Θα ήταν παράξενο η κυβέρνηση Σημίτη, με την αποδεδειγμένη έμπρακτα προσήλωσή της στο "ευρωπαϊκό ιδεώδες", να μην τιμήσει δεόντως τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εχει βέβαια τους λόγους της η κυβέρνηση, μέσα από τις φιέστες που διοργανώνει, να πανηγυρίζει. Μέσα από την ΕΕ βλέπει να υλοποιείται το όραμά της. Οραμα που συμπίπτει με αυτό των κινητήριων δυνάμεων της ευρωπαϊκής ενοποίησης, των πολυεθνικών και του κεφαλαίου. Αυτών τα συμφέροντα υπηρετούνται μέσα από την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, γι' αυτά τα συμφέροντα αγωνίζεται η κυβέρνηση και γι' αυτό δικαιολογημένα υπερηφανεύεται.
Η πλειοψηφία όμως του ελληνικού λαού δεν έχει κανένα λόγο να συμμερίζεται τη "χαρά" των εκσυγχρονιστών κυβερνώντων. Αντίθετα, η επέτειος προσφέρεται ως μια καλή ευκαιρία για να γίνει ένας απολογισμός, ο οποίος είναι απόλυτα αρνητικός για τα συμφέροντά του, αλλά και για να ανανεώσει την υπόσχεσή του για δυνάμωμα και συντονισμό των αγώνων ενάντια στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα της οικονομικής ολιγαρχίας.
Από την ίδρυσή της η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν όχι μόνο ξένη στα συμφέροντα των λαών της γηραιάς ηπείρου, αλλά απροκάλυπτα εχθρική σε αυτά. Ετσι την είχαν οραματιστεί οι αρχιτέκτονές και οι ηγεμόνες της. Τα "επιτεύγματά" της, μετά από 40 χρόνια, μιλούν από μόνα τους. Οι πάνω από 20 εκατομμύρια άνεργοι και 50 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αποτελούν μόνο την ορατή πλευρά της σελήνης. Η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο σκληρή και το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι λαοί της Ευρώπης δέχονται σήμερα μια πρωτοφανή επίθεση στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους, που τους οδηγούν κατ' ευθεία σε μεσαιωνικές καταστάσεις. Η υλοποίηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, που προωθείται με ταχείς ρυθμούς, θα οδηγήσει, όπως και οι ίδιοι οι υποστηρικτές τους ομολογούν, στην περιθωριοποίηση και εξαθλίωση ακόμα μεγαλύτερων τμημάτων των κοινωνιών της Ευρώπης.
Παράλληλα, προχωρεί με γοργούς ρυθμούς η πορεία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος προς αντιδραστική κατεύθυνση. Η αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων στα θεσμικά όργανα, η κατάργηση κάθε έννοιας ισοτιμίας μεταξύ των κρατών - μελών, η μεταφορά εξουσιών κατ' ευθεία στους τραπεζίτες, η εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα κλπ, αποδεικνύει ότι οι ηγεμόνες επιχειρούν να θωρακίσουν το κατασκεύασμά τους απέναντι στους λαούς. Ακριβώς γιατί ξέρουν, ότι αυτοί συνιστούν την απειλή για τα σχέδιά τους.
Ομως, όσο και αν πασχίζουν δεν πρόκειται να αποφύγουν την οργή των λαών, την εξέγερση και επανάστασή τους. Το μέλλον των λαών της Ευρώπης δεν περνάει μέσα από την Ευρωπαϊκή Ενωση των πολυεθνικών. Αυτό το συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι και ήδη είναι πραγματικότητα οι αγώνες ενάντια στο Μάαστριχτ και ό,τι αυτό υπηρετεί. Οι αγώνες αυτοί, έστω και αν δε βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της ταξικής πάλης, αποτελούν την ελπίδα για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες στην Ευρώπη. Οι λαοί της Ευρώπης έχουν το δικό τους όραμα, στον αντίποδα της σημερινής ΕΕ, το οποίο, αργά ή γρήγορα θα το επιβάλουν. Οσο και αν φαντάζουν παντοδύναμοι οι σημερινοί ηγεμόνες της.
Feeds
Η κοροϊδία στην υπηρεσία της υποτέλειας
