Στην απομόνωση είναι καταδικασμένοι να ζουν οι κάτοικοι ενός χωριού της Δυτικής Σάμου, αφού σταμάτησε στη μέση η διάνοιξη του μοναδικού σύντομου δρόμου που χρησιμοποιούσαν αιώνες τώρα, ως μονοπάτι, για το Καρλόβασι. Λόγος γίνεται για τους Δρακαίους, ένα χωριό που ερημώνει μέρα με τη μέρα, αφού για να φτάσει κανείς εκεί θα πρέπει να κάνει το γύρο του μισού νησιού. Την καταγγελία κάνει με επιστολή του ο Χρήστος Χριστοδουλάκης, που είναι από τους Δρακαίους. Οπως αναφέρει, ο δρόμος που ένωνε το χωριό με το Καρλόβασι, διά μέσου των Σαϊτανιών - μια διαδρομή 11 χιλιομέτρων - έχει μείνει στη μέση, αφού η περιοχή Σαϊτανιών κηρύχτηκε, στις 11.2.94, με Προεδρικό Διάταγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή και με εντολή της ΕΟΚ, Α ζώνης προστασίας. Δηλαδή χαρακτηρίστηκε περιοχή βιότοπου, δρυμού για φώκιες και μνημείο της φύσης και εκεί άρχισε ο "εξοστρακισμός" των γύρω χωριών και η ταλαιπωρία των κατοίκων.

Σήμερα, για να φτάσουν οι κάτοικοι της περιοχής στο Καρλόβασι, με τις απαγορεύσεις των αρχών της Σάμου, των Αθηνών και μαζί με τους... "μπίζνεσμαν" των Σαϊτανιών που έκαναν αγορές εκτάσεων στις παραλίες και σχέδια για "μπίζνες" και τουρισμό, κάνουν το γύρο της μισής Σάμου, διά μέσου Μαραθόκαμπου. Δηλαδή 100 χιλιόμετρα πήγαινε - έλα. Μια διαδρομή που πολλές φορές γίνεται μοιραία, αφού, σε περιπτώσεις που κάποιοι χρειάζονται άμεσα ιατρική βοήθεια δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στην πόλη. Δύσκολα όμως είναι τα πράγματα και με τη συγκοινωνία, αφού, όταν κλείνουν τα σχολεία, έχει λεωφορείο δυο φορές τη βδομάδα. Οσον αφορά την τιμή του εισιτηρίου, 2.000 δραχμές, είναι αρκετά "τσουχτερή" για τους κατοίκους που στην πλειοψηφία τους είναι συνταξιούχοι του ΟΓΑ και παίρνουν σύνταξη 25.000 δραχμές το μήνα.

Στην καταδίκη των κατοίκων, πέρα από τον νομάρχη της Σάμου, την πλειοψηφία του Νομαρχιακού Συμβουλίου και ορισμένων μπίσνεσμαν, συμμετέχουν και κάποιοι ζωόφιλοι από το Καρλόβασι, που είναι κατά της διάνοιξης του δρόμου, για να μην "ενοχληθούν", όπως υποστηρίζουν, οι φώκιες. Κανένα λόγο όμως δεν κάνουν οι παραπάνω, για τα ταχύπλοα που διασχίζουν τις θάλασσες της περιοχής και για τους λουόμενους που αυξήθηκαν, μετά τις διαφημίσεις για τις καθαρές θάλασσες και παραλίες της περιοχής. Ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι πέρσι τα Σαϊτάνια ήταν πεδίο βολής του στρατού και κανείς δεν έκανε τίποτα για την προστασία του περιβάλλοντος.

Με τα τόσα προβλήματα που δημιουργούνται, τα χωριά της Δυτικής Σάμου πλέον ερημώνουν, αφού οι χωριανοί εγκαταλειμμένοι, αδικημένοι και ανυπεράσπιστοι από τους κυβερνώντες και μην αντέχοντας τα δεινά που επιφέρει η απομόνωση, λόγω της μακρινής διαδρομής και της πλημμελούς συγκοινωνίας, εγκαταλείπουν τα χωριά και ξενιτεύονται. Ζωντανό παράδειγμα το σχολείο των Δρακαίων, που πριν μερικά χρόνια είχε 54 μαθητές ενώ σήμερα έχει μόλις 6.

Βλέποντας αυτή την κατάσταση, οι κάτοικοι κάνουν έκκληση, για συμπαράσταση και βοήθεια, σε κάθε αρμόδιο, ζητώντας την άμεση συνέχιση της διάνοιξης του εναπομείναντος δρόμου των 5 χιλιομέτρων που θα ενώσει τους Δρακαίους με το Καρλόβασι, διά μέσου Σαϊτανίων.