Με αναφορά στις σχέσεις Κόμματος - ΚΝΕ έκλεισε την παρέμβασή της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

"Το ΚΚΕ, τόνισε, είναι ο πολιτικός και ιδεολογικός καθοδηγητής της ΚΝΕ. Αυτή η σχέση, συνέχισε, ανοίγει δρόμους και σοβαρές δυνατότητες για τη μαζικοποίηση της ΚΝΕ και την άνοδο της επιρροής και του ρόλου της στο κίνημα της νεολαίας".

"Η προσυνεδριακή δουλιά της ΚΝΕ, είπε αναλυτικώτερα, και οι ομιλίες στο Συνέδριο έδειξαν ότι αυτή η θέση όχι μόνο δεν αμφισβητείται, αλλά είναι σημείο αναφοράς - πεποίθησης στα μέλη και στα στελέχη της ΚΝΕ. Κατά τη διάρκεια της κρίσης που πέρασε το Κόμμα εμφανίστηκε το τεχνητό πρόβλημα σχέσεων Κόμματος και ΚΝΕ, ποιος αποφασίζει και ποιος έχει ευθύνη για το ένα ή το άλλο ζήτημα. Σήμερα όλοι ξέρουμε ότι ήταν τεχνητό, γιατί στην ουσία ο στόχος ήταν διαφορετικός, απλώς εμφανίστηκε με ψευδώνυμο. Μέσα από την αυτονομία ήθελαν να περάσει ο δήθεν ιδεολογικός πλουραλισμός, η ανεξαρτησία, να χτυπηθεί η ιδεολογία και το Πρόγραμμα του Κόμματος.

Ακαθοδήγητη από το Κόμμα ΚΝΕ σημαίνει ακρωτηριασμένη ικανότητα και ευθύνη, έλλειψη δυνατότητας πρωτοβουλίας. Ισα - ίσα το Κόμμα αναθέτει στην ΚΝΕ μεγάλες ευθύνες, π. χ. την επεξεργασία των δρόμων, των μορφών, των μεθόδων, ακόμα και των εξειδικευμένων θέσεων της Οργάνωσης που αφορούν τη νεολαία, τους αγώνες της.

Το ΚΚΕ διαπαιδαγωγεί την ΚΝΕ με ορισμένες θεμελιακές θέσεις για την πρωτοβουλία των μαζών, για την ιστορία που γράφουν οι λαϊκές μάζες, για την ανάγκη χειραφέτησης των λαϊκών μαζών. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να εμπνεύσει τέτοιο πνεύμα πρωτοβουλίας, από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζει σαν πρωταγωνιστή το λαϊκό κίνημα και την ταξική πάλη. Φοβάται και το παραμικρό που οδηγεί τη νεολαία και το λαϊκό κίνημα σε χειραφέτηση και αυτενέργεια.

Οι κνίτες και οι κνίτισσες πρέπει να αναζητούν και να απαιτούν την ιδεολογική και πολιτική καθοδήγηση και βοήθεια από τις αντίστοιχες κομματικές οργανώσεις. Οι εργασίες έδειξαν ότι μπορεί να έχουμε βελτίωση στο επίπεδο των νομαρχιακών οργάνων, όμως ένα μεγάλο μέρος ΚΟΒ δε βρίσκονται κοντά στις ανάγκες της ΚΝΕ, άρα βρίσκονται μακριά από τις ανάγκες και τα προβλήματα της νεολαίας.

Αρκετοί ομιλητές προσπάθησαν να σκιαγραφήσουν το πρόσωπο, τη στάση ζωής του κνίτη και της κνίτισσας σαν νέου ανθρώπου που θέλει να παίξει αποφασιστικό και πρωτοπόρο ρόλο στο κίνημα της νεολαίας. Αναμφισβήτητα μια τέτοια συζήτηση είναι μέσα στη ζωή, αλλά δεν πρέπει να οδηγεί στα άκρα, δηλαδή στη σχηματοποίηση και την τυποποίηση. Αυτό που εμείς τα στελέχη του Κόμματος βλέπουμε και χαιρόμαστε, είναι ότι οι κνίτες και οι κνίτισσες έχουν τα ίδια γενικά χαρακτηριστικά που έχουν οι νέοι και οι νέες της ηλικίας τους. Δεν αναφέρομαι σε εξωτερικά μόνο χαρακτηριστικά, αλλά σε πιο ουσιαστικά, σε προβλήματα, εμπειρίες, συμπεριφορές. Αλλωστε οι κνίτες και οι κνίτισσες δε μεγαλώνουν σε κάποιο θερμοκήπιο. Θέλετε να επηρεάσετε αγωνιστικά τη νεολαία, αλλά αναπόφευκτα δέχεστε και εσείς τους επηρεασμούς της γενιάς σας. Δεν είναι όλοι οι επηρεασμοί αρνητικοί, επιζήμιοι και άχρηστοι.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου και καθώς άκουγα τις σκέψεις των ομιλητών για τις αξίες της ζωής και την προσωπικότητα του κνίτη, μια σκέψη μου ήρθε στο μυαλό, η ανάγκη ο κνίτης και η κνίτισσα να κατακτήσει τη γενναιότητα του ΚΚΕ, που του χρόνου κλείνει 80 χρόνια. Εχω την εντύπωση ότι η λέξη γενναιότητα ταυτίζεται πλήρως με τον κομμουνιστή, χωρίς να θεωρώ ότι δεν μπορεί η ζωή να αναδείξει ανθρώπους γενναίους που να μην είναι κομμουνιστές. Η γενναιότητα του κομμουνιστή δεν είναι περιστασιακή, δεν κρίνεται μόνο μια στιγμή, αλλά καθημερινά. Σε περιόδους ανόδου του κινήματος και έξαρσης είναι πιο εύκολος και ο ατομικός και ο μαζικός ηρωισμός, σε συνθήκες μεταβατικές, προσωρινής υποχώρησης, η αντοχή στις δυσκολίες είναι το κύριο και το καθοριστικό. Να μην κάνεις πίσω, να μην το βάζεις κάτω μπροστά στην αποτυχία ή στα εμπόδια.

Δε φθάνει να έχουμε σωστά επιχειρήματα, δεν αρκεί να επιβεβαιώνονται οι θέσεις μας. Για να πείσουμε, και κυρίως να εμπνεύσουμε, πρέπει να διαθέτουμε και γενναιότητα, να πείθουμε ότι και θέλουμε και είμαστε ικανοί να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα και τις ανάγκες της νεολαίας.

Το Πρόγραμμα που ψήφισε το 15ο Συνέδριο υιοθετεί μια σημαντική θέση: Οτι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας ανασύνταξης των επαναστατικών δυνάμεων, αιώνας μιας καινούριας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων.

Δεν πρόκειται για μια συναισθηματική τοποθέτηση, ούτε για μια προσπάθεια να κάνουμε ένεση αισιοδοξίας στους εαυτούς μας και στο λαό. Είναι εκτίμηση και πρόβλεψη.

Αυτό σημαίνει ότι η σημερινή γενιά της ΚΝΕ θα πάρει πάνω της σοβαρά καθήκοντα, σαν αυριανή ενήλικη γενιά του Κόμματος και του εργατικού κινήματος. Θα κριθείτε μπροστά σε πιο μεγάλα και υπεύθυνα καθήκοντα. Θα είσαστε οι μεγάλοι τυχεροί, εσείς που θα συμβάλετε, μαζί με τους κομμουνιστές και αγωνιστές που σήμερα είναι στην ηλικία σας, να ξανασηκωθεί η κόκκινη σημαία της σοσιαλιστικής εξουσίας σε αρκετές χώρες της Γης, και στην πατρίδα μας".