Οι πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για το αδιέξοδο της πολιτικής της υποτέλειας απέναντι στις ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά δείχνουν διατεθειμένες να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα και να αναθεωρήσουν τη μέχρι τώρα πολιτική τους. Αντίθετα, ετοιμάζονται να βουλιάξουν πιο βαθιά στην εξάρτηση, πέφτοντας ακόμα πιο βαθιά στα πόδια των Αμερικανών, γιατί έτσι αυταπατώνται ότι θα βρουν κάποια διέξοδο.

Ομως ο λαός οφείλει ψύχραιμα και μακριά από πλέγματα "ταπείνωσης", "προδοσίας" κ. ο. κ., να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα:

- Η πολιτική που ακολούθησε και συνεχίζει η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και της Πολιτικής Ανοιξης, δεν είναι πολιτική αποτροπής του πολέμου.

- Το δίλημμα "πόλεμος ή υποταγή στις επιθυμίες των ΗΠΑ και των συμμάχων" που προβάλει η κυβέρνηση, στην πραγματικότητα είναι ψευτοδίλλημα.

- Το πραγματικό δίλημμα που τίθεται είναι αν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας είναι αποφασισμένες να διαρρήξουν τις σχέσεις εξάρτησης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, που με κάθε τρόπο επιβάλλουν στη χώρα μας καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.

- Το ζητούμενο είναι αν οι πολιτικές δυνάμεις διαθέτουν την αναγκαία πολιτική βούληση να ακολουθήσουν μια πολιτική πυγμής εκεί που πονάει, όπως παρατήρησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Αν, δηλαδή, είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν στη λήψη μέτρων, όπως η άμεση αποχώρηση του ελληνικού στρατιωτικού Σώματος από τη Βοσνία, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, τη μη συμμετοχή στις πολυεθνικές δυνάμεις "άμεσης αντίδρασης" του ΝΑΤΟ κ. ά.

Είναι πραγματικά δύσκολος δρόμος, περιέχει σοβαρά ρίσκα, αλλά είναι μονόδρομος.