Με «πατρίδα του το χρόνο», πιστός πάντα στο ραντεβού του εδώ και χρόνια ο Μίλτος Πασχαλίδης, «αγύριστο κεφάλι» στην ποιητική και ποιοτική διάθεση, με τις «αποσκευές» γεμάτες με τα καλύτερα τραγούδια του, αλλά και επιλογές από αγαπημένα του τραγούδια, έδωσε το σύνθημα της «έναρξης» στην Κεντρική Σκηνή. Μια έναρξη που σηματοδοτεί τον τρόπο που γιορτάζει τη μουσική και τα όνειρά της η ΚΝΕ και εμπεριέχει πάντα ενθουσιασμό και αυθορμητισμό συστατικά στοιχεία της νεανικής ορμής και της γιορτινής ατμόσφαιρας.

«Μια ζωή αλλού» ως «το τέλος τ' ουρανού» με καρδιά «παιδιού», ο Διονύσης Τσακνής μοιράστηκε και φέτος τα δικά του όνειρα με τους κάθε ηλικίας «συνομιλούντες», τα όνειρα που αντιστέκονται και τραγουδούν «σπάστα τα 'χεις πληρώσει, δραχμή και γρόσι και τώρα ευρώ», γιατί στ' αλήθεια «ποιος να χρεώσει ποιον». Οι επιλογές των τραγουδιών του, πάντως, μας «χρέωσαν» με την άσβεστη ελπίδα για έναν δικαιότερο κόσμο. Η μουσική, το τραγούδι μπορεί να ελπίζει όταν μοιράζεται με την ελπίδα των νέων, τον χτύπο της καρδιάς της.

Την Κεντρική Σκηνή και τις καρδιές μας μοιράστηκαν δύο σπουδαίες λαϊκές φωνές, η Γλυκερία και ο Κώστας Μακεδόνας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα γιορτής μιας ξεχωριστής βραδιάς. Με τα ομορφότερα τραγούδια επιλεγμένα με την ποιοτική ματιά που διαθέτουν και οι δύο δημοφιλείς καλλιτέχνες, κράτησαν συντροφιά τους φίλους του φεστιβάλ μέχρι αργά το βράδυ, δημιουργώντας μια γιορτινή ατμόσφαιρα.