Ακαταμάχητη η «λογική» του πρωθυπουργού: Αν θέλετε να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας σε περίοδο κρίσης, πριν απ' όλα θα πρέπει να αποδεχτείτε ότι πρέπει να στηριχτούν με κάθε τρόπο οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις. Ιδού τι είπε επί λέξει χτες στη Βουλή: «Γίνεται λοιπόν προφανές ότι το πιο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, από την πρωτόγνωρη αυτή κρίση, είναι η έκρηξη της ανεργίας. Συνεπώς: Το πρώτο ζητούμενο είναι η στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο πήραμε σειρά μέτρων, ανάμεσα στα οποία και το νομοθετικό πλαίσιο που συζητήσαμε αυτή την εβδομάδα στη Βουλή. Είναι μια βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να υποστηριχτεί η οικονομική δραστηριότητα, να προστατευτεί η εργασία». Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι ο πρωθυπουργός προσποιείται ότι αγνοεί πως το «όμορφο» αυτό ιδεολόγημα έχει καταρρεύσει στην πράξη. Οι πάντες θυμούνται ότι το ίδιο ακριβώς θεωρητικό κατασκεύασμα χρησιμοποιούσε και τα προηγούμενα χρόνια της «ανάπτυξης»: «Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας οδηγεί στην ανάπτυξη και την κερδοφορία και αυτή με τη σειρά της στην αντιμετώπιση της ανεργίας και τη γενική ευημερία», έλεγε. Καμία σημασία φαίνεται ότι δεν έχει το γεγονός ότι οι θεωρίες τους ποτέ δεν επαληθεύτηκαν από τη ζωή. Αντίθετα, η ανεργία «καμουφλαρίστηκε» και μεγάλωσε, η φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες μεγάλωσαν. Ομως ο Κ. Καραμανλής προφανώς θεωρεί ότι οι «από κάτω» είναι λωτοφάγοι.