Σε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας προχώρησε χτες η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». Ζητά την αποκαθήλωοη των καμερών παρακολούθησης (σύστημα «C4i») που βρίσκονται στους δρόμους της Αθήνας και οι οποίες έχουν επανειλημμένα και αποδεδειγμένα χρησιμοποιηθεί για την καταγραφή δραστηριοτήτων του λαϊκού κινήματος (συγκεντρώσεις απεργών, φοιτητών κλπ).

Συγκεκριμένα, η «Δημοκρατική Συσπείρωση» και 41 μέλη ή υποστηρικτές της Κίνησης αυτής, προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» ζητώντας να ακυρωθεί η απόφασή της υπ' αριθμ. 58/2005, ως προς τη μερική αποδοχή του αιτήματος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης - αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας - Διεύθυνση Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων (ΔΑΟΑ). Απόφαση για την παράταση του χρόνου της λειτουργίας του κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, που χρησιμοποιείται για το σκοπό της διαχείρισης της κυκλοφορίας. Πρόκειται για το διαβόητο σύστημα καμερών «C4i», το οποίο εγκαταστάθηκε με πρόσχημα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004.

Στην αίτηση ακύρωσης προβάλλονται οι λόγοι για τους οποίους αυτή πρέπει να γίνει δεκτή. Επιγραμματικά:

• Λόγω παράβασης των άρθρων 5 παρ. 1, 9 και 9Α του Συντάγματος.
• Λόγω της προσβολής της προσωπικότητας από την παρακολούθηση και την «αδυναμία» της Αρχής να ελέγξει και να επιβάλλει κυρώσεις για την παράνομη χρήση των καμερών.
• Από την εφαρμογή της εν λόγω απόφασης συντρέχει άμεσος κίνδυνος για την ιδιωτική ζωή των πολιτών, λόγω της προσβολής των συνταγματικών δικαιωμάτων στην προσωπική ελευθερία, στο δικαίωμα στον ιδιωτικό βίο κλπ.
• Λόγω του ότι δέχτηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, την παράταση της αδείας του κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης που δεν υπήρχε. Παρατείνεται η άδεια λειτουργίας όσο υπάρχει. Οταν παύσει να ισχύει η άδεια λειτουργίας, δεν υφίσταται δυνατότητα παράτασης.

Επίσης στο κείμενο της προσφυγής η «Δημοκρατική Συσπείρωση», υπογραμμίζει ότι «το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, συνομολόγησε, άλλωστε, με το σημείωμα που υπέβαλε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών σε σχετική δίκη ασφαλιστικών μέτρων κατόπιν αίτησής μας ότι προέβη σε παρόμοια χρήση, υποστηρίζοντας, επί λέξει, τα εξής: (οι κάμερες λειτούργησαν) "σύμφωνα με τους περιορισμούς που τέθηκαν από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων με την υπ' αριθ. 63/2004 απόφασή της για κάλυψη αποκλειστικά και μόνο αναγκών διαχείρισης της κυκλοφορίας, όταν λάμβαναν χώρα συμβάντα ασφάλειας (εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, μετακίνηση οργανωμένων φιλάθλων όταν δεν είχε διακοπεί η κυκλοφορία, καθώς και μετακίνηση επισήμων)".

Πέραν της δικαστικής (αν και εξώδικης, για την παρούσα δίκη) αυτής ομολογίας, ότι οι κάμερες που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνται για ρύθμιση μόνον της κυκλοφορίας, χρησιμοποιούνται και για την παρακολούθηση διαδηλώσεων, υφίστανται πλήθος άλλων δημοσίων καταγγελιών στον Τύπο και αλλού, που επισημαίνουν παρόμοια φαινόμενα παρακολούθησης, από τις ανεξέλεγκτα και παράνομα αυτές λειτουργούσες κάμερες, κάθε συνταγματικά κατοχυρωμένης και ελεύθερης πολιτικής και συνδικαλιστικής έκφρασης και δραστηριότητας των πολιτών, τα οποία έχουν λάβει χώρα από της εγκατάστασης και παράνομης συνεχούς λειτουργίας των καμερών αυτών μέχρι σήμερα (συνδικαλιστική έκφραση και πορεία ξενοδοχοϋπαλλήλων τον Αύγουστο 2004, διαμαρτυρία και πορεία φοιτητών Μάιο - Ιούνιο 2005, Πορεία Λογιστών Ιούνιο 2005, διαμαρτυρία - πορεία απολυμένων εργατριών "Sex Form" Οκτώβριο 2005 κλπ).

Οι κίνδυνοι από παρόμοια χρήση των καμερών, ακόμη και παρά τους σχετικούς περιορισμούς που έθεσε η προσβαλλόμενη απόφαση, καθίσταται ακόμη μεγαλύτερη εάν ληφθεί υπόψη ότι η χρήση και λειτουργία του όλου συστήματος είναι ανεξέλεγκτη και δεν υπόκειται σε κανένα έλεγχο της Αρχής, ως και ότι η Αρχή δε διαθέτει ούτε τα τεχνικά μέσα ούτε το προσωπικό για να επιβλέψει εάν τηρούνται οι όροι που έχει θέσει, ούτε μπορεί να γνωρίζει για την επεξεργασία, τη χρήση και την κατάληξη του συλλεγόμενου καθημερινά εν αγνοία της υλικού».

Την αίτηση κατέθεσαν στο ΣτΕ, εκ μέρους της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», οι Δ. Καλτσώνης, Αγγ. Ρεμπής, Αγγ. Βρεττός, Β. Βακάλης και Δ. Σουλιώτης. Εξω από το κτίριο του ΣτΕ τους περίμεναν τέσσερις αστυνομικοί, για το φόβο επεισοδίων, όπως ψέλλισε ένας εξ αυτών.

Στο εσωτερικό δε του κτιρίου, κι ενόσω τα μέλη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» προχωρούσαν στα τυπικά της κατάθεσης της αίτησης, ακολουθούνταν κατά πόδι από δύο ασφαλίτες. Γεγονός που θα φαινόταν γελοίο, αν δεν καταντούσε προκλητική πλέον η συνεχής παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των μελών της Κίνησης.

Στη «Δημοκρατική Συσπείρωση» τονίζουν ότι η κατάθεση της προσφυγής εντάσσεται στο γενικότερο αγώνα που αναπτύσσουν για την αποκαθήλωση των καμερών, αγώνας ο οποίος για να τελεσφορήσει, είναι αναγκαίο να γίνει υπόθεση του ίδιου του λαϊκού και ιδιαίτερα του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας.

Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο δρ Νομικής Δ. Καλτσώνης, η μάχη αυτή δίνεται «μαζί με τους μαζικούς φορείς και πρώτα από όλα μαζί με τα εργατικά συνδικάτα, για να πετύχουμε την αποκαθήλωση των καμερών παρακολούθησης. Κι αυτό γιατί πρώτον είναι αποδεδειγμένο και ομολογημένο από τον ίδιο τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, τον κ. Βουλγαράκη, ότι οι κάμερες του συστήματος "C4i", οι κάμερες που υπάρχουν στην Αθήνα, χρησιμεύουν για να καταγράφουν και τελικά να εκφοβίζουν τους εργαζόμενους όταν διαδηλώνουν, όταν διαμαρτύρονται, όταν βγαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Και δεύτερον είναι επιστημονικά επίσης αποδεδειγμένο ότι οι κάμερες ουδεμία σχέση έχουν με την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος. Μάλιστα υπάρχουν αρκετές σημαντικές επιστημονικές μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν ότι το πρόσχημα αυτό της εκάστοτε κυβέρνησης είναι ένα ψεύδος και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Γι' αυτό κι εμείς θα συνεχίσουμε, πρώτα απ' όλα απευθυνόμενοι στις μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων να συνεχίσουν και να πάρουν ακόμα πιο ζεστά την υπόθεση στα χέρια τους. Με το μαζικό αγώνα των εργαζομένων μπορούμε και θα πετύχουμε την αποκαθήλωση των καμερών».

Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Β. Βακάλης: «Για το εργατικό κίνημα, οι διεκδικήσεις που αφορούν τα ζητήματα του εισοδήματος, των κοινωνικών παροχών και των δημοκρατικών ελευθεριών μπαίνουν στην πρώτη γραμμή. Από τη σκοπιά αυτή το ξήλωμα των συστημάτων παρακολούθησης έχει τεράστια σημασία για το εργατικό κίνημα».