Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού κατάφερε να σύρει την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ) στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη και πήρε την υπογραφή του προέδρου της ΓΣΕΕ στο "Σύμφωνο Εμπιστοσύνης προς το 2000", νόμιζε ότι ξεμπέρδεψε. Πίστεψε ότι με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και έχοντας στο "τσεπάκι" της εκείνους που έχουν την πλειοψηφία στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των ΔΕΚΟ, έχει και τους εργαζόμενους, οπότε προχώρησε στην επίθεση. Με την περίφημη τροπολογία στο φορολογικό νομοσχέδιο, επιχειρεί να ανατρέψει το σύνολο των εργασιακών σχέσεων σ' αυτές τις επιχειρήσεις. Επιχειρεί να πάρει πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων που τα κέρδισαν εδώ και δεκαετίες με σκληρούς αγώνες, με άμεσο στόχο το ξεπούλημα όλων των δημοσίων επιχειρήσεων. Σ' αυτή την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα, η κυβέρνηση βρήκε πολύτιμους συμπαραστάτες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τα γνωστά συγκροτήματα, θέλοντας να ξεπληρώσουν τα 25 δισ. δραχμές που χρωστάνε (δημόσιο, ΟΤΕ, Ασφαλιστικά Ταμεία), έγιναν το "βαρύ πυροβολικό" της κυβέρνησης στην επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους. Προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία σπίλωσης, λάσπης, ανακριβειών ενάντια στα δήθεν προνόμια που έχουν οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις επιχειρήσεις. Διάφοροι δημοσιογραφούντες και οικονομικοί αναλυτές, με ένα πρωτοφανή μπαράζ δημοσιευμάτων και εκπομπών, εφαρμόζοντας γκαιμπελίστικες μεθόδους προσπάθησαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι για την κακοδιαχείριση, τα ελλείμματα και τις σπατάλες των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας - τραπεζών, φταίνε οι εργαζόμενοι και τα δήθεν προνόμια που απολαμβάνουν.

Αυτά τα "προνόμια", που επιλεκτικά η κυβέρνηση διοχέτευσε σε εφημερίδες, έδειξαν ποιος είναι ο πραγματικός της στόχος. Τι πραγματικά θέλουν να καταργήσουν. Ολα τα εργασιακά δικαιώματα, όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων που είναι κατοχυρωμένες με νόμους, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και Διεθνείς Συμβάσεις, βρίσκονται στο στόχαστρο:

Σ' αυτή την προκλητική επίθεση του κεφαλαίου, που αναλαμβάνει να την υλοποιήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι έχουν χρέος να αντισταθούν. Εχουν χρέος να απαντήσουν επιθετικά και όχι αμυντικά και απολογητικά. Πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Προνόμια στην ελληνική κοινωνία πράγματι υπάρχουν και είναι αυτά που απολαμβάνουν οι καπιταλιστές. Είναι η προκλητική και νομοθετικά κατοχυρωμένη φοροδιαφυγή (400 δισ. χρωστάνε μόνο οι Βαρδινογιάννης - Λάτσης). Είναι οι"νόμιμες" φοροκλοπές - φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι το καθεστώς προμηθειών στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ. Είναι η κατ' ευθείαν ανάθεση δημοσίων έργων στους γνωστούς Κόκκαλη - Λαμπράκη - Κοπελούζο - Λάτση. Είναι οι σκανδαλώδεις διαγραφές χρεών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που χρωστάει το μεγάλο κεφάλαιο στις κρατικές τράπεζες. Τέλος, είναι το ίδιο το καθεστώς λειτουργίας των ΔΕΚΟ - τραπεζών σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι αυτό το καθεστώς που επιτρέπει στις κάθε φορά κυβερνήσεις να παρεμβαίνουν στις επιχειρήσεις, ασκώντας κομματική ρουσφετολογική πολιτική, κάνοντας λαθρεμπόριο συνειδήσεων για τις προσλήψεις. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως αυθεντικός υπηρέτης της ολιγαρχίας του πλούτου, επιδιώκει τα ακόμα μεγαλύτερα κέρδη του κεφαλαίου. Για να γίνει αυτό, πρέπει οι επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα να χάσουν και τα ελάχιστα κοινωνικά χαρακτηριστικά που τους έχουν απομείνει. Οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν στο μεσαίωνα. Θα αντιδράσουν, όπως το έδειξαν άλλωστε με τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Αυτή τους η αντίδραση θορύβησε την κυβέρνηση. Θορύβησε όμως και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και γι' αυτό αναδιπλώθηκαν. Αρνήθηκαν πρόταση της ΕΣΑΚ στη ΓΣΕΕ για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ψελλίζοντας τα γνωστά περί "κοινωνικού διαλόγου", ΟΚΕ... Οι αντοχές τους δοκιμάστηκαν. Οι εργαζόμενοι τώρα μπορούν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, μπορούν να ανατρέψουν αυτό το κλίμα συμβιβασμού και μοιρολατρίας. Η αλλαγή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο είναι μονόδρομος. Το κτίσιμο ενός πλατιού, ενωτικού, αγωνιστικού, αντιμονοπωλιακού μετώπου που θα βάζει φραγμό σε αυτή την πολιτική, θα γίνει στον κάθε χώρο μέσα από μικρούς και μεγάλους αγώνες. Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες θα ανατραπούν μέσα από το φούντωμα των ταξικών αγώνων. Οι ΕΣΑΚίτες θα δώσουν σ' αυτή την υπόθεση τον καλύτερο εαυτό τους.