Τρίτη 31 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Ούτε στιγμή για χάσιμο

Συναντήσεις επί συναντήσεων για τα εργασιακά, δημιουργία εντυπώσεων, αντιφατικές κινήσεις και ο χρόνος να περνά χωρίς ουσιαστική αγωνιστική αντιμετώπιση της αντεργατικής πολιτικής κυβέρνησης και βιομηχάνων. Αυτό το «παιχνίδι» παίζεται αυτή τη στιγμή, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει για τα εργασιακά και σύντομα θα προκύψει η διαδικασία των ανατροπών και στο ασφαλιστικό σύστημα.

Ο Οκτώβρης σημαδεύτηκε από δυο πολύ σημαντικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, με τη δεύτερη, το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη, που έγινε μετά την πανεργατική απεργία στις 10 Οκτώβρη, να έχει διευρυμένα, παλλαϊκά χαρακτηριστικά, από την άποψη της συμμετοχής. Η απεργία και το συλλαλητήριο έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη διάθεση, περισσότερο από άλλες φορές, να παλέψουν για την προστασία των κατακτήσεών τους. Η απαίτηση για συνέχιση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ήταν αναμφισβήτητη.

Αυτά τα μηνύματα και την πραγματικότητα που διαμορφώνουν, επιμένουν να αγνοούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός δουλεύει σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων, επιδιώκει, για μια ακόμη φορά, να πλήξει τις φωνές της αντίστασης, να παραπλανήσει, να ξεγελάσει και στο τέλος να καταφέρει, όσο περνάει από το χέρι του, να περάσουν τα εξοργιστικά αντεργατικά μέτρα.

Η κυβέρνηση επανέλαβε ότι σε λίγες βδομάδες θα καταθέσει νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις. Στο μεταξύ, η ΓΣΕΕ αναζητούσε με τον ΣΕΒ και τους άλλους εργοδότες, «κοινές θέσεις» για να αντιμετωπιστεί η ...κυβερνητική πολιτική! Η πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΕ ακολούθησε μια τακτική καθυστέρησης, όσον αφορά στο αίτημα για συνέχιση ακόμη πιο δυναμικών κινητοποιήσεων, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για να δράσει ανενόχλητη η κυβέρνηση. Ακόμη κι αυτήν την εξόφθαλμα χρεοκοπημένη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου», η οποία ανατράπηκε από τις αγωνιστικές αντιδράσεις των εργαζομένων και δεν έγινε ούτε καν με τον τρόπο που η κυβέρνηση διέγραψε από την αρχή, επιμένουν να τη συντηρούν.

Γίνεται για μια ακόμη φορά καθαρό ότι δεν μπορούν οι εργαζόμενοι της χώρας να εκφράζονται από ηγεσίες, που έχουν σαν αποστολή τους να εξυπηρετήσουν κυβερνητικές και εργοδοτικές επιδιώξεις. Η πλειοψηφία στις διοικήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έχουν στη διάθεσή τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αλλά και άνεργους και συνταξιούχους και νέους και πολλούς ακόμη, για ένα σημαντικό σε ισχύ αγώνα, εάν επέλεγαν την αντίσταση και τη σύγκρουση.

Ξέρουν, όμως, πολύ καλά αυτές οι πλειοψηφίες ότι, στην περίπτωση που προχωρήσουν περισσότερο από μια λίγο - πολύ «επετειακή» κινητοποίηση, τότε θα ενεργοποιήσουν δυνάμεις, που δε θα μπορούν να ελέγξουν στη συνέχεια. Γι' αυτό και στέκονται αρνητικά στις αλλεπάλληλες συγκεκριμένες προτάσεις του ΠΑΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Η εργατική τάξη της χώρας, κάθε μέλος σωματείου, αλλά κι εκείνοι οι εργαζόμενοι που δεν ανήκουν σε κάποια συνδικαλιστική οργάνωση αυτή τη στιγμή, και οι άνεργοι, πρέπει να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της αντίστασης στα αντεργατικά μέτρα. Να συσπειρωθούν με τις ταξικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, να παλέψουν για το τώρα, αλλά και για το μετά, για τις απαραίτητες αλλαγές των συσχετισμών μέσα στα συνδικάτα. Κάθε ώρα που περνάει με αδράνεια, βοηθάει κυβέρνηση και βιομηχάνους να περάσουν τα σχέδιά τους. Γι' αυτό και κάθε στιγμή είναι πολύτιμη.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ