών, εκπαιδευτικών, μικρογιατρών, δικηγόρων, ιερέων, στρατιωτικών, σωμάτων ασφαλείας, δημοσ. υπαλλήλων, δασκάλων, συνταξιούχων κλπ. Τα ίδια προβλήματα υπάρχουν σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, αυτός ο «Γόρδιος δεσμός» δεν κόβεται με το σπαθί του Μ. Αλέξανδρου ούτε με εμφύλιες διαμάχες.
«Θέλει αρετή και τόλμη». Μελέτη. Το Κόμμα δεν είναι υποχρεωμένο να αλλάζει τους βασικούς στόχους του της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας που αντανακλά στο 95% του λαού. Πώς θα συγκεραστούν όμως οι στόχοι συνεργασίας των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων της χώρας μας, για να απαλλαγούν από την καταπίεση της νεοαποικιοκρατίας;
Το 16ο Συνέδριο πρέπει να γίνει μελετητής χωρίς φόβους, για να ανοίξει ο δρόμος στην κοινωνική δικαιοσύνη. Ανεξάρτητα από τις συνέπειες συνολικά στους απασχολούμενους.
Τα σύγχρονα μέσα παραγωγής θα εκτοπίσουν τους μη έχοντες προϋποθέσεις να χειριστούν τα κομπιούτερ και τα ρομπότ που συνεχώς αντικαθιστούν τον άνθρωπο.
Σ' αυτή τη βάση, απαιτούνται γνώσεις και άνθρωποι που θα έχουν τον ανάλογο εξοπλισμό για παρέμβαση στους στόχους του 16ου Συνεδρίου. Για να μπορέσει - ο απλός και όχι μόνο - ο άνθρωπος να κατανοήσει, να πειστεί ότι χωρίς τη συμμετοχή όλων δεν επέρχεται το ποθούμενο.
Ζωγράφος - Ξυλογλύπτης
Αντιστασιακός
Πύργος Ηλείας