Είναι γεγονός ότι η ΚΕ του Κόμματός μας για το 17ο Συνέδριο αναφέρθηκε λεπτομερώς στη συμπεριφορά του ιμπεριαλιστικού συστήματος στον ελλαδικό, αλλά και στο διεθνή χώρο ύστερα από τη νίκη της αντεπανάστασης.
Οι ΗΠΑ με πρόσχημα το τρομακρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη 2001 στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον κατοχύρωσε πράγματι το δόγμα της «παγκόσμιας απειλής της τρομοκρατίας» και ύστερα με τους συμμάχους της, όπως η ΕΕ, το ΝΑΤΟ κατέστρωσαν ακόμη και πολιτικά σχέδια, όπως τα έκαναν και πράξη μέχρι στιγμής στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Και με τις συνθήκες που δημιούργησαν κατάφεραν να παίρνουν πίσω δικαιώματα που είχαν κατακτήσει οι λαοί με λαϊκούς αγώνες, αλλά και επαναστάσεις, όπως η Μεγάλη Οχκτωβριανή Επανάσταση το 1917.
Παρ' όλα αυτά, ύστερα από την ανατροπή της πορείας του σοσιαλισμού το Κόμμα κατάφερε να κάνει την ανασυγκρότησή του, ως ένα βαθμό, και να γίνει πιο ισχυρό, ανέπτυξε μεγάλους αγώνες μέσα από το μαζικό λαϊκό κίνημα. Ηρθε αμέσως σε επαφή με όλα τα κομμουνιστικά κινήματα στο διεθνή χώρο και τους έδωσε θάρρος, και συνεχίζει να έχει επαφή μαζί τους.
Το Κόμμα μας πρέπει να ξεπεράσει τις υποκειμενικές αδυναμίες του. Η επιστήμη, η τεχνολογία, οι παραγωγικές δυνάμεις, τα προϊόντα όλων αυτών των παραγόντων από τη μια πλευρά, και από την άλλη η αγανάκτηση των λαών από τη βαριά καταπίεση και ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό και από την απέραντη διαφθορά του, έχουν δημιουργήσει πάρα πολύ ώριμες συνθήκες για την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Κατάφερε να διατηρήσει την αυτοτέλειά του. Και αυτό για την πίστη την απόλυτη που έχει στην υλιστική, στο Μαρξισμό - Λενινισμό.
Πρέπει να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να δημιουργήσουμε το ΑΑΔΜ, τη λαϊκή συμμαχία για το σοσιαλισμό, ταυτόχρονα να διαφωτίσουμε όλα τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα σε όλον τον κόσμο, έτσι ώστε να εγκαταλείψουν την ιδεολογική τους διαπάλη που έχουν και να πιστέψουν στο μαρξισμό-λενινισμό, στη δικτατορία του προλεταριάτου, την ένοπλη αυτή εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, προκειμένου να γίνει πράξη ο σοσιαλισμός και να ανοίξει έτσι ο δρόμος για την κομμουνιστική κοινωνία. Να δημιουργηθεί αυτός ο διακριτός πόλος και οι άλλοι λαοί να βάλουν στόχο τη λαϊκή εξουσία. Και να πάψουμε να το 'χουμε σαν μακρινό όνειρο ότι το καθεστώς θα μας δώσει την ευκαιρία για να το ανατρέψουμε στο πολύ μακρινό μέλλον. Γιατί και τώρα με τη μεγάλη του επιθετικότητα, με τις αντιθέσεις του, πάει να μας δώσει αυτή τη δυνατότητα για να το ανατρέψουμε.
Εμείς, βέβαια δεν είμαστε ποιοτικά και ποσοτικά έτοιμοι για να αναλάβουμε αυτή την επαναστατική αποστολή. Υπάρχουν τομείς της οικονομίας της πατρίδας μας μέσα στην εργατική τάξη που τα ποσοστά του ελέγχου μας ανέρχονται σε 80 με 90%, εκεί οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια.
Τα παλιά στελέχη με την πείρα τους θα πρέπει να αναδείξουν νέα στελέχη που να έχουν μεγάλο ιδεολογικό ανέβασμα και μεγάλη ευφράδεια λόγου, τέτοιο που μέσα στη Βουλή, στα τηλεοπτικά παράθυρα, σε προεκλογικούς αγώνες, σε αγροτικές κινητοποιήσεις, η σύγκρουση με αυτή την πολιτική της οικονομικής ολιγαρχίας να είναι πιο δυνατή, πιο αποτελεσματική. Το ίδιο να συμβεί και στην ΚΝΕ, την πρωτοπόρα αγωνιστική νεολαία της πατρίδας μας.
Εχουμε υστερήσει σε προβλήματα οικολογικά και αθλητισμού. Αυτά είναι πολύ σημαντικά και που η νεολαία έχει μεγάλη ευαισθησία.
Στις οργανώσεις βάσεις κυρίως στον αγροτικό τομέα τα μέλη είναι πολύ χαλαρά, αγνοούν παντελώς την κοσμοθεωρία μας. Δε γνωρίζουν τα τρέχοντα θέματα. Αποφεύγουν να κάνουν συζητήσεις. Δεν έχουν όλοι την καλή διάθεση να δώσουν τα οικονομικά τους και αδυνατούν να πάρουν χρήματα και από άλλους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους οπαδούς. Το οικονομικό πρόβλημα πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα. Δίχως αυτό δεν μπορεί να πάμε μπροστά. Οι στρατολογίες πρέπει να γίνονται με πιο καθαρή ματιά. Να εξετάζεται το οικογενειακό περιβάλλον, ποια η συμπεριφορά του ενδιαφερόμενου, να μπει στην οργάνωση, στον παραπέρα χώρο της κοινωνίας.
Το καθεστώς στη χώρα μας διαθέτει όλα τα μέσα καταστολής. Την πολιτική, τη στρατιωτική, τη δικαστική εξουσία, τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, τον Τύπο. Το πιο μεγάλο ατού που εμποδίζει το λαό να στρατευτεί μαζί μας είναι το ρουσφέτι. Το χρησιμοποιούν προεκλογικά οι δυο μεγάλοι υπηρέτες της πλουτοκρατίας, σε πολύ μεγάλο βαθμό, ότι άμα πάρουν την εξουσία θα διορίσουν τα παιδιά τους. Και οι διάφοροι πράκτορές τους σπέρνουν το φόβο ότι θα απολύσουν τους διορισμένους, αν δεν τους ψηφίσουν. Και στο ζήτημα αυτό η παρέμβασή μας είναι αδύναμη.
Στις εθνικές και τις ευρωεκλογές που έγιναν, το Κόμμα μας μεγάλωσε τη δύναμή του. Ενα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων που μας ψήφισαν έμεινα άγνωστοι κυρίως στις ευρωεκλογές, δε φροντίσαμε να τους μάθουμε και να συζητήσουμε μαζί τους, να τους προβληματίσουμε ακόμη πιο πολύ.
Εμείς στη βάση είμαστε κενοί Ιδεολογικά. Δε γνωρίζουμε τα τρέχοντα θέματα. Και αυτά τα λίγα που ξέρουμε δεν τα μεταφέρουμε πειστικά στον κόσμο. Η συμπεριφορά μας είναι τέτοια που τους κρατάει σε απόσταση. Δεν έχουμε κερδίσει την εκτίμησή τους.
Από την εμπειρία που έχει το Κόμμα μας παρέδωσε στην κατοχή τη λαϊκή εξουσία στην ντόπια και ξένη οικονομική ολιγαρχία, τη συνεργασία που κάναμε με το Συνασπισμό ένα μεγάλο μέρος του λαού το έχει εκτιμήσει ότι ήταν προδοσία. Πρέπει αυτά τα σύννεφα να τα διαλύσουμε. Ολοι το 'χουν μέσα τους. Τους έχει αγγίξει η κοινωνική αδικία.
Ολοι οι άνθρωποι που ανήκουν στα κόμματα της κοινωνικής ολιγαρχίας το λένε δημόσια ότι η ανατροπή του σοσιαλισμού εγκυμονεί κινδύνους μεγαλύτερης εκμετάλλευσης από το καθεστώς, αλλά και πολέμους. Αυτό είναι ένα πολύ θετικό σημάδι, ότι με την ποιοτική μας παρέμβαση οι δυνάμεις αυτές μπορεί να εγκαταλείψουν τα κόμματα αυτά και να στρατευτούν μαζί μας για τη συμμαχία των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, προκειμένου να δημιουργήσουμε το ΑΑΔΜ.
Εδώ πρόκειται για μια πολύπλευρη σκληρή σταθερή μάχη, όχι όμως και χωρίς αποτέλεσμα. Και όταν δημιουργηθεί αυτή η συμμαχία συνεχώς θα πρέπει να την τροφοδοτούμε με την ιδεολογία μας. Σημαντικό θα ήταν και τα άλλα κομμουνιστικά διεθνή κόμματα να είχαν βάλει αυτό το στόχο, αλλά δυστυχώς, όπως αναφέρει το Κόμμα μας, εκεί υπάρχει κρίση. Και όταν εμείς καταφέρουμε να πάρουμε τη λαϊκή εξουσία, μπαίνει το ερώτημα: Μπορούμε να αντέξουμε στη μεγάλη πίεση που θα δεχτούμε από τα μονοπώλια, τα οποία είναι κυρίαρχα στον παγκόσμιο χώρο; Και αν ακόμη δεν αντέξουμε θα έχουμε πει το μεγάλο ΝΑΙ! Θα έχουμε δώσει ένα μεγάλο όπλο, υπερόπλο, θα 'λεγα στις διεθνείς δυνάμεις, να κάνουμε τη μεγάλη αντεπίθεση.
Ο ιμπεριαλισμός, καθώς είναι το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού, και γεννά την αναγκαιότητα του θανάτου του, μοιάζει με ετοιμοθάνατο. Θα πεθάνει που θα πεθάνει, ας τον πεθάνουμε εμείς νωρίτερα. Αυτό μπορεί να γίνει, φτάνει να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση.
Αλλες αδυναμίες που έχουμε, κριτική και αυτοκριτική δεν κάνουμε εμείς στη βάση. Η συνεργασία μας με το Συνασπισμό ήταν μεγάλο λάθος. Αυτό όμως το λάθος μας έβγαλε σε καλό γιατί γίναμε καθαροί. Στην περίοδο αυτή η εσωκομματική μας δημοκρατία είχε πάει περίπατο. Αν το δέντρο αυτό εξακολουθεί να είναι χαμηλό, πρέπει να του δώσουμε τροφή να γίνει έλατο.
Εχουμε σταθεί μακριά από τους μετανάστες. Οι συγκρούσεις πρέπει να πάρουν μεγάλες διαστάσεις από εδώ και πέρα.
Πάρα πολλά έχω να πω. Θέλω να δώσω, αλλά και να πάρω από τα στελέχη μας.
Νικολόπουλος Ηλίας Γ.
Πουλίτσι Μεσσηνίας