Ο λαός της χώρας μας - παρά την αγγλική κατοχή - δοκίμασε τα ίδια με τους άλλους λαούς αισθήματα, αν και ήδη είχαν αρχίσει οι διώξεις, οι εκτελέσεις και οι δολοφονίες των μαχητών εκείνων που είχαν χαρίσει στους νέους δυνάστες τους το "μάννα" του Γοργοπόταμου και που συνεχίζοντας το έπος των αλβανικών και μακεδονικών βουνών κρέμασαν ψηλά τη σημαία της τιμής, και των πατριωτικών παραδόσεων του λαού μας, δόξασαν τη χώρα μας.

Χιλιάδες οι φασίστες νεκροί στις 600 μάχες και 12 οι γερμανικές μεραρχίες που καθηλώθηκαν στη χώρα μας, από τις θρυλικές δυνάμεις των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ και του κύριου αιμοδότη του αγώνα, του ΚΚΕ.

Στην παγκόσμια συνείδηση η ημερομηνία αυτή είναι καταγραμμένη σαν ΝΙΚΗ. Και οι ενωμένοι στον πόλεμο λαοί της αντιφασιστικής Ευρώπης την όρισαν να γιορτάζεται, παγκόσμια, σαν μέρα της αντιφασιστικής νίκης. Και η Εθνική μας Αντίσταση άρρηκτα δεμένη μ' αυτή τη νίκη, να συνεορτάζεται και να τιμάται μ' αυτήν όπως πρέπει και όπως της αξίζει.

Μόνο λαοί και άνθρωποι που ήταν απόντες ή δε μελέτησαν, ή δεν έζησαν, δε βίωσαν και δεν ενστερνίστηκαν το νέο '21, τους αγώνες και τις θυσίες σε ζωές και αίμα της ανθρωπότητας και του λαού μας, μπορούν να διαγράψουν από την ιστορία και τις εθνικές τους γιορτές αυτήν την ημερομηνία.

Αυτή η προσπάθεια αποτελεί παραχάραξη της ιστορίας, προσβολή της μνήμης των νεκρών του πολέμου και των οραμάτων των νικητών λαών.

Οι χτίστες της λευτεριάς, της δημοκρατίας, της ειρήνης, της δουλιάς και της προόδου τιμούν και φέτος όπως κάθε χρόνο, την 9η του Μάη σαν μέρα της ΝΙΚΗΣ της ενωμένης Αντιστασιακής Ευρώπης και της ένδοξης Εθνικής μας Αντίστασης.

Για μας, όπως η έναρξη του ένοπλου αντιφασιστικού μας πολέμου στα αλβανικά σύνορα, γιορτάζεται και τιμάται σαν εθνική γιορτή, έτσι και για το τέλος αυτού του πολέμου, παγκόσμια, δεν πρέπει η τίμησή του και ο εορτασμός του, να υστερεί σε μεγαλοπρέπεια, ανακηρυσσόμενο σαν εθνική γιορτή.

Σπύρος ΔΙΛΙΝΤΑΣ