Τρίτη 16 Μάρτη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο ρεαλισμός της αντίστασης

Το τρένο σταμάτησε προτού σχεδόν ξεκινήσει. Το τρένο με το υλικό που σπέρνει πόλεμο. Το κράτος πανταχού παρόν. ΜΑΤ, εισαγγελείς σε διατεταγμένη υπηρεσία προστασίας του ΝΑΤΟικού στρατού, που πάει να σπείρει τον όλεθρο, από τον "εχθρό ελληνικό λαό". Μα δεν τολμά να χτυπήσει, μπροστά στη δύναμη της θέλησης των κομμουνιστών να γίνει τώρα αυτό που έγινε. Το τρένο βάφτηκε. Απ' αυτούς που το σταμάτησαν. Τα μέσα του πολέμου βάφτηκαν με το κόκκινο χρώμα της ειρήνης. Πριν ακόμη βαφτούν στο αίμα των λαών που πάνε να μακελέψουν. Ηταν λίγοι πάνω στις ράγες που το 'καναν. Λίγοι, μα το 'λεγε η καρδιά και η συνείδησή τους. Ηταν έτοιμοι και αποφασισμένοι να συγκρουστούν. Και το 'στειλαν το μήνυμα. Φάνηκε η δύναμη του σκοπού τους.

Στο Λιτόχωρο ήταν πολλοί. Και αποφασισμένοι. Καταδίκασαν την κυβέρνηση και την πολιτική, που κάνει τον τόπο μας ορμητήριο του πολέμου γιατί το θέλει η πλουτοκρατία. Μα αυτός ο τόπος δεν είναι της πλουτοκρατίας, και ας τον διαφεντεύει για την ώρα. Σ' αυτό τον τόπο ζει ένας λαός, που έχει δύναμη και πρέπει να τη δείξει. Δύναμη ανατρεπτική, που μπορεί να σαρώσει τη βία της εξουσίας. Αν η δράση των κομμουνιστών σταμάτησε το τρένο του πολέμου, μα έφερε στο προσκήνιο, με τη λαϊκή αντίσταση στο Λιτόχωρο, την καταδίκη της κυβέρνησης και της πολιτικής της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η μαζική λαϊκή συσπείρωση, μαζί με τους κομμουνιστές, μπορεί να φέρει ανατροπές.

Στην οργανωμένη λαϊκή δράση βρίσκεται η ακαταμάχητη δύναμη. Ο λαός μπορεί να βγει στο προσκήνιο της πολιτικής, μπορεί και να επιβάλει τη θέλησή του στην πολιτική, όταν συνειδητοποιεί και αποφασίζει πως δε θέλει πια να τον κυβερνούν όπως πριν, δεν ανέχεται κυβερνήσεις που τον θέλουν με την πλάτη στον τοίχο. Η υπόθεση Οτσαλάν άνοιξε βαθιές ρωγμές στις ;;;;;;;;;;;;;;;λαϊκές συνειδήσεις και στα κυβερνητικά θεμέλια. Η λαϊκή δράση που ξεδιπλώθηκε απ' αφορμή αυτή την υπόθεση, ενάντια στην πολιτική της "νέας τάξης", ενάντια στην προσαρμογή της Ελλάδας στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, ταρακούνησε το κατεστημένο. Οι κραυγές απόγνωσης για τη "σωτηρία της ψυχής" αυτής της κυβέρνησης, ελέω "εθνικού στόχου", της ΟΝΕ, δε φανέρωσε μόνο την ταραχή εγκληματία που "πιάστηκε στα πράσα". Αλλά τη δύναμη που μπορεί και αφαιρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Το ένιωσε όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και τ' άλλα κόμματα του συστήματος που της ρίχνουν σωσίβια. Αν αυτή μόνο η δράση δημιουργεί πανικό στο πολιτικό σύστημα, τότε πραγματικά ο λαός πρέπει να συνειδητοποιεί ότι μπορεί να εξαπολύσει, με τη δύναμη της δικής του πολιτικής συσπείρωσης, του λαϊκού μετώπου, την επίθεση ενάντια στον αντίπαλο και να τον ανατρέψει.

Στο πολιτικό σκηνικό ανακατεύονται "τα χαρτιά της τράπουλας". Κι αυτό κυρίως οφείλεται στο γεγονός ότι προχτές ήταν οι εργάτες και οι αγρότες που κατέβηκαν στους δρόμους οργανωμένα, χτες οι μαθητές, σήμερα όλοι μαζί ενάντια στη "νέα τάξη" και την πολιτική που την προωθεί και στη χώρα μας. Αυτό είναι το αντίπαλο, στο σύστημα, δέος. Με το ρεαλισμό της αγωνιστικής πολιτικής δράσης του λαού και την αποφασιστική δράση των κομμουνιστών. Ποιος είπε ότι δε γίνεται τίποτα, ότι είναι μόνον "αυτοί"... πανίσχυροι; Η δύναμη του λαού είναι ακατανίκητη, αρκεί ο ίδιος ο λαός να το συνειδητοποιήσει αυτό, μέσα και από την ισχυροποίηση της πρωτοπορίας του, του ΚΚΕ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ