Τριάντα ένα χρόνια απ' το αμερικανόπνευστο φασιστικό πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη 1973 στη Χιλή. Η χούντα, με την καθοδήγηση της CIA, ανέτρεψε την κυβέρνηση του Προέδρου Αλιέντε, την κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας. Μία περίοδος που βάφτηκε με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών, κομμουνιστών απ' το φασιστικό έρεβος του στρατηγού Αουγκούστο Πινοσέτ. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση του μαρξισμού στη Χιλή γιατί ο λαός της είναι ανεύθυνος»(!) είχε δηλώσει ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ενας μηχανισμός που στήθηκε απ' την ντόπια και ξένη ολιγαρχία, τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Συνοδεύτηκε με τον φανερό αποκλεισμό από μέρους των ΗΠΑ. Ο έλεγχος της παγκόσμιας αγοράς του χαλκού, μέσω του ελέγχου των τεράστιων αποθεμάτων χαλκού της Χιλής, περνούσε απ' τις πολιτικοστρατιωτικές ράγες των ΗΠΑ.

Στην ίδια γραμμή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όργανο ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, μετά την ανατροπή του Σαλβαδόρ Αλιέντε και της Λαϊκής Ενότητας (συμμετείχαν: ΚΚ Χιλής, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ριζοσπαστικό Κόμμα, Κίνηση Ενωμένης Λαϊκής Δράσης) «έπιανε δουλιά». Λίγους μήνες μετά την άνοδο του Πινοσέτ αντιπροσωπεία του ΔΝΤ, με επικεφαλής τον Κάρλος Σανσόν, φθάνει στο Σαντιάγκο. Αποτύπωνε, ενημέρωνε τα καπιταλιστικά αφεντικά για το καθεστώς: «Είναι μια καλόδεχτη αλλαγή (!!!), απ' τις χαοτικές συνθήκες που επικρατούσαν στο τέλος της διακυβέρνησης απ' τον Αλιέντε... Εχουμε πραγματικά εντυπωσιαστεί απ' τον υπουργό Οικονομικών (!!!). Ενα ευφυές δυναμικό μέλος της Δεξιάς, που παρ' όλα αυτά έδειξε κάποια ευαισθησία στα κοινωνικά ζητήματα»! Ο Σανσόν, οι εγκάθετοι, έπεισαν εύκολα τη χούντα να μειώσει τους πραγματικούς μισθούς, να υποτιμήσει το σκούδο. Το Φλεβάρη του 1974, πέντε μήνες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, το ΔΝΤ δίνει το πρώτο δάνειο στη Χιλή, με επιτόκιο μεγάλης τοκογλυφίας. Η χούντα κάλεσε γρήγορα τον «πάπα» του μονεταρισμού, Μίλτον Φρίντμαν, για λήψη κι άλλων αντιλαϊκών μέτρων... Το ΔΝΤ ανησυχούσε επειδή οι μισθοί ήταν αρκετά μεγάλοι! Συνιστούσε μεγαλύτερη λιτότητα. Το πρόγραμμα «εκπονείται» απ' τον υπουργό Οικονομίας, Χόρχε Κάουας (είχε προϋπηρεσία στη Διεθνή Τράπεζα), σκληρό μονεταριστή (όλα για το κεφάλαιο). Συνοδεύτηκε για το λαό με τα εκτελεστικά αποσπάσματα, τα βασανιστήρια και κάθε λογής διώξεις.

Η συνταγή-σοκ του Κάουας: Το 1976 το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν έπεσε κατά 18%. Η ανεργία είχε άνοδο 22%. Η βιομηχανική παραγωγή πέφτει κατά 26%. Οι μισθοί συμπιέζονται. Χιλιάδες μικρομεσαίοι χρεοκοπούν. Το ΔΝΤ χαιρέτιζε τα μέτρα ως «ένα μέγιστο επίτευγμα της οικονομικής πολιτικής της Χιλής»! Το 1980 η Διεθνής Τράπεζα δίνει συγχαρητήρια στη χούντα «για το χωρίς προηγούμενο οικονομικό επίτευγμα στην ιστορία της Χιλής»! Ο ιμπεριαλισμός έκανε και πάλι το ...θαύμα του.