ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΞΕΝΟΥΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ: «όποιος θέλει να πει "όχι" στα μη κρατικά ΑΕΙ ας γνωρίζει ότι συνηγορεί στη μεταβίβαση εθνικής κυριαρχίας από ένα δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο, τη Βουλή, προς μια Επιτροπή από διορισμένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών (...) και επειδή πολλοί παρερμήνευσαν μια φράση του κ. Καραμανλή στο Λονδίνο (...) καλό είναι να ξέρουμε τι ακριβώς εννοούσε (...) δεν υφίσταται θέμα "παγώματος" (...) είναι ώριμες οι συνθήκες για να κατατεθεί για να ψηφιστεί ο νόμος» (ο Μ. Κοττάκης, σε παραλλαγή Γ. Παπανδρέου, στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΓΙΑΝΝΗ, ΝΑ Σ' ΑΛΕΙΨΩ «ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ»: «δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και παντού στον κόσμο ο δημόσιος τομέας υποχωρεί έναντι του ιδιωτικού (...) επειδή λοιπόν ο ρους της Ιστορίας δύσκολα αλλάζει και επειδή η Παιδεία και η Υγεία είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις για να αφεθούν στην τύχη τους, τουλάχιστον ας προνοήσουν οι ηγήτορες της χώρας ώστε οι μη έχοντες να έχουν ίσες ευκαιρίες τόσο στη μόρφωση όσο και στην Υγεία» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΣ... ΓΟΥΩΤΣΟΝ: «οι μεταρρυθμίσεις που στην πραγματικότητα είναι ταξικές επιλογές χάριν των πολυεθνικών (όπως είναι το πραγματικό όνομα της παγκοσμιότητας) είναι η απόδειξη πως η συναίνεση σε αυτά τα θέματα είναι όνειρο απατηλό. Στον λαό δεν απομένει παρά να διεκδικεί. Με αγώνες. Αλλιώς θα του παίρνουν και το σώβρακο. Μαζική, λαϊκή παιδεία, ως δικαίωμα, αν αυτό μας ενδιαφέρει κι όχι η δυνατότης του τάδε να του πληρώνει ο βαμβάς καλές σπουδές στο Γέηλ, σημαίνει αγώνα, διεκδίκηση, αγώνα... Καθόλου πρωτότυπο, αλλά αναγκαίον» (ο Στάθης Σ. στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).