Σε πείσμα των περί του αντιθέτου «διαβεβαιώσεων» και «φιλολαϊκών» διακηρύξεων του πρωθυπουργού μόλις τέσσερις μέρες νωρίτερα στη ΔΕΘ, ο εκπρόσωπός του «κήρυξε» την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» για το ασφαλιστικό. Παράλληλα, προκειμένου να αποτρέψει κοινωνικές αντιδράσεις, έσπευσε να προσθέσει ότι ο «διάλογος» δε θα οδηγήσει σε ασφαλιστικό νομοσχέδιο μέσα στην τετραετία. Βέβαια, δεν απάντησε στο εύλογο ερώτημα τότε πού στοχεύει ο διάλογος...

Πάντως, αργά το βράδυ, με νέα του δήλωση, με την ευκαιρία απάντησης στο ΠΑΣΟΚ, ο Θ. Ρουσόπουλος προσπάθησε να αναδιπλωθεί, σημειώνοντας πως «για την κυβέρνηση θέμα ασφαλιστικού δεν υφίσταται».

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, τείνοντας ευήκοα ώτα στα κελεύσματα του ΣΕΒ, του ΔΝΤ και της ΕΕ, βάζει το ασφαλιστικό «στο τραπέζι», επιδιώκοντας αφ' ενός να ωριμάσουν οι συνθήκες και να εξωθηθούν σε διάλογο οι «κοινωνικοί εταίροι» και από την άλλη να χρησιμοποιηθεί το ασφαλιστικό ως ισχυρός μοχλός πίεσης για να επιβληθεί το «υπόλοιπο» αντιλαϊκό πακέτο, όπως οι εργασιακές σχέσεις, η γαλάζια λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ.

Περισσότερο διαφωτιστικός ο «καθ' ύλην» αρμόδιος υφυπουργός Εργασίας Ν. Αγγελόπουλος άφησε να διαφανεί η μεθόδευση του θέματος εκ μέρους της κυβέρνησης, η οποία θα παίζει το ρόλο του «διαιτητή» μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων», ενώ περιέγραψε με αδρές γραμμές και το «πλαίσιο». Η αρχή θα γίνει με τις «ουρές» και τις εκκρεμότητες που έχουν μείνει από το «νόμο Ρέππα» (ένταξη ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ομαδοποίηση επικουρικών, ρύθμιση για βαρέα και ανθυγιεινά), ενώ στη συνέχεια θα τεθεί το θέμα της ίδιας της χρηματοδότησης του συστήματος, γιατί - όπως είπε ο υφυπουργός - το 1% του ΑΕΠ δεν επαρκεί για τη χρηματοδότηση του ΙΚΑ, αφήνοντας να εννοηθεί η «στροφή» προς την ιδιωτική ασφάλιση.

Ο Θ. Ρουσόπουλος, απαντώντας χτες σε απανωτές ερωτήσεις των δημοσιογράφων, επιχείρησε να πείσει ότι «άλλο ο διάλογος, άλλο το νομοσχέδιο» για το ασφαλιστικό, υπερασπίστηκε το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, ενώ έθεσε εμμέσως πλην σαφώς ζήτημα «αλλαγών» στο ασφαλιστικό, γιατί όπως είπε «μια κυβέρνηση πρέπει να προβλέψει και να συζητήσει τα ασφαλιστικά συστήματα, τα οποία όπως όλα τα συστήματα έχουν κάποια στιγμή ένα τέλος».

Μόλις την περασμένη Κυριακή ο πρωθυπουργός, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, είχε αποκλείσει το άνοιγμα του ασφαλιστικού: «Εμείς, αυτή τη στιγμή πιστεύουμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε την κείμενη νομοθεσία», ήταν τα λόγια του Κ. Καραμανλή, ο οποίος μάλιστα δεν είχε διστάσει να εμφανιστεί ως θεματοφύλακας των συμφερόντων των οικονομικά ασθενέστερων. «Και πάντως σε καμία περίπτωση, το θέτω αυτό ως ζήτημα αρχής, λάθη πολιτικά ή αδυναμίες του κράτους δεν μπορεί να μετακυλίονται στους οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερους. Αυτό είναι μια πολιτική θέση την οποία δεν είμαι διατεθειμένος επ' ουδενί να παραβιάσω»(!), συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Δύο μέρες μετά όμως, την περασμένη Τρίτη, ο Γ. Αλογοσκούφης μιλώντας στον «9,84» εξέφραζε τις κυβερνητικές προθέσεις, ερμηνεύοντας αυθεντικά τον πρωθυπουργό: «Η κυβέρνηση θα ξεκινήσει δημόσιο διάλογο για την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού με όλους τους κοινωνικούς εταίρους και πάντως η λύση δε θα αναζητηθεί στην αλλαγή των ορίων ηλικίας», τόνισε. Παρά τις ανεπίσημες «διαψεύσεις» που ακολούθησαν από το γραφείο του, οι χτεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου τον «δικαίωσαν».

Τη σκυτάλη πήρε χτες ο υφυπουργός Εργασίας, Ν. Αγγελόπουλος, ο οποίος με έμμεσο πλην σαφή τρόπο έθεσε και το πλαίσιο του διαλόγου. Η κουβέντα για το ασφαλιστικό δε σταματά ποτέ, δήλωσε (στον «Φλας»), σπεύδοντας να θέσει την «ατζέντα»: «Οπως γνωρίζετε, με το Ν.3029 του 2002 παραμένουν σε εκκρεμότητα μια σειρά από μεγάλα ζητήματα τα οποία συνδέονται με το ασφαλιστικό, είναι η ένταξη των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, η ομαδοποίηση των επικουρικών ταμείων ή η υποχρεωτική ένταξή τους με διαπιστωτική πράξη όπως προβλέπεται από τον ίδιο νόμο στο ΙΚΑ ή ΕΤΑΜ, καθώς επίσης εκκρεμεί η γνωμοδότηση της επιτροπής για τα βαρέα και ανθυγιεινά», είπε.

Δε δίστασε να φτάσει και στην «καρδιά» του προβλήματος: «Θα πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα της παραπέρα χρηματοδότησης», είπε, επικαλούμενος ότι «το 1% του ΑΕΠ το οποίο έχει θεσμοθετηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση για να πάει για τη χρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, δεν επαρκεί να καλύψει ούτε τις ανάγκες του ΙΚΑ». Για να καλύψει τις ανάγκες του ΙΚΑ θα πρέπει, πρόσθεσε, το ΑΕΠ να είναι περίπου στο 8%, άρα λοιπόν θα πρέπει ν' αναζητήσουμε πόρους χρηματοδότησης του συστήματος. Επιχειρώντας να προλάβει «απαντήσεις», ανέφερε ότι «όλοι στρέφονται προς τον κρατικό προϋπολογισμό», αλλά «δεν είναι ανεξάντλητος». Αποκλείει την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών στο όνομα της προσέλκυσης των επενδύσεων, αλλά θέτει ζήτημα «κόστους εργασίας». Παράλληλα, αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση «συζητά έστω και εξωδίκως»(!) και με... τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και με τους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου. «Η κυβέρνηση, διευκρίνισε, έχει την ευθύνη να παρεμβαίνει στο βαθμό του να υπάρχει μια συνεννόηση μεταξύ τους»(!).