Τα «πιράνχας» που λυμαίνονται το χώρο της υγείας είχαν μερικές δυσκολίες στην αύξηση των υπερκερδών τους. Η κυβέρνηση, πιστός εντολοδόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), ανέλαβε να τους βοηθήσει. Τα τελευταία χρόνια υπομονετικά και μεθοδευμένα καθημερινά υποβαθμίζει τα δημόσια νοσοκομεία, με ελλιπή χρηματοδότηση, με μείωση του προσωπικού, με ανάθεση σε ιδιώτες νευραλγικών υπηρεσιών των νοσοκομείων. Κάνει ό,τι είναι δυνατόν όχι μόνο για τη διάλυση της δημόσιας υγείας και την παράδοσή της σε ιδιώτες, αλλά συγχρόνως στοχεύει στη φθορά της συνείδησης των εργαζομένων.

Κατασυκοφαντούνται οι εργαζόμενοι ως τεμπέληδες (πόσο οκνηρή μπορεί να είναι μια νοσηλεύτρια, όταν έχει στην ευθύνη της 40-45 αρρώστους;) και εκβιάζονται για μια «θέση στον ήλιο» και «βόλεμα» των παιδιών τους. Αν απ' όλα αυτά γλιτώσουν και δεν ενδώσουν στους πάσης φύσεως «πλασιέ», τότε ίσως πρέπει να «επιμορφωθούν». Σεμινάρια που ονομάζονται «Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας», «Χρηματοδότηση Υπηρεσιών Υγείας», «Οικονομικά Υγείας», «Πολιτική Υγείας» και τα παρακολουθούν προϊστάμενες ή προϊστάμενοι νοσηλευτικών τμημάτων, υπεύθυνες ή υπεύθυνοι και πάει λέγοντας. Επιδοτούμενα τα λένε και είναι για τους διδάσκοντες, οι οποίοι περιδιαβαίνουν τα νοσοκομεία της χώρας (με το αζημίωτο, φυσικά) και σ' ένα πράγμα στοχεύουν. Να πείσουν τους εργαζόμενους ότι:

- Τα χρήματα που δίνονται για την υγεία είναι πολλά και δεν πρέπει να ζητάμε αυξήσεις δαπανών, γιατί η κυβέρνηση θ' αναγκαστεί να τα κόψει από άλλους ευαίσθητους τομείς όπως π.χ. από την παιδεία.

- Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι προβληματικά και με τα χρήματα που δίνουν οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να έχουν την καλύτερη ιδιωτική ασφάλιση.

- Το δημόσιο σύστημα υγείας έχει ξοφλήσει επειδή ήταν δωρεάν.

Ακόμη για το τι φταίει, παραθέτουν μια λίστα ενόχων:

- Οι γιατροί, που δημιουργούν τεχνητή ζήτηση υπηρεσιών.

- Οι άρρωστοι, που δεν εκτιμούν τις υπηρεσίες που τους παρέχονται και κάνουν κατάχρηση αυτών, αφού δεν τις πληρώνουν άμεσα.

- Οι ανασφάλιστοι και αλλοδαποί εργάτες.

- Οι συνδικαλιστές και όσοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αποδεχτούν τον μονόδρομο των μάνατζερς και της λειτουργίας των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια είναι τα εμπόδια για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας υγείας.

Επειδή όμως οι εργαζόμενοι και νουν και γνώσιν έχουν, αλλά πολύ περισσότερο ζουν και δουλεύουν κάτω από τις γνωστές αντίξοες συνθήκες, γνωρίζουν πολύ καλά ποιος είναι ο αίτιος για όσα συμβαίνουν.

Αποδείχτηκαν ανυπάκουοι και απείθαρχοι μαθητές τόσο στη διάρκεια των «επιμορφωτικών σεμιναρίων», αλλά κυρίως όταν κατάλαβαν ότι τους καλούσαν να εφαρμόσουν στην πράξη τα «εκσυγχρονιστικά» τερατουργήματα, τα οποία ανεπιτυχώς προσπάθησαν να καμουφλάρουν με επιστημονικό μανδύα. Νοσηλεύτριες και προϊστάμενες δεν πειθάρχησαν σε εντολές διοικήσεων νοσοκομείων να μην περιθάλπουν ανασφάλιστους. Δεν πειθάρχησαν νοσηλεύτριες σε εντολές και χορήγησαν ίσης ποιότητας φάρμακα σε καρκινοπαθείς, ανεξάρτητα από το ταμείο που διέθεταν. Δεν πειθάρχησαν εργαζόμενοι στην εγκύκλιο της ντροπής του υπουργείου Υγείας, που τους ζητάει να καταδίδουν ανασφάλιστους και αλλοδαπούς στις διοικήσεις των νοσοκομείων και στην αστυνομία.

Στην κυβέρνηση και στους «πολιτισμένους» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που θυσιάζουν την ανθρώπινη ζωή στο βωμό του κέρδους, ήρθε η ώρα να δώσουμε μια απάντηση. Οι υγειονομικοί, οι εργαζόμενοι, οι χρήστες υγείας σ' ένα κοινό μέτωπο, με ταξικό προσανατολισμό, μπορούν ν' αποτρέψουν τα σχέδια που οδηγούν στη βαρβαρότητα.