ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, που βρέθηκε στο Στρασβούργο, για να εκφράσει, λέει, τη θέληση των Ελλήνων επιχειρηματιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση: Ζήτησε «ελαστικότητα στην αγορά εργασίας», αλλά ...«με ασφάλεια».

Το πώς γίνεται ένας εργαζόμενος, που δουλεύει χωρίς 8ωρο και 5ήμερο, σύμβαση εργασίας, ασφαλιστικά δικαιώματα και, γενικώς, χωρίς να ξέρει τι του ξημερώνει αύριο, να νιώσει «ασφάλεια», δεν μπήκε στον κόπο να μας το εξηγήσει.

Γιατί; Μα, γιατί, απλούστατα, δε γίνεται. Αυτό που θέλουν οι βιομήχανοι - και οι Ελληνες και οι Ευρωπαίοι «συνάδελφοί» τους - είναι εργατικό δυναμικό, που θα εκμεταλλεύονται όπως θέλουν και όποτε θέλουν, με όποιους όρους θέλουν.

Τη μόνη ασφάλεια που επιδιώκουν είναι αυτή των κερδών και των επενδύσεών τους.

Πάντως, ο Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε και πολύ ευχαριστημένος με την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας. Αυτή ντε, με τη συνθήκη που θέλουν να αντικαταστήσει το «ευρωσύνταγμα». Γιατί να μην είναι; Τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετήθηκαν και, μάλιστα, με τον καλύτερο τρόπο.

ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΟ περιέγραψε, όμως, το ΠΑΣΟΚ της 12ης Νοέμβρη, ο Γιώργος Παπανδρέου: Θα είναι, λέει, «ενωμένο» και «με ξεκάθαρο πολιτικό λόγο». Προφανώς, η ...«κλοτσοπατινάδα» που βλέπουμε στις συνεδριάσεις των τοπικών του οργανώσεων είναι μια θαυμάσια ενωτική διαδικασία.

Να τσακώνονταν, τουλάχιστον, για τις πολιτικές τους θέσεις! Αψιμαχίες παραγόντων και παραγοντίσκων βλέπουμε, με στόχο απλώς και μόνο την ενίσχυση μηχανισμών.

Οσο για τον «ξεκάθαρο πολιτικό λόγο», αυτόν πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν τον έχασαν ποτέ. Και προεκλογικά και μετεκλογικά, οι προτάσεις του στο πλαίσιο των επιλογών της ΕΕ και της πλουτοκρατίας κινούνται.

Ο «λόγος» τους «θολώνει» μόνον όταν απευθύνονται στον κόσμο και προσπαθούν να παρουσιάσουν το μαύρο ως άσπρο. Την αντιλαϊκή τους πολιτική δηλαδή ως «φιλολαϊκή», «αριστερή» και «προοδευτική».