Οσο και αν η πραγματικότητα επιμένει να τους διαψεύδει. Οσο και αν η ανεργία μονιμοποιείται και εξαπλώνεται με τον πιο ανησυχητικό τρόπο, παρά την ταυτόχρονη εξάπλωση της μερικής απασχόλησης και της απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, επιμένουν στην ίδια αποπροσανατολιστική προπαγάνδα. Επιμένουν να επενδύουν την επιχείρηση "προς τον εργασιακό Μεσαίωνα" με τα ίδια κούφια λόγια περί δήθεν αντιμετώπισης της ανεργίας. Και όχι μόνο αυτό. Τολμούν, επιπλέον, να κατηγορούν ως "αδιάφορους" απέναντι στο δράμα των ανέργων όσους επιμένουν να ξεσκεπάζουν την πραγματική ουσία των αντεργατικών "πακέτων"! Τολμούν, ακόμα, να μιλάνε και για "εκσυγχρονισμό", εμφανίζοντας ως "αναχρονιστικό" κάθε τι το διαφορετικό!

Λένε για μια ακόμα φορά ψέματα, στην προσπάθειά τους να ενοχοποιήσουν κάθε κεκτημένο δικαίωμα, προκειμένου να το καταργήσουν. Υπηρετώντας τον ίδιο στόχο, προσπαθούν να εμφανίσουν σαν "κολλημένους" στα κεκτημένα όσους αρνούνται την επιστροφή στο εργασιακό καθεστώς του περασμένου αιώνα. Αλλο ένα ψέμα! Ε, λοιπόν όχι, η εργατική τάξη δε βολεύεται, δεν μπορεί να βολεύεται από αυτό που ισχύει σήμερα. Παλεύει, έχει χρέος να παλεύει για να τα κατακτήσει ΟΛΑ σε ένα καθεστώς που δε θα σφραγίζεται από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτή την κατεύθυνση υπερασπίζεται τα κεκτημένα. Σε αυτή την κατεύθυνση το εργατικό κίνημα έχει χρέος να ξεσκεπάζει τη φαιά προπαγάνδα όσων έχουν μετατρέψει την ίδια την ανεργία σε μια απέραντη κερδοσκοπική επιχείρηση, προβάλλοντας και παλεύοντας τις δικές του θέσεις για την προστασία των ανέργων και τη μείωση της ανεργίας.Προς αυτή την κατεύθυνση το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίζεται για:

- Επιδότηση των ανέργων και όχι της εργοδοσίας.

- Ουσιαστική στήριξη των ανέργων με επιδότηση - που διαρκεί μέχρις ότου εξασφαλιστεί δουλιά - στα επίπεδα του 80% του βασικού μεροκάματου, με διασφάλιση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους στη διάρκεια της επιδότησης και με επιδότηση των νέων που μπαίνουν στην παραγωγή, χωρίς να μπορούν να βρουν δουλιά.

- Να διασφαλιστούν οι άνεργοι και τα μέλη των οικογενειών τους, τα κοινωνικά δικαιώματα και οι κοινωνικές παροχές, που δίνονται σε όσους εργάζονται.

- Να υιοθετηθούν τα μέτρα που προτείνουν τα συνδικάτα, θεσμικά και οργανωτικά για το ζήτημα των απολύσεων.

- Καθιέρωση του 35ωρου, με σταθερό νομοθετημένο 7ωρο τη μέρα, χωρίς μείωση των αποδοχών και με διασφάλιση των συνταξιουχικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

- Κατάργηση της υπερεργασίας και δραστικός περιορισμός των υπερωριών, με παράλληλη μείωση, έως και μηδενισμό, των πρόσκαιρων και προσωρινών θέσεων της απασχόλησης.

- Αντιμετώπιση του προβλήματος της μαύρης "εργασίας" και παροχή ίσων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς εργάτες.

- Να κατοχυρωθούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο φασόν και σε άλλες παρόμοιες μορφές παράκαμψης της σχέσης εξαρτημένης εργασίας.

- Βελτίωση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων και συνταξιούχων, προκειμένου να λειτουργήσει και ως μέσο αναθέρμανσης της αγοράς, με πολλαπλές επιπτώσεις στον τομέα της απασχόλησης.

- Εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός του πλαισίου για την αναδιοργάνωση του Γραφείου Εύρεσης Ναυτικής Εργασίας κλπ.

Τα κείμενα έγραψαν:

Μαίρη ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Βάσω ΝΙΕΡΗ