Δημόσια συζήτηση για το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης, με βάση το πρόγραμμα που επεξεργάστηκε και ψήφισε το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, γίνεται μεθαύριο Σάββατο 21.2.98 στο ξενοδοχείο "Τιτάνια" (Πανεπιστημίου 52, 1ος όροφος), που θα αρχίσει στις 9.00 το πρωί και θα ολοκληρωθεί στις 19.30. Η συζήτηση θα ξεκινήσει μετά από ομιλία που θα κάνει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντής του "Ριζοσπάστη", ενώ θα συμμετέχουν πλήθος αγωνιστών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών παραγόντων, εκπροσώπων μαζικών φορέων του λαού και άλλες προσωπικότητες.

Σχετικά με τη δημόσια αυτή συζήτηση, χτες, κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της για τα αγροτικά, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα απάντησε σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων και επισήμανε:

"Είναι μια σημαντική για εμάς συζήτηση, αλλά όχι και η μοναδική. Εμείς πραγματικά βλέπουμε ότι σ' αυτόν τον προβληματισμό που έχουμε, "δεν πάει άλλο", υπάρχει πολύς κόσμος. Καλούμε μια σειρά ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συναντηθεί στα κινήματα, σε άλλες δραστηριότητες, χωρίς να σημαίνει ότι είναι κομμουνιστές, φιλοκομμουνιστές ή ότι συμφωνούν μαζί μας. Θέλουμε ακριβώς να συζητήσουμε την πολιτική μας πρόταση. Κεντρικό ζήτημα της πρότασης είναι η συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, ενός μετώπου που λέμε εμείς, που, οπωσδήποτε, είναι κάτι παραπάνω και πολύ περισσότερο από το λαϊκό κίνημα. Το λαϊκό κίνημα, θα υπάρχει έτσι και αλλιώς.

Ενα μέτωπο που θα στηρίζει τους αγώνες, θα παίζει σημαντικό ρόλο, οδηγητικό στους αγώνες και θα συμβάλλει στην πορεία στην πολιτική επίλυση των προβλημάτων. Δίχως λύση του πολιτικού προβλήματος δεν μπορούμε να μιλάμε και για λύση και των επιμέρους προβλημάτων. Αυτό θα το συζητήσουμε. Πρέπει να σας πω ότι τέτοιες συζητήσεις θα τις κάνουμε μ' έναν αυθόρμητο τρόπο, μέσα στη δράση, αλλά και μ' έναν οργανωμένο τρόπο σε όλη την Ελλάδα.

Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να πούμε την άποψή μας, να ακούσουμε. Πιστεύουμε ότι αρχίζει πια αυτή η συζήτηση να γίνεται πολύ πιο ώριμη. Ισως πριν ένα ή δυο - τρία χρόνια μας έλεγαν μερικοί ότι είμαστε υπεράνω πραγματικότητας. Τώρα, πολλοί αρχίζουν να προβληματίζονται.

- ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Παπαρήγα κάτι συμπληρωματικό σε σχέση με την Ημερίδα. Το γεγονός ότι απευθύνεστε και σε μη μέλη του Κόμματός σας, μήπως σηματοδοτεί και μία αλλαγή, όχι βεβαίως της ουσίας της πολιτικής σας, αλλά τακτικής;

- Αλ. Π.: Κατ' αρχήν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ουδέποτε είχε την τακτική να συζητάει μόνο με τα μέλη του. Με τα μέλη του συζητάει με βάση τις κανονικές κομματικές διαδικασίες και δεν κάνει δημόσιες συζητήσεις για να βαπτίζει τα μέλη του, δημόσιους ανθρώπους...

Αυτό που κάνουμε δεν είναι καινούριο, το κάνουμε χρόνια. Αν πάρουμε από το '74 και μετά, θα δείτε, έχουμε κάνει πάρα πολλές συζητήσεις και ημερίδες, συγκεντρώσεις και διαλόγους. Αυτό που υπάρχει σήμερα είναι η συγκεκριμένη πρόταση στη συγκεκριμένη στιγμή, μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες. Διάβασα και εγώ, αλλάζει - λέει - τακτική το ΚΚΕ. Μα αν είναι ένα κόμμα το οποίο θέλει να είναι μέσα στο λαό, να συζητά και να κάνει και αντίλογο, είναι το ΚΚΕ. Από αυτή την άποψη, δεν είναι κάτι το καινούριο. Το καινούριο είναι οι συνθήκες που συζητάς την πρότασή σου.

- ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το ίδιο θέμα. Εάν αυτή η πρόσκληση για διάλογο για να καταθέσουν τις απόψεις τους...

- Αλ. Π: Είναι συζήτηση.

- Εάν σε τελική ανάλυση αυτή η πρόσκληση απευθύνεται και σε στελέχη του Κόμματος που έχουν αποχωρήσει και επώνυμα ή ανώνυμα που βρίσκονται ή δε βρίσκονται σε άλλα κόμματα. Εάν είναι ευπρόσδεκτοι και αυτοί να καταθέσουν τις απόψεις τους για το συγκεκριμένο θέμα.

- Αλ. Π: Κατ' αρχήν πραγματικά είναι αδύνατον μέσα σ' ένα χώρο να μπορείς να καλέσεις όλους όσους θέλεις και όλους με όσους έχεις σχέση και επαφές. Είναι φανερό ότι ο χώρος περιορίζει. Δεν μπορεί να συζητάνε 1.000 άτομα και 1.500 μαζί. Εμείς οργανώνουμε τέτοιες συζητήσεις, παίρνουν μέρος άνθρωποι με τους οποίους έχουμε μια επικοινωνία - ανεξάρτητα αν συμφωνούμε - μέσα στη δράση ή άνθρωποι που εκτιμάμε ότι η δράση τους έχει να μας δώσει κι ένα σημαντικό προβληματισμό.

Αναμφισβήτητα το Σάββατο θα είναι ένα μέρος αυτών των ανθρώπων. Ξέρετε, άλλοι σου λένε προτιμώ σε πιο ατομική συζήτηση, άλλοι θέλουν πολυμορφία. Θέλουμε να γίνει και μια δημόσια συζήτηση, κάνουμε αυτή τη μορφή και θα την εναλλάσσουμε με πολλές άλλες. Π.χ. μας απασχολεί ένα θέμα, πιο συγκεκριμένα το είπα, ήδη έχουμε αρχίσει να συζητάμε με διάφορους ανθρώπους, πέρα από το Κόμμα: Το ζήτημα της κρίσης. Οχι μόνο της νομισματικής. Θέλουμε να μελετήσουμε τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, θα οργανώσουμε τέτοιες συζητήσεις. Δεν πρόκειται να οργανώσουμε συζητήσεις εντυπωσιασμού και φιγούρας, τάχα να δείξουμε ότι το ΚΚΕ ανοίγεται και φεύγει από την "περιχαράκωση". Είναι μέσα στις επιλογές μας, μέσα στην πολιτική μας, μέσα στην αντίληψή μας.

Αλλες θα είναι άτυπες, άλλες θα είναι καθορισμένες, επιλέγουμε και δημόσιες γιατί δε θέλουμε να συζητάμε εντός των τειχών. Πάντως, το τελευταίο διάστημα μας προσεγγίζει κόσμος και μας λέει: "Δεν πάει άλλο, πείτε τι λέτε εσείς, πώς μπορούμε να βγούμε από αυτό το φαύλο κύκλο;".

- ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα μου επιτρέψετε να επιμείνω για λίγο ακόμα στο ίδιο θέμα για να ρωτήσω κάτι πιο συγκεκριμένο. Ανάμεσα στους πολλούς ανθρώπους με τους οποίους συζητά το ΚΚΕ υπάρχει διάθεση από πλευράς σας, εάν εκδηλωθεί και από αυτούς ενδιαφέρον, να βρεθούν και άνθρωποι που αποχώρησαν στις τελευταίες κρίσεις του ΚΚΕ, το '89 ή το '91;

- Αλ. Π.: Εμείς όχι μόνο σ' αυτούς που αποχωρούν, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις σύντροφοι που διαγράφουμε για διάφορους λόγους, (γιατί το καταστατικό προβλέπει και διαγραφή), δεν κλείνουμε την πόρτα. Αλίμονο! Αμα οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να συζητήσουν με το Κόμμα θα τους πούμε "όχι, με συγχωρείτε, κάποτε ήσουν τώρα δεν είσαι;" Η ίδια η διαγραφή δεν είναι αιώνια. Απλώς - σαν προβληματισμό, δεν ξέρω, μπορεί να πέφτω κι έξω - δε νομίζω ότι πρέπει να διαχωρίζουμε τον κόσμο σε "πρώην αριστερούς", "προοδευτικούς" κλπ.

Εχουν μπει και μερικές ταμπέλες οι οποίες δεν αντιστοιχούν και στο περιεχόμενο. Εμείς ξέρετε τι λέμε; Ανθρωποι που έχουν μια δράση και μια παρουσία, σε δραστηριότητες κοινωνικές, πολιτικές, στους αγώνες, μ' αυτούς θέλουμε να συζητήσουμε. Μπορεί να διαφωνούν μαζί μας και στην ίδια την πρόταση, αλλά συζητάς με ανθρώπους που είσαι σε μια πορεία κοινής δράσης ή επαφής.

Τώρα τι να συζητήσουμε; Να φωνάξουμε τον κ. Τζουμάκα να συζητήσουμε; Δεν έχει νόημα. Λέω ένα παράδειγμα. Δε χωρίζουμε τους ανθρώπους σε πρώην, νυν. Σημασία κατ' αρχήν έχει τι είσαι σήμερα και τι λες για το αύριο και τι κάνεις για το αύριο. Αυτό έχει σημασία.