Ο Αλέκος Κουτσούκαλης στο βιβλίο του "Η πρώτη δεκαετία του ΚΚΕ" αναφέρει και τα παρακάτω, σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην αντεπαναστατική επέμβαση των ιμπεριαλιστών ενάντια στο νεαρό τότε εργατικό κράτος των Σοβιέτ:

"Το Γενάρη του 1919 η κυβέρνηση Βενιζέλου, εκτελώντας τα σχέδια των Αγγλο - γάλλων ιμπεριαλιστών για την κατάπνιξη της σοβιετικής εξουσίας, έστειλε δύο μεραρχίες: την 1η και τη 13η του Α' Σώματος Στρατού στο μέτωπο της Ουκρανίας να πολεμήσουν μαζί με τους Αγγλο - γάλλους. Μόνο το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ) ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας και καταδίκασε την εκστρατεία αυτή.

Αρκετοί Ελληνες αξιωματικοί που πήραν μέρος στην εκστρατεία αυτή, ύστερα από πολλά χρόνια παραδέχτηκαν τον τυχοδιωκτικό της χαρακτήρα, ομολόγησαν την καλή συμπεριφορά των μπολσεβίκων προς τους Ελληνες στρατιώτες και αξιωματικούς. Ομολόγησαν επίσης ότι υπήρχαν και αρκετές απώλειες του ελληνικού στρατού στις διάφορες μάχες που έδωσαν με τις επαναστατικές ένοπλες δυνάμεις της Σοβιετικής Ρωσίας.

Το Δεκέμβρη του 1918 συγκροτήθηκε στην Οδησσό "Διαφωτιστική Ομάδα του εξωτερικού" που κατάφερε να δημιουργήσει διαφωτιστικά τμήματα σ' όλα τα εκστρατευτικά σώματα, μαζί και στο ελληνικό.

Η ελληνική διαφωτιστική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν οι Ελληνες Ιωαννίδης και Μάμεντος, ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα ανάμεσα στου Ελληνες στρατιώτες. Στην ομάδα αυτή έδειξε εξαιρετικές οργανωτικές ικανότητες και πρωτοβουλία ο Ελληνορώσος κομμουνιστής Ωρίων Αλεξάκης που ζούσε στον Καύκασο (δολοφονήθηκε μαζί με τον Λιγδόπουλο το 1920 στη Μαύρη Θάλασσα)...".

Το μόλις λίγων μηνών ζωής τότε Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που μερικά χρόνια μετά μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό, πήρε από την πρώτη στιγμή ξεκάθαρη θέση και καταδίκασε την επέμβαση στην Ουκρανία. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω απόφαση του ΣΕΚΕ, την οποία δημοσίευσε ο "Ριζοσπάστης" στις 30 Μάη 1919:

"1. Το συμβούλιον διαμαρτύρεται κατά της ειρήνης βίας που θέλουν να επιβάλουν εις τους υποφαινόμενους λαούς. Διαμαρτύρεται με αγανάκτησιν κατά της εκστρατείας των δυνάμεων εναντίον της ρωσικής δημοκρατίας, η οποία εκστρατεία αποτελεί φανεράν προσπάθειαν προς κατάπνιξιν της εκδηλωθείσης ήδη κοινωνικής επαναστάσεως και καταγγέλλει ακόμη περισσότερον τον ωμόν και κεφαλαιοκρατικόν και ιμπεριαλιστικόν χαρακτήρα του παρόντος πολέμου, τον οποίον, εκμεταλλευθέντες την ευπιστίαν των λαών, παρέστησαν ως πόλεμον υπέρ της ελευθερίας και του δικαίου. Απαιτεί από την κυβέρνησιν να έρθει εις σχέσεις με τας σοσιαλιστικάς χώρας.

2. Στιγματίζει τας ιμπεριαλιστικάς αξιώσεις των δυνάμεων μικρών και μεγάλων και καταγγέλλει την μπλόφαν "περί Κοινωνίας των εθνών", η οποία εις χείρας των αστικών κυβερνήσεων καταντά μια συμμαχία των κεφαλαιοκρατικών κρατών διά τη διατήρησιν της κυριαρχίας των, εναντίον της διεθνούς επαναστάσεως.

Δι' εκδηλουμένων ορέξεών της η αστική τάξις αποδεικνύει πλέον φανερά, ότι είναι ανίκανος να διοργανώσει μίαν πραγματικήν Κοινωνίαν εθνών.

Η πραγματική λοιπόν Κοινωνία εθνών και η εξασφάλισις της ελευθέρας συμβιώσεως των λαών δύναται να προέλθει μόνον από τη Διεθνή των εργαζομένων, απελευθερωμένων της κεφαλαιοκρατικής πιέσεως".